Από το maniatika.wordpress.com
Η Μάνη είναι μια ιστορική περιοχή που βρίσκεται στο νότιο μέρος της Πελοποννήσου και καταλαμβάνει το μεσαίο πόδι από τα τρία που σχηματίζονται.
Έχει μήκος 75 χιλιόμετρα και καλύπτει έκταση 1800 τ. χλμ.
Εκτείνεται ανατολικά από τα Τρίνησα κοντά στο Γύθειο, στη θέση Κάκοσκάλι, ακολουθεί πορεία βορειοδυτική και συναντάει την κοίτη του βαρδούνια ποταμού ή Σμήνου και φθάνει μέχρι την κορυφή του Ταΰγετου. Στη συνέχεια ακολουθεί για ένα διάστημα προς βορρά την κορυφογραμμή του βουνού αυτού και αφού περάσει το υψόμετρο 2407 μέτρα, δηλαδή την κορυφή του Προφήτη Ηλία καταλήγει δυτικά στη Βέργα κοντά στη Καλαμάτα, στο σημείο που βρίσκεται η γέφυρα του χειμάρρου Ξερίλα που πορεύεται μεταξύ του βουνού της Σέλιτσας και του βουνού της Γιάννιτσας (όπου βρίσκεται και η πινακίδα της Ιεράς Μητρόπολης Μάνης). Νότια εκτείνεται μέχρι το νοτιότερο άκρο της Ελλάδας, το ακρωτήριο Ταίναρο.
Αυτά είναι τα αληθινά σύνορα της Μάνης!
Ανατολικά βρέχεται απο τον Λακωνικό κόλπο ενώ απο τα δυτικά απο τον μεσσηνιακό κόλπο. Κατα μήκος, στο μέσο της εκτείνεται ο Ταΰγετος.
Γεωγραφικά χωρίζεται στην Έξω Μάνη, όπου είναι η περιοχή απο τη Βέργα μέχρι το Οίτυλο,την Μέσα Μάνη, την περιοχή δηλαδή απο το Οίτυλο δυτικά και τον Κότρωνα ανατολικά μέχρι το Ταίναρο και την Κάτω Μάνη, τη περιοχή απο τα Μπαρδουνοχώρια μέχρι το Σκουτάρι.
Η Μέσα Μάνη επιπλέον διαχωρίζεται σε προσηλιακή (προς-ήλιος) όπου είναι το ανατολικό κομμάτι και αποσκιερή (απο-σκιερός) όπου είναι το δυτικό κομμάτι.
Η περιοχή ήταν πάντα αυτόνομη διοιηκητικά και αποτέλεσε ιστορικά και οικιστικά ξεχωριστή.
Η Μάνη απο το 1899 και για μια δεκαετία αποτελούσε ξεχωριστό νομό, το νομό Λακωνικής (=Μάνης). Το διοικητικό δικαστήριο Καλαμών με την υπ’αριθμών 328 αποφασή του της 3ης Αυγούστου του 1917 καθορίζει τα όρια των τότε κοινοτήτων Σελίτσης Λακωνίας και Γιαννιτσάνικων Μεσσηνίας πέραν του Χειμμάρου Ξερίλα πρός Καλαμάτα.
Με νόμο της κυβέρνησης Μεταξά το 1937, η Μάνη διαχωρίστηκε και μοιράστηκε ανάμεσα στους νομούς Λακωνίας και Μεσσηνίας, δημιουργώντας τον διαχωρισμό σε Μεσσηνιακή και Λακωνική Μάνη. Η δικαιολογία για το διαχωρισμό ήταν οι δυσκολίες λόγω των μακρινών αποστάσεων και της απουσίας οδικού δικτύου. Με αυτό τον τρόπο θα γινόταν πιο εύκολη η πρόσβαση απο Καλαμάτα και Σπάρτη. Ο αληθινός λόγος βέβαια ήταν η αποδυνάμωση του ενιαίου χώρου της Μάνης και των κατοίκων της, οι οποίοι ήταν σκληροτράχηλοι και αντιστεκόντουσαν σε οποιαδήποτε μορφή κεντρικής εξουσίας.
Ο αείμνηστος Μανιάτης ακαδημαϊκός Σωκράτης Κουγέας, με καταγωγή απο τουςΔολούς Αβίας ,ο οποίος υπήρξε μεγάλη μορφή του πνευματικού κόσμου εκείνης της εποχής, όταν του είπαν ότι λόγω κοντινότερης απόστασης εντάχθηκε η ΒΔ Μάνη στο νομό Μεσσηνίας είπε χαριτολογώντας:
«Για τον ίδιο λόγο θα έπρεπε να εκχωρηθεί η Κομμοτηνή κι η Ξάνθη στη Βουλγαρία».
