Η αίσθηση που κυριαρχεί στους δημοσιογραφικούς κύκλους για τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την Τρόικα είναι ότι οι καταστάσεις είναι οριακές. Το σχετικό κλίμα μεταφέρεται στη χώρα από τα μέσα ενημέρωσης.
Για την άγρια νύχτα των αρχηγών στο Μέγαρο Μαξίμου και το ξέσπασμα του Πρωθυπουργού απέναντι στα παιχνίδια της Τρόικας μας πληροφορεί το Βήμα. Στο ρεπορτάζ διαβάζουμε ότι ''η ελληνική κυβέρνηση τελεί υπό την ασφυκτική πίεση της τρόικας αλλά και του χρόνου που πλέον εξαντλείται, καθώς οι ελεγκτές μοιάζουν να μετέρχονται στην αξιολόγηση του Mνημονίου κάθε μέσο πίεσης προς την ελληνική πλευρά.''
Σε παρόμοιους τόνους η Καθημερινή μας ενημερώνει για την σκληρή μάχη με την Τρόικα και τον χρόνο που δίνει η κυβέρνηση και τα αδιέξοδα των διαπραγματεύσεων. ''Η φόρτιση από την εξέλιξη της συνάντησης, η κόπωση αλλά και η αδιαλλαξία της τρόικας δημιούργησαν ένα εύφλεκτο πεδίο μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των εκπροσώπων των δανειστών μας που ήταν θέμα χρόνου να πάρει φωτιά. Κάποια στιγμή οι Τροϊκανοί έθεσαν αιφνιδίως ζήτημα μεγαλύτερης μείωσης στους μισθούς. Σήμερα προγραμματίζεται (ώρα 15.00) συνάντηση των κ. Αντ. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλου για την επισκόπηση της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί''.
Kαι στα ηλεκτρονικά μέσα διαβάζουμε ότι η μάχη με την Τρόικα είναι δύσκολη, πολλά θέματα είναι ανοιχτά αλλά η Ελλάδα έχει όπλα σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών μας.
Όποιος αναγνώστης έχει φτάσει μέχρι αυτό το σημείο χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει ότι ο γράφων τον εξαπατά σημαίνει ότι παρασύρεται εύκολα στη διαχείριση της πληροφορίας. Υπάρχουν τρία άρθρα, με περιληπτικό σχολιασμό για τις διαπραγματεύσεις, εκ των οποίων μόνο το ένα αφορά το παρόν. Τα υπόλοιπα αφορούν διαπραγματεύσεις άλλων εποχών ξεκινώντας από το 2011. Τα σχόλια που συνοδεύουν τα άρθρα είναι επίσης ανακατεμένα. Φυσικά όλα είναι πανομοιότυπα μεταξύ τους.
Η παρουσίαση της είδησης των σκληρών διαπραγματεύσεων με την Τρόικα παραμένει δραματικά όμοια από το 2010 μέχρι σήμερα. Τα ίδια κλισέ κείμενα στον ίδιο τόνο. Απλά αλλάζουν τα ονόματα των Υπουργών ή και των Πρωθυπουργών στις περιγραφές όπως του κ. Παπαδήμου που χτυπούσε το χέρι στο τραπέζι λέγοντας στους ανθρωποφάγους Τροϊκανούς "Εμένα δεν θα με κοροϊδέψετε" κατά το ρεπορτάζ του Βήματος.
Όλο αυτό το σκηνικό αποτελεί έναν προαποφασισμένο τρόπο παρουσίασης μιας πληροφορίας που αποφασίζεται σε γραφεία, στέλνεται σε email δημοσιογράφων και μετά εμφανίζεται ως είδηση. Γεγονός είναι όμως ότι η διαχείριση της πληροφορίας δεν έχει καμία σχέση με την ίδια την πραγματικότητα. Με την συντονισμένη πρακτική παρουσίασης της ''πληροφορίας'' τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης παραπληροφορούν εσκεμμένα τον κόσμο. Τον κοροϊδεύουν. Και όταν κάποιος κοροϊδεύει κάποιον το κάνει με σκοπό να τον εκμεταλλευτεί.
Σήμερα είναι γνωστό και κατανοητό πλέον ότι καμία απολύτως διαπραγμάτευση για το συμφέρον του ελληνικού λαού δεν υπήρξε από καμία ελληνική κυβέρνηση από το 2010 και μετά. Το εγχώριο πολιτικό σύστημα που πτώχευσε την χώρα και έπρεπε να εξοστρακιστεί έκανε ακριβώς ότι έπρεπε για να παραμείνει στην εξουσία, διασφαλίζοντας χρηματοδότηση για τις ανάγκες του και σε βάρος της χώρας.
Το 2010 δόθηκε η μάχη από κοινού με την Τρόικα και τα κόμματα εξουσίας ώστε να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση. Τότε οι γαλλογερμανικές τράπεζες κινδύνευαν, η κρίση μπορούσε να είναι συστημική και η Ελλάδα μπορούσε να διαπραγματευτεί απέναντι στους δανειστές τις με ισορροπημένο τρόπο. Οι δανειστές όμως προτίμησαν να έχουν μαζί τους και όχι απέναντι τους την ελληνική κυβέρνηση για να προστατέψουν τα συμφέροντα τους.
