Σχεδόν ένας στους δύο ανθρώπους στον κόσμο (48%) σε ηλικία συνταξιοδότησης, δεν λαμβάνει σύνταξη. Και ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου 52% λαμβάνει πολύ χαμηλή, που δεν φτάνει για να ζήσουν. Και το πρόβλημα θα μεγενθύνεται, καθώς το 2050, ο αριθμός των ατόμων άνω των 65 ετών θα τριπλασιαστεί σε όλο τον κόσμο και τα τρία τέταρτα από αυτούς θα ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό πρακτικά θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερες περικοπές των συντάξεων.Το 2050, οι συνταξιούχοι θα λαμβάνουν μειωμένες συντάξεις, σε σύγκριση με το 2010, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες: την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, τη Γερμανία... Η οικονομική κρίση επηρέασε δραστικά τις πολιτικές προστασίας, καθώς οι δυτικές χώρες στο πλαίσιο των πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης, ήδη μειώνουν το εύρος των κοινωνικών παροχών.
Τα μέτρα προσαρμογής που εφαρμόζονται, στηρίζονται στη μείωση των δαπανών για την υγεία και τις άλλες υπηρεσίες κοινωνικής προστασίας, καθώς και σε μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού, αυξάνοντας την ηλικία συνταξιοδότησης, τη μείωση των παροχών και την αύξηση των εισφορών επισημαίνεται.
Οι πολιτικές της λιτότητας δεν φαίνεται να αποδίδουν μακροπρόθεσμα, καθώς τα χαμηλότερα επίπεδα εισοδήματος των νοικοκυριών οδηγούν σε μείωση της κατανάλωσης και αυτό επηρεάζει την ανάκαμψη. Πάντως, η ψαλίδα μεταξύ της Δύσης και των αναπτυσσόμενων χωρών μεγαλώνει. Σύμφωνα με έρευνα, το ποσοστό των δημοσίων δαπανών για συντάξεις αντιπροσωπεύει το 0-2% του ΑΕΠ στις χώρες με χαμηλό εισόδημα, έναντι 11% στις χώρες της Ευρώπης. Ωστόσο, ορισμένες αναδυόμενες χώρες έχουν επεκτείνει σημαντικά το συνταξιοδοτικό τους σύστημα. Περισσότερα από είκοσι από αυτές, όπως για παράδειγμα : Αργεντινή, Βολιβία, Μποτσουάνα, Γεωργία, Κοσσυφοπέδιο, Ναμίμπια και Νότια Αφρική, κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, προωθούν ρυθμίσεις για μια καθολική κάλυψη.
Πηγή:paratiritis.gr
