Ελπίδες για αντιμετώπιση του καταρράκτη δημιουργεί η επιτυχημένη εφαρμογή ειδικών σταγόνων σε πειραματόζωα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature.Ο καταρράκτης εμφανίζεται όταν ο φακός του ματιού «θολώνει», με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η οπτική οξύτητα. Είναι συχνά αποτέλεσμα της συνένωσης πρωτεϊνών που αποτελούν τον οφθαλμό. Μέχρι σήμερα πάντως η μόνη μέθοδος αντιμετώπισής του ήταν η χειρουργική επέμβαση.
Προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα πώς το μάτι προλαμβάνει φυσιολογικά αυτή τη συνένωση πρωτεϊνών οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια μελέτησαν γονίδια από δύο συγγενικές οικογένειες στις οποίες είχαν εμφανιστεί περιστατικά καταρράκτη εκ γενετής.
Διαπιστώθηκε πως στις οικογένειες αυτές υπήρχε κληρονομικό υπόβαθρο μεταλλάξεων σε ένα γονίδιο που παίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ενός μικροσκοπικού μορίου που ονομάζεται λανοστερόλη (lanosterol). Στην κανονική της μορφή, η λανοστερόλη προλαμβάνει τη συνένωση των πρωτεϊνών του ματιού.
Οι ερευνητές πειραματίστηκαν με σκύλους που είχαν εμφανίσει καταρράκτη, ώστε να εξετάσουν τις πιθανές επιδράσεις της λανοστερόλης στη συχνή νόσο των ματιών.
Έπειτα από έξι εβδομάδες θεραπείας με σταγόνες λανοστερόλης, ο καταρράκτης φάνηκε να συρρικνώνεται στα πειραματόζωα και ο φακός έγινε ξανά πιο διαυγής. Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν σε πειράματα που περιελάμβαναν ανθρώπινα κύτταρα του ματιού και μάτια κουνελιών.
stogiatro.gr