Έτσι προτίμησαν αυτούς τους οποίους είχαν προικισμένους σε διάφορες λίστες. Στη λίστα Ζίμενς, σε διάφορες λίστες γερμανικών εξοπλιστικών, σε υποβρύχια, σε λίστες που αφορούσαν προμήθειες στην υγεία κ.ο.κ. Όταν πλέον δεν υπήρχε κίνδυνος για τα συμφέροντα τους τότε μας τιμώρησαν συνειδητά όπως αποκάλυψε και ο πρώην Υφυπουργός Οικονομικών των Η.Π.Α. κ. Γκάϊντερ.
Η Ελλάδα φορτώθηκε ένα απίστευτο χρέος το οποίο ήταν και είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να εξυπηρετηθεί ενώ της επιβλήθηκε για το ''καλό της'' ένα μείγμα ανόητης νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εστίασε στην εσωτερική υποτίμηση για να γίνουμε δήθεν ανταγωνιστικοί.
Ως ''μεταρρυθμίσεις'' βαφτίστηκαν ιδίως οι περικοπές μισθών, συντάξεων, η εξαφάνιση του κράτους πρόνοιας σε εποχές φτωχοποίησης και δοκιμασίας της κοινωνίας και βέβαια οι business των ιδιωτικοποιήσεων. Ακολούθως εγχώριοι λαθρέμποροι πετρελαίου πήραν σε εξευτελιστική τιμή κρατικά μονοπώλια, ο ορυκτός πλούτος της χώρας εκχωρήθηκε σε κάτι απίθανες αλλοδαπές εταιρείες που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους, δώσαμε όλα τα αεροδρόμια στον Κοπελούζο, χαρίσαμε το Ελληνικό στον Λάτση, τα σκουπίδια και το οδικό δίκτυο της χώρας στον Μπόμπολα, τα media στους γνωστούς εργολάβους της ενημέρωσης, ιδιωτικοποιήσαμε μέχρι και το σύστημα διαχείρισης της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, ιδιωτικοποιήσαμε αιγιαλούς και δάση, εκχωρήσαμε δάνεια των πολιτών μας σε τιμές ευκαιρίας σε αλλοδαπές, διώξαμε τα χρυσά και τα ασημικά μας σε τιμή πλιάτσικου. Και συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο.
Όλα αυτά έγιναν από κοινού σε απόλυτη συνεργασία Τρόικα και συγκυβέρνησης. Μπλέχτηκαν ιδεοληψίες, με συμφέροντα και λάθος συνταγές. Δεν υπάρχουν όμως φασαρίες μεταξύ τους ας μην κοροϊδεύουν. Ούτε κανένα σκληρό ροκ υπάρχει σε διαπραγματεύσεις ούτε κόκκινες γραμμές και άλλα παραμύθια που παρουσιάζονται. Δουλειές κανονίζουν οι τύποι και μας στέλνουν τον λογαριασμό.
Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Η γνωστή συνταγή. Τα νούμερα δεν βγαίνουν, θα κοπούν πάλι και μισθοί και συντάξεις οριζόντια μάλιστα ενώ διαβάζουμε ότι θα επιβληθεί αυξημένος Φ.Π.Α. σε φάρμακα, βιβλία, σε παραμεθόριες περιοχές, νησιά και σε υπηρεσίες που συνδέονται με τον τουρισμό ώστε να μην έχουμε πλέον κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα ως χώρα.
Όλα αυτά γίνονται σε συνεργασία μεταξύ των συναλλασσομένων. Δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση. Τα ποσοστά στα ισοδύναμα αλλάζουν. Τόσο της % μείωση σε μισθούς και συντάξεις, τόσο της % αύξηση ΦΠΑ στα τάδε προϊόντα, υπηρεσίες κ.τ.λ. Ήρεμα γίνονται αυτά. Πολιτισμένα, Με κομπιουτεράκια βγαίνουν. Με σούσι που έλεγε κι ο Στουρνάρας. Ίσως και Μπετόβεν.
Στιγμιότυπα από παλαιότερες σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τρόικα. Ο Πρωθυπουργός και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με τον τότε Πρόεδρο του Eurogroup και σήμερα της Commission κ. Γιούνκερ.
Ο κ. Γιούνκερ ως Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου συμμετείχε στις ειδικές συμφωνίες φοροδιαφυγής 350 εταιρειών που θα μετέφεραν πλασματικά την έδρα τους στο Λουξεμβούργο για να φορολογούνται λιγότερο από ότι στα κράτη τους. Είχε συμφωνήσει και με Ελληνικές εταιρείες συμπεριλαμβανομένης της Eurobank που ανακεφαλαιοποιήθηκε υποχρεωτικά κατά δισεκατομμύρια από τους Έλληνες πολίτες και την Wind. Ένας κράτος off-shore στην καρδιά της Ευρώπης.
Το σκάνδαλο Lux Leaks αποