Το χει ήδη πράξει.
Ο δικός μας Αλέξης, είναι ο δικός τους Αλέξης.
Έχει πάρει και συστημικό ISO.
Πολλοί πολιτικοί φροντίζουν να δημιουργούν ένα αίσθημα οικειότητας, να μπορεί ο κάθε ανερμάτιστος άνθρωπος με κενό προσωπικότητας και... πλεόνασμα εγώ να ταυτίζεται μαζί τους.
Έτσι ο Καραμανλής έγινε Κωστάκης, ο ΓΑΠ Γιωργάκης και ούτω καθεξής.
Ο Αλέξης δε χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ.
Το χε.
Δε θα ταν δύσκολο να φανταστεί κάποιος να τον έχει φίλο του από το σχολείο.
Στο γυναικείο πληθυσμό ο Αλέξης γαμάει.
Έχει καταφέρει να ενεργοποιήσει το πανίσχυρο και θεότυφλο μητρικό φίλτρο.
Πόσες γυναίκες δε θα θέλαν έναν τέτοιο σύντροφο, ένα τέτοιο παιδί, έναν τέτοιο γαμπρό;
Έτσι λοιπόν η γυναικεία κουτοπονηριά made in Greece, μεταμφιέζεται σε πολιτικό κριτήριο και σκεπάζει τον Αλέξη όπως η κουβέρτα το μπεμπέ.
Εξ ου και το μίσος προς την Κωνσταντοπούλου. Ποια γυναίκα θα θελε μια τέτοια αχώνευτη αλογομούρα με απαιτήσεις να της κάνει το σπίτι γης μαδιάμ;
Δεν χωράν πολλές κακιές πεθερές σε ένα σπιτικό. Ένας μονάχα τύραννος για κάθε σπίτι.
Α ρε πουτάνα ανδροκρατία κι αφόρητη σεξουαλική καταπίεση αιώνων που έφτιαξες γυναίκες που να σου μοιάζουν.
Τι κι αν χάλασε το δικό του κομματικό σπίτι ο Αλέξης; Τι κι αν αναγνώρισε μονομιάς όλες τις ανομίες των προηγούμενων νοικάρηδων;
Είναι καλό παιδί.
Πίσω από το μύθο του καλού παιδιού έχουν θρονιαστεί πολλά κωλόπαιδα.
Τολμάμε και μιλάμε εμείς για παιδιά, η χώρα των κάκιστων παιδαγωγών.
Ας μιλήσουμε για τα παιδιά του Τσίπρα και το ιδιωτικό τους σχολείο.
Τρελαίνεσαι να βλέπεις αριστερούς να επιχειρηματολογούν «δεν είναι το θέμα ότι ο Αλέξης πήγε το παιδί του σε ιδιωτικό σχολειό, ο κάθε ένας θέλει το καλύτερο για το δικό του παιδί. Το πρόβλημα είναι ότι δε μας δίνει τα φράγκα να τα πάμε και εμείς».
Πασοκίλα του κερατά και αριστερά των προνομίων, τσουνάμι οχετού ξεχύνεται ξανά αυτές τις μέρες.
Δεν είναι το θέμα αν η ιδιωτική εκπαίδευση είναι καλύτερη ή χειρότερη από την ιδιωτική.
Είναι πολυπαραγοντικό το τι ποιότητα εκπαίδευσης παρέχει ένα ίδρυμα και πως κρίνεται αυτή.
Το ζήτημα είναι ότι έχετε χάσει την μπάλα.
Η δημόσια εκπαίδευση είναι κατάκτηση των πολλών.
Το να στέλνει ένας αριστερός πρωθυπουργός τα παιδιά του σε ιδιωτικά σχολεία είναι ροχάλα στα μούτρα του δημοσίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Αν δεν σας αρέσει το επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης, να την βελτιώσετε αντί να την απαξιώνετε.
Οι αριστεροί που παλεύουν για να είναι πχ το νερό δημόσιο αγαθό και δίνουν τα φράγκα τους στη Perrier και άλλες εταιρίες που ιδιωτικοποιούν το νερό…
Σκατά στα μούτρα σας.
Έτσι, ενισχύστε κι άλλο τον τεχνομεσαίωνα.
