Αγαπητέ Πιτσιρίκο, νομίζω πως ο Παύλος Χαϊκάλης έκανε ένα μοιραίο λάθος. Έδωσε το πραγματικό όνομα του δράστη της δωροδοκίας στην αστυνομία και στην δικαιοσύνη. Έπρεπε το όνομα να το δώσει τελευταία στιγμή και αντί Αποστολόπουλος να τους πει ότι ονομάζεται Βαλιτσόπουλος (δανείζομαι το δικής σου έμπνευσης όνομα από προηγούμενο προφητικό άρθρο σου).
Άντε τώρα, πέντε λεπτά πριν πάει στο ραντεβού ο τύπος, να βρουν οι μπάτσοι ποιος είναι ο Βαλιτσόπουλος με τόσους Βαλιτσόπουλους που κυκλοφορούν ελεύθεροι και δρουν ανενόχλητοι επί χρόνια στη χώρα, ώστε να προλάβουν να τον ειδοποιήσουν.
Ατελείωτος ο κατάλογος των Βαλιτσοπουλαίων στην Ελλάδα δεν θα βρίσκανε με τίποτα άκρη!
Το πολύ πολύ, να τον κατηγορούσε μετά η ανεξάρτητη δικαιοσύνη ότι έδωσε ψευδή στοιχεία, αλλά θα είχε προλάβει να παγιδεύσει τον δράστη και δεν θα τολμούσε ο Καλαματιανός ψευτομαχαλόμαγκας που το παίζει πρωθυπουργός να τον μηνύσει(!), ούτε οι εμετικοί παπαγάλοι των νταβατζοκάναλων που ντροπιάζουν το λειτούργημα της δημοσιογραφίας να κάνουν το άσπρο μαύρο, παρουσιάζοντας με θράσος χιλίων πιθήκων τον καταγγέλλοντα βουλευτή ως ένοχο προβοκάτσιας και συνωμοσίας.
Άσε που θα είχε φτιάξει τους αραιότερους ρόλους στο πιο σπαρταριστό σενάριο ever.
Φαντάσου μόνο αυτή τη σκηνή:
Τρελαμένοι μυστικοί μπάτσοι να ανταλλάσσουν μηνύματα μεταξύ τους «Ρε μαλάκα ποιος από όλους τους Βαλιτσόπουλους που ξέρουμε είναι ο δράστης; Γαμώ την καταδίκη μου! Πώς θα τον ειδοποιήσουμε έγκαιρα, ρε πούστη μου, να μη σκάσει μύτη με το μαρούλι και πάρει φωτιά ο κώλος μας; »
Βέβαια, δεν ξέρουμε ούτε μετά και από αυτό ποια θα ήταν η τύχη του Παύλου.
Στην Κολομβία των Βαλκανίων ζούμε και όλα είναι πιθανά.
Πάντως, είναι τραγική η κατάντια της Ελλάδας. Αυτά που ζούμε δεν συμβαίνουν ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες. Λυπάμαι πραγματικά.
Στενοχωριέμαι, επίσης, και για έναν άλλο λόγο: Είχα προγραμματίσει τα Χριστούγεννα να μαγειρέψω χοιρινό. Αλλά με τόσα γουρούνια διαπλεκόμενους, νταραβεριτζήδες, πολιτικούς, βουλευτές, δημοσιογράφους, opinion makers, αλλά και μπουκωμένους με διαφημίσεις Τραπεζών και οργανισμών bloggers που έχω φάει στη μάπα από την ώρα που έσκασε η βόμβα Χαϊκάλη, σκέφτομαι γουρούνι κι ανακατεύομαι.
Είδα και την ομιλία του αρχοντογούρουνου Βενιζέλου απόψε -που μετέδιδε live η ΥΕΝΕΔ- και αποφάσισα πως δεν θα ξαναφάω ποτέ χοιρινό στη ζωή μου.
Καλές γιορτές
Χαρούλα
Υ.Γ. Γελάω με κάποιους βουλευτές που έσκιζαν πρωινιάτικα με ιερή οργή τα ιμάτιά τους, ως άλλοι Γραμματείς και Φαρισαίοι, στα κανάλια, βρίζοντας τους δυο συναδέλφους τους που είπαν το αυτονόητο: Δεν μπορεί κάποιος που δεν ψήφισε προϋπολογισμό πριν λίγες ημέρες να ψηφίζει μετά Πρόεδρο για να παραμείνει στην εξουσία αυτή η λαομίσητη Κυβέρνηση που θα υλοποιήσει τον συγκεκριμένο προϋπολογισμό και τα γνωστά σε όλους καινούργια μέτρα που απαιτούν οι δανειστές. Δεν υπάρχει καμία λογική. Εκτός αν τα έχει πάρει, ή του έχουν τάξει κάποια θέση εξουσίας. Όλα τα άλλα, περί θεσμών, συναίνεσης, σύνεσης κλπ είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, κοινώς παπαριές καμαρωτές. Δεν πρόλαβε να σβήσει ο ήχος της οργισμένης φωνής τους από τ΄αυτιά μου, και το θαύμα έγινε! Ήρθε από πάνω η εντολή να βρέξει ….καρέκλες και υπουργικούς θώκους γι” αυτούς τους γελοίους «χρήσιμους» του συστήματος που έσπευσαν να κουνήσουν μετά το διάγγελμα του χεσμένου από τον πανικό Σαμαρά, χαρούμενοι και πρόθυμοι σαν σκυλάκια την ουρά τους.
(Αγαπητή Χαρούλα, δεν είναι σήμερα τραγική η κατάντια της χώρας μας. Είναι δεκαετίες τώρα. Αλλά κάρτες, μπουζούκια, μπάλα, εθνικοί θρίαμβοι, κώλοι και βύζοι, έκαναν την κατάντια να μοιάζει με το american dream του Μπίθουλα. Εγώ δεν στενοχωριέμαι. Ο μόνος τρόπος πια για να ξεφύγουμε από την κατάντια είναι η πλήρης κατάρρευση. Να είσαι καλά.)
