Όταν στον πολφό του δοντιού προκαλείται φλεγμονή ή μόλυνση ο οδοντίατρος προχωρά σε απονεύρωση, αφαιρεί δηλαδή τους μαλακούς ιστούς από τον πολφικό θάλαμο στο κέντρο του δοντιού και από τους ριζικούς σωλήνες και τους αντικαθιστά με ένα κατάλληλο εμφρακτικό υλικό.
Η απονεύρωση αποτελεί μια ευκαιρία να σωθεί ένα δόντι που σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να εξαχθεί. Βοηθά έτσι στη διατήρηση των φυσικών δοντιών που έχουν υποστεί σοβαρή βλάβη για πολλά ακόμη χρόνια.
Πότε είναι αναγκαία
Οι πιο συνήθεις περιπτώσεις που μπορεί να καταστήσουν αναγκαία μια ενδοδοντική θεραπεία είναι βαθιά τερηδόνα που έχει φθάσει στον πολφό, ακρορριζικά αποστήματα λόγω μόλυνσης γύρω από τη ρίζα του δοντιού, και βαθιά κατάγματα των δοντιών.
Ουσιαστικά κάθε κατάσταση που επιτρέπει στα βακτήρια να φτάσουν στον πολφό του δοντιού μπορεί να οδηγήσει σε μια απονεύρωση:
-Αν η τερηδόνα μείνει χωρίς θεραπεία, σταδιακά η βλάβη και τα μικρόβια θα διαπεράσουν την αδαμαντίνη και οδοντίνη, θα φθάσουν στον πολφό και θα τον μολύνουν.
-Ένα βαθύ κάταγμα στο δόντι μετά από τραυματισμό μπορεί να προκαλέσει είτε άμεση έκθεση του πολφού είτε να δημιουργήσει μια ρωγμή μέσω της οποίας μπορούν να εισχωρήσουν μικρόβια και να φθάσουν στην πολφική κοιλότητα.
-Συνήθως τα ακρορριζικά αποστήματα είναι αποτέλεσμα της μόλυνσης του πολφού, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι η αιτία της μόλυνσης. Αν υπάρχει περιοδοντίτιδα τα μικρόβια μέσω των περιοδοντικών θυλάκων μπορεί να μολύνουν το χώρο γύρω από τη ρίζα του δοντιού. Από εκεί τα μικρόβια μπορεί να περάσουν μέσα από το άνοιγμα στο άκρο της ρίζας από όπου βγαίνει το νεύρο και να εισχωρήσουν στον ριζικό σωλήνα και να ανέβουν προς τον πολφό.
Πηγή
