Την δολοφονία των αδέσποτων σκυλιών που πάσχουν από λεϊσμανίωση (μια συνηθισμένη ασθένεια που γιατρεύεται) αλλά δεν έχουν υιοθετηθεί αποφάσισε ο Περιβαλλοντικός Σύνδεσμος Δήμων Αθήνας και Πειραιά (ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.) κατά παράβαση μάλιστα των όσων ορίζει η νομοθεσία, και μάλιστα τη σχετική απόφαση την δημοσιοποίησαν στην ιστοσελίδα της Διαύγειας.
Η συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. που διαχειρίζεται το Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων (ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ.) στο οποίο μετέχουν 19 δήμοι της Αττικής έγινε στις 25 Φεβρουαρίου και είχε ως θέμα τη «Λήψη απόφασης για έγκριση πλάνου αντιμετώπισης αδέσποτων σκύλων που πάσχουν από ΚΑΛΑ ΑΖΑΡ».
Η σχετική απόφαση παραπέμπει σε λάθος άρθρο.
Σε αυτή τη συνεδρίαση έγινε δεκτή η πρόταση για τη δολοφονία των αδέσποτων σκυλιών που νοσούν και φέρει τον εύσχημο τίτλο «Προτεινόμενη Διαχείριση των ζώων που εισάγονται στο ΔΙΚΕΠΑΖ και νοσούν από λεϊσμανίωση». Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε ότι το άρθρο 1 του νόμου 4235/2014 είναι άσχετο με το θέμα (αντιθέτως τα άρθρα 46 και 47 αφορούν θέματα σχετικά με τ' αδέσποτα) και δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με την διαχείριση των ζώων συντροφιάς.
Αδυναμία διαχείρισης από τον ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.
Αντί λοιπόν στα σκυλιά να προσφέρεται θεραπεία αποφασίστηκε για όσα από τα άρρωστα ζώα δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για υιοθεσία να θανατώνονται παρόλο που η κατάσταση της υγείας τους δεν είναι μη αναστρέψιμη.
Φυσικά αυτά που θα υιοθετηθούν γλυτώνουν γιατί το βάρος της θεραπείας ουσιαστικά αναλαμβάνουν οι ανάδοχοι και όχι το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ., επί της ουσίας και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. δηλώνει αδυναμία διαχείρισης αυτού του πολύ σοβαρού προβλήματος κυρίως λόγω κόστους (καθώς τα φάρμακα για την θεραπεία των ζώων είναι ακριβά και η αγωγή διαρκεί συνήθως έξι μήνες) αλλά και γιατί δεν διαθέτει αρκετό στεγασμένο και κλειστό χώρο στις εγκαταστάσεις ώστε τα σκυλιά που ασθενούν να μένουν εκεί για όσο χρειαστεί χωρίς να εκτίθενται στις σκνίπες.
Φυσικά το πρόβλημα επιτείνεται καθώς η ανυπαρξία φιλοζωικής κουλτούρας στη χώρας μας είναι η αιτία για τις λιγοστές υιοθεσίες αδέσποτων πόσο μάλλον αν αυτά ασθενούν.
Στο πρακτικό της συγκεκριμένης συνεδρίασης διαβάσουμε τα εξής: «Επί θετικού αποτελέσματος ισχύουν τα εξής: Εφόσον υπάρχει εκδηλωμένο ενδιαφέρον υιοθεσίας και θεραπείας του ζώου, τότε αυτό δίνεται σε ανάδοχο για τη χορήγηση της ενδεικνυόμενης αγωγής, σε κλειστό χώρο και με την εφαρμογή κατάλληλων προληπτικών μέτρων.
Ο ανάδοχος φέρει την ευθύνη για την περαιτέρω διαχείριση του ζώου, τη διενέργεια εξετάσεων και την τήρηση των παραστατικών αυτών, όπως ορίζονται.
