Του μαθητή Μιχάλη Μιτσάκου
Η Μάνη από τα πολύ παλιά χρόνια ήταν ένας τόπος άγριος, κακοτράχαλος. Ως συνέπεια, οι πολίτες της ήταν και αυτοί σκληροτράχηλοι άνθρωποι. Με την πρόοδο της τεχνολογίας όμως, άλλαξαν πολλά. Ειδικά στην εκπαίδευση. Αν και οι επαρχίες της Μάνης, όπως και κάθε άλλη επαρχία θα μπορούσε να πει κανείς, δεν βρίσκονται στο επίπεδο ποιότητας της μόρφωσης όσο άλλες περιοχές, εντούτοις κανένας μαθητής δε στερείται της πλήρους μόρφωσης. Βεβαίως, υπάρχουν ελλείψεις, όπως για παράδειγμα διαδραστικών μέσων διδασκαλίας ή δραστηριοτήτων μετά το πέρας των μαθημάτων. Όμως η σχολική ζωή περνά όπως και σε ένα άλλο σχολείο. Η σημασία που έχει το σχολείο για τους μανιάτες, ειναι μεγάλη. Από τα παλιά χρόνια, οι μανιάτες μόρφωναν τα παιδιά τους στα βασικά μαθήματα, και ιδιαίτερα στη θρησκεία, που ήταν πολύ σημαντική για αυτούς. Τη σήμερον ημέρα, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται από τα πρώτα χρόνια κιόλας της ζωής των παιδιών, στη θρησκεία και την ιστορία καθώς αποτελούν τη βάση για την πορεία της Μάνης στο χρόνο. Τέλος το σχολείο για τους μανιάτες, αλλά και για όλους τους ναθρώπους πιστεύω, είναι θεσμός σημαντικός, διότι είναι φορέας κοινωνικοποίησης και παραγωγός μόρφωσης. Για αυτό και όλοι οι γονείς, εδώ στη μάνη, προσπαθούν να παρέχουν επιπλέον μόρφωση στα παιδιά, μέσω εκμάθωσης ξένων γλωσσών, χρήσης ηλεκτονικών υπολοηιστών αλλά και επιπλέον γνώσεις, όπως ήθη και έθιμα του τόπου. Έτσι το σχολείο δεν έχει την αυστηρή έννοια του δημοτικού ή του Γυμνασίου και μόνον. Τα πρώτα χρόνια ζωής ενός μανιάτη, είναι ένα συνεχές “σχολείο”.
