Το στέλεχος του Κόμματος αναφέρθηκε εκτενώς στις διαπραγματεύσεις της συγκυβέρνησης με τους εταίρους της που κατέληξαν σε παράταση του μνημονίου στις 20 Φλεβάρη και στην προετοιμασία του εδάφους για τη νέα συμφωνία που θα περιλαμβάνει και νέα επώδυνα μέτρα για το λαό. Όπως είπε «στις διαπραγματεύσεις εκφράζονται και τριβές, αντιθέσεις, διαφορετικές "συνταγές" για την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση και την επαναφορά στην κερδοφορία και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Αντιπαρατίθενται οι αστικές τάξεις χωρών όπως της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, με τη στήριξη των ΗΠΑ, με τις αστικές τάξεις της Γερμανίας, της Ολλανδίας κλπ.»
Σημείωσε πως αυτή η διαπάλη για τη δημοσιονομική πολιτική, τη διαχείριση του χρέους κλπ δεν έχει καμιά σχέση με τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα, αφού «για το λαό, για τους εργαζόμενους θα συνεχιστεί η εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών μέτρων. Αυτή είναι η προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη: το κόψιμο μισθών, εργασιακών δικαιωμάτων, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών.»
Για τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα που αξιοποίησε ο Γ. Μανουσογιαννάκης. Ανάμεσα σε άλλα στάθηκε στην πρόσφατη πράξη νομοθετικού περιεχομένου της συγκυβέρνησης που δεσμεύει τα ταμειακά διαθέσιμα δημόσιων οργανισμών για να εξυπηρετήσει τους δανειστές, ενώ αναφέρθηκε και στους εκβιασμούς της για να κάνει συνένοχο στο λαό. Όπως είπε «η κυβέρνηση αξιοποιώντας την πολύ άσχημη κατάσταση του εργατικού λαϊκού κινήματος και τον αρνητικό συσχετισμό για τους εργαζόμενους, τις χαμηλές απαιτήσεις και προσδοκίες του λαού, προσπαθεί να τον σύρει και να τον κάνει συνυπεύθυνο στις επιλογές της. Σ΄αυτό το πλαίσιο προσπαθεί να αποσπάσει την έγκρισή του για τη νέα συμφωνία που θα καταλήξει με τους εταίρους της, γι'αυτό αναφέρει ότι σκέφτεται το δημοψήφισμα.»
Τέλος, ο Γ. Μανουσογιαννάκης υπογράμμισε ότι ο καθοριστικός παράγοντας για φιλολαϊκές εξελίξεις, για λύσεις ανακούφισης του λαού, αλλά και για την οριστική απαλλαγή του από την αντεργατική πολιτική είναι η ενίσχυση του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε γραμμή σύγκρουσης με κάθε διαχειριστική λογική και τις πολιτικές δυνάμεις που την εκφράζουν. Με πάλη ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων, ενάντια στον καπιταλισμό και με ενίσχυση παντού του ΚΚΕ.
Σημείωσε επίσης ότι «ο λαός πρέπει να βάλει μπροστά τις ανάγκες του και το πώς αυτές θα ικανοποιηθούν. Να πάψει να μπαίνει στη λογική του εφικτού των καπιταλιστών, που αναπαράγουν τα αστικά κόμματα και διαρκώς κάνουν χειρότερη τη ζωή του. Να σκεφτούν οι εργαζόμενοι ότι για να αξιοποιήσουν προς όφελός τους την τεράστια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, της τεχνολογίας, των μέσων παραγωγής, πρέπει να γκρεμίσουν το σάπιο εκμεταλλευτικό καταπιεστικό καπιταλιστικό σύστημα. Μόνο όταν θα ξεμπερδέψουν οι εργαζόμενοι με τους εκμεταλλευτές, όταν τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τα πλοία, οι υποδομές κλπ γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία, θα ικανοποιήσουν ολόπλευρα τις ανάγκες τους. Αυτό το δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ, μπορεί να τον κάνει πράξη η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, τους φτωχούς ΕΒΕ και αγρότες, τους νέους και τις νέες. Με αυτή τη γραμμή πάλης και προοπτική μπορούμε και σήμερα να έχουμε κατακτήσεις για να καλυτερέψει η ζωή μας».
