Η κηδεία του θα γίνει στα Ιωάννινα την Τετάρτη στον Αγιο Νικόλαο Κοπάνων
Γεννήθηκε στο Ριζοβούνι του Νομού Πρέβεζας το 1934 και έμεινε ορφανός σε νεαρή ηλικία. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε να συμμετέχει σε εκδηλώσεις της Ηπειρώτικης ομοσπονδίας καθώς και σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο θέατρο Reχ με την Μαρίκα Κοτοπούλη. Εκεί η πριγκίπισσα, τότε, Φρειδερίκη ενθουσιασμένη τον πήρε μαζί της στο παλάτι, όπου και διέμεινε για μικρό χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο Οικοτροφείο Κέρκυρας (Αχίλλειο Ίδρυμα) και τον Σεπτέμβριο 1949 στάλθηκε στη Μέση Γεωπονική σχολή Πατρών (Σκαγιοπούλειο Ορφανοτροφείο) όπου παράλληλα σπούδασε στο Ωδείο Πατρών, έψελνε στην εκκλησία και παρουσιάζονταν σε εκπομπές Δημοτικού τραγουδιού στο ραδιόφωνο.
O Αλέκος Κιτσάκης το 1945
Με την επιστροφή του στην Αθήνα συμμετείχε σε εκπομπές της ΕΡΤ ενώ εξασφάλισε, με την βοήθεια του Μανόλη Καλομοίρη, υποτροφία στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Αν και ξεκίνησε τις σπουδές, δεν τελείωσε λόγω στράτευσης. Συνεργάστηκε με την ODEON του Μίνωα Μάτσα και ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στη μουσική βιομηχανία. Υπολογίζεται ότι έχει ηχογραφήσει 2500 τραγούδια.
Συνεργάσθηκε με την Καίτη Γκρέι, το Στέλιο Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα, τη Ρίτα Σακελαρίου, την Τζένη Βάνου, τον Περικλή Περράκη το Βασίλη Σούκα, τον Στάθη Κάβουρα, και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες. Στη διάρκεια της Δικτατορίας, επειδή το ραδιόφωνο έπαιζε συχνά δημοτικά τραγούδια, ατυχώς το όνομά του συνδέθηκε με το καθεστώς. Αρνήθηκε διπλωματικά να τραγουδήσει στη γιορτή της ΕΣΑ, ενώ τον πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο δικτάτορας Δημήτριος Ιωαννίδης, στέλνοντας κάποιον άλλο τραγουδιστή μη επώνυμο. Το 1966 είχε έναν ατυχή πρώτο γάμο και το 1987 είχε το δεύτερο γάμο του, από τον οποίο απέκτησε ένα αγόρι. Το έτος 2005 είχε με ατυχία με την υγεία του. Μετά από επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο για να πει τα κάλαντα στον Ηπειρώτη φίλο του Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, επιστρέφοντας στο σπίτι υπέστη έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετά από νοσηλεία και εγχείρηση By Pass επανήλθε πλήρως.
Τα χιλιάδες τραγούδια του, δικά του και άλλων, εξυμνούσαν συνήθως την Ήπειρο, την φυσική ομορφιά του τοπίου, την ποιμενική ζωή, την ξενιτιά, τον έρωτα αλλά και τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους. Η χροιά της φωνής του τον καταξίωσε ως υπ αριθμόν ένα τραγουδιστή Δημοτικών Τραγουδιών του εικοστού αιώνα, και χαρακτηρίστηκε "ως ο Στέλιος Καζαντζίδης του δημοτικού τραγουδιού", κάτι που και ο ίδιος ο Καζαντζίδης είχε αποδεχθεί , τακτικός θαμώνας και ακροατής του Κιτσάκη.
(βιογραφικό wikipedia)
(βιογραφικό wikipedia)