Με σχολεία χωρίς δασκάλους, χωρίς θέρμανση, χωρίς κωλόχαρτα –αυτά τα πήρε η Βούλτεψη όταν ο ΣΥΡΙΖΑ της έφερνε κόψιμο- κάθεστε και υπερασπίζεστε το δικαίωμα του αριστερού να στέλνει τα παιδιά του σε ιδιωτικά σχολεία.
Για αυτήν την Αριστερά των προνομίων μιλάμε, την αριστερά με αριστερό λόγο και δεξιά χούγια και τσέπη.
Τι να περιμένει κανείς;
Το καλύτερο για τα παιδιά σας; Καλυτερότερο ακόμη δεν είναι για τα θρεφτάρια σας να τους αφήσετε και 25 σπίτια και 15 τραπεζικούς λογαριασμούς 15 μυρίων έκαστος;
Μπρίκια κολλούσε το ΠΑΣΟΚ και ενίοτε και η ΝΔ τόσα χρόνια;
Πώς φτιάχτηκε το δημόσιο χρέος που καλούμαστε να πληρώσουμε, αυτό το χρέος που ο Αλέξης αναγνώρισε πανηγυρικά;
Από τη δημόσια εκπαίδευση;
Τι να περιμένει κανείς;
Σε μια χώρα που κυριαρχεί η παραπαιδεία;
Σχολείο στέλνετε τα παιδιά α) για να τα παρκάρετε και β) για να μπορούν να δώσουν πανελλήνιες.
Φροντιστήριο τα στέλνετε για να μπορούν να περνάνε πανελλήνιες και να τρυπώσουν.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και όταν περνούσαν γινόντουσαν δημόσιοι ή καθηγητές του δημοσίου ή των φροντιστηρίων.
Ένα κυκλικό σχήμα, ένας ουροβόρος όφις που μας έφαγε, ένα σύστημα που δημιουργούσε ανθρώπους που το μόνο που ξέραν να κάνουν ήταν να αναπαράγουν το σύστημα.
Και για αυτό δεν έφταιγε ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας. Έφταιγε η ιδιοτέλεια και η κουτοπονηριά του Έλληνα και των πολιτικών που ανάγκαζαν τους καθηγητές να μην κόβουν πλέον παιδιά που δεκάρα τσακιστή δε δίναν για την μόρφωσή τους για να μπορούν όλοι, κουτσοί στραβοί να πηγαίνουν στον Άγιο Παντελεήμονα του δημοσίου μετατρέποντας το στην εύφορη κοιλάδα των τεμπέληδων.
Το δημόσιο που τρεις λαλούν και δυο δουλεύουν. Το δημόσιο που αυτοί οι δύο στους πέντε που γαμιούνται στη δουλειά χρησιμοποιούνται ως πολιτική ασπίδα για τους άλλους 3 παντελώς άχρηστους συναδέλφους τους και οι 3 άχρηστοι συνάδελφοι χρησιμοποιούνται ως πολιτικό επιχείρημα για την απαξίωση και τη συρρίκνωση του δημοσίου.
Ναι στο δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας. Ναι στην ισότιμη πρόσβαση όλων σε αυτή. Όχι σε μια κοινωνία πτυχιούχων που απαξιώνει την χειρονακτική εργασία. Όχι στην αναξιοκρατία.
Κι αφού ούτως γαμήσατε τη δημόσια παιδεία, εδώ και χρόνια βροντοφωνάζετε με τις πράξεις σας:
Ναι στα ιδιωτικά σχολεία.
Ναι στην παραπαιδεία.
Ναι στα προνόμια για τους λίγους καθώς φανταζόμαστε ότι αυτή η περίοδος αναδιανομής πλούτου προς τα πάνω είναι μια απλή ίωση που θα περάσει και θα ξαναγίνουν όλα … ΠΑΣΟΚ.
Ναι στον Ερνέστο των ιδιωτικών σχολείων.
Στο φινάλε φινάλε, ιδιωτικοποιήστε και την πουτάνα τη μάνα που σας ξεπέταξε.
Δεν το λέω εγώ.
Ο ποιητής το λέει.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspoto.com, 17/9/2015