Η μη εκδήλωση ενδιαφέροντος για την υιοθεσία – θεραπεία του πάσχοντος ζώου σ’ εύλογο χρονικό διάστημα από την επιβεβαίωση του νοσήματος του οδηγεί στη διαχείριση του ως ζώου που εντάσσεται στο άρθρο 1, περίπτωση στ’ του ν. 4235/2014».
Αντιδράσεις
Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) κάνει λόγο για μια κατάπτυστη παράνομη και αυθαίρετή απόφαση, ενώ ζητάει να παρέμβει εισαγγελέας.
Η Π.Φ.Π.Ο. τονίζει: «Κράτος εν κράτει για μια ακόμη φορά το ΔΙΚΕΠΑΖ, αυθαιρετεί, παρανομεί, αγνοεί τους Νόμους και την φιλοζωική κοινότητα, δολοφονεί ζώα χωρίς καμία ηθική αναστολή. Ελέω εξουσίας αποφασίζει για τις ζωές πλασμάτων ανάλογα με τα οικονομικά και το χωροταξικό της επιχείρησης.
Πρόσφατα αποφάσισαν και ανάρτησαν στην Διαύγεια απόφαση μετά από πρόταση της κτην-ιάτρου (!) της ανύπαρκτης 5μελούς επιτροπής, η οποία είναι μέλος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, ότι κάποια ζώα περισσεύουν εκεί στις εγκαταστάσεις τους ή δεν έχουν χρήματα για να ανταποκριθούν και αν δεν υιοθετηθούν, λένε, θα προβούν σε ευθανασία.
Η Ομοσπονδία μας εκτός από την μήνυση που συνολικά θα καταθέσει κατά παντός υπευθύνου για τον βίο και την πολιτεία του Διαδημοτικού Κέντρου (ΜΗ) Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων καλεί τον νέο Αναπληρωτή Υπουργό του ΥΠ.Α.Α.Τ. να επιληφθεί του θέματος, καλεί τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του ΥΠ.Α.Α.Τ. να σταθούν έστω και μια φορά στο ύψος των ευθυνών τους, να επιβάλουν την νομιμότητα και να σταματήσουν ένα έγκλημα.
Ζητάμε παρέμβαση εισαγγελέα τώρα. Η χρόνια ασυλία των υπευθύνων του ΔΙΚΕΠΑΖ που διαχειρίζονται ψυχές σαν να πρόκειται για αντικείμενα προς εξοβελισμό, πρέπει επιτέλους να τελειώνει. Κανένα άλλο ζώο στο βωμό της ασυδοσίας των ανάλγητων δημίων του» καταλήγει η ανακοίνωση της Π.Φ.Π.Ο.
Είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ότι ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. παρανομεί καθώς ο νόμος 4235/2014 στο άρθρο 46 λέει ξεκάθαρα: «β) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή».
Μάλιστα ο ίδιος νόμος στην παράγραφο 10 για την αντιμετώπιση της λεϊσμανίασης αναφέρει: «Εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό: α) Αν επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο, με επιπλέον αιματολογικές εξετάσεις, η μη αναστρέψιμη πορεία της, λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και το δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, από την ύπαρξη φλεβοτόμων – μεταδοτών της Leishmania spp, υπόκεινται σε ευθανασία».
Θυμίζουμε ότι στις μεσογειακές χώρες, που το κλίμα είναι κατάλληλο για τις σκνίπες, η λεϊσμανίωση είναι μια εξαιρετικά συνηθισμένη ασθένεια στα σκυλιά. Αν η εγκληματική απόφαση του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. εφαρμοστεί στην πράξη σημαίνει ότι χιλιάδες αδέσποτα αντί για γιατρευτούν θα δολοφονηθούν και μάλιστα από εκείνους οι οποίοι αυτοπροβάλλονται ως σωτήρες τους.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Οι αρμόδιες αρχές, το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ., ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. και 19 δήμοι του Λεκανοπεδίου της Αττικής που τον αποτελούν θα επιτρέψουν αυτό το έγκλημα να συμβεί; Η ηθική μας περιορίζεται όταν το κόστος της θεραπείας για τη σωτηρία των ζώων είναι αυξημένο;
