Δεν ήξερα ότι ο Φλαμπουράρης ήταν εκατομμυριούχος εργολάβος, παρόλο που ήμουν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του..

Νόμιμος και ηθικός ο Φλαμπουράρης;

Δεν ήξερα ότι ο Φλαμπουράρης ήταν εκατομμυριούχος εργολάβος, παρόλο που ήμουν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του. Αφέλεια; Μάλλον δεν θα με ενδιέφερε και τόσο αν αποδεικνυόταν πολιτικά αξιόπιστος.

Τώρα όμως, εκ των υστέ­ρων, σχη­μα­τί­ζε­ται κα­λύ­τε­ρα ένα συ­μπέ­ρα­σμα. Προ­τι­μώ να απο­τυ­πώ­σω με...

ερω­τή­μα­τα. Είναι ηθικό να διο­ρί­ζε­ται υπουρ­γός αρι­στε­ρής κυ­βέρ­νη­σης (και να δέ­χε­ται τη θέση) κά­ποιος που βγά­ζει εκα­τομ­μύ­ρια από ερ­γο­λα­βί­ες του Δη­μο­σί­ου; Ει­δι­κά όταν αυτός ψη­φί­ζει Μνη­μό­νια που κό­βουν τις συ­ντά­ξεις για να πλη­ρώ­νε­ται το κρα­τι­κό χρέος -και- στους ερ­γο­λά­βους; Εκα­τομ­μυ­ριού­χος υπουρ­γός δη­λώ­νει αρι­στε­ρός ρι­ζο­σπά­στης και ψη­φί­ζει Μνη­μό­νιο. Ίσως είναι νό­μι­μο. Κατά τα άλλα, ακού­γε­ται εντά­ξει αυτή η αλυ­σί­δα γε­γο­νό­των;

Το να στη­ρί­ζεις το Μνη­μό­νιο είναι ούτως ή άλλως εγκλη­μα­τι­κό. Ωστό­σο, είναι ένα πράγ­μα το έγκλη­μα “από αμέ­λεια”, από λάθος εκτί­μη­ση, από αυ­τα­πά­τες για τα δήθεν “ισο­δύ­να­μα” ή από την αφο­μοί­ω­ση της ήττας, την ητ­το­πά­θεια της ΤΙΝΑ. Όσα μέτρα και συ­γκυ­βερ­νή­σεις ακο­λου­θή­σουν, θα ξε­μπερ­δέ­ψουν πολ­λούς απ'αυ­τούς που κά­νουν τέ­τοιο σο­βα­ρό σφάλ­μα. Άλλο πράγ­μα όμως είναι το έγκλη­μα “από πρό­θε­ση”, από υλικό συμ­φέ­ρον.

Ο κ. Φλα­μπου­ρά­ρης, εκα­τομ­μυ­ριού­χος ερ­γο­λά­βος όντας, δεν ανή­κει στην ερ­γα­τι­κή τάξη. Είναι με­γα­λο­α­στός κα­πι­τα­λι­στής. Θα μπο­ρού­σε να προ­δώ­σει την τάξη του για το συμ­φέ­ρον της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας, όπως άλλοι έχουν κάνει κα­τ'ε­ξαί­ρε­ση στο μα­κρι­νό και κο­ντι­νό πα­ρελ­θόν. Δεν το έκανε, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νος μέχρι τε­λι­κής πτώ­σε­ως τον δήθεν μο­νό­δρο­μο του τρί­του και φαρ­μα­κε­ρού Μνη­μο­νί­ου. Δεν ανήκε στις εξαι­ρέ­σεις, αλλά στον κα­νό­να. Σε αυ­τούς που βά­ζουν το δικό τους συμ­φέ­ρον πάνω από το κοινό. Το “μέλι” δεν βρί­σκε­ται μόνο στο “βάζο” των υπουρ­γι­κών θώκων.

Όταν λοι­πόν ανα­κα­τεύ­ε­ται κα­νείς με τα εκα­τομ­μύ­ρια, τον τρώνε οι... εκα­τομ­μυ­ριού­χοι. Ίσως είναι μια προει­δο­ποί­η­ση του συ­στή­μα­τος να εξα­κο­λου­θή­σουν να υπα­κούν χωρίς... “λαϊ­κι­σμούς” οι νε­ο­μνη­μο­νια­κοί ευ­έλ­πι­δες και να προ­σα­να­το­λι­στούν σε μια σι­δε­ρέ­νια μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή άνευ αρι­στε­ρών φρα­μπα­λά­δων. Ίσως αρ­χί­σουν να βγαί­νουν σι­γά-σι­γά κι άλλα τέ­τοια μικρά ή με­γά­λα σκάν­δα­λα, με τρα­πε­ζι­κά δά­νεια κομ­μά­των και μπίζ­νες στε­λε­χών, για να ξε­φτι­λι­στεί η λέξη “Αρι­στε­ρά”.

Όμως, αν επι­διώ­κουν το τε­λευ­ταίο, δεν θα το κα­τα­φέ­ρουν. Μέσα από την πα­νω­λε­θρία των εντι­μο­συμ­βι­βα­σμέ­νων, υπάρ­χουν ήδη άλλοι που δεν φά­νη­καν “πρό­θυ­μοι”, δεν με­ταλ­λά­χθη­καν και πέ­ρα­σαν τις εξε­τά­σεις. Ανή­κουν στο νε­ο­πα­γές και ελ­πι­δο­φό­ρο μέ­τω­πο της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας. Εκεί κυ­ρί­ως θα κρι­θεί το μέλ­λον της ελ­λη­νι­κής Αρι­στε­ράς, των κοι­νω­νι­κών αγώ­νων και της σο­σια­λι­στι­κής επι­και­ρό­τη­τας. Όχι στα κα­μώ­μα­τα των φλα­μπου­ρά­ρη­δων και τις πο­λυ­παιγ­μέ­νες φαμ­φά­ρες για πά­τα­ξη της... δια­πλο­κής.

"rproject"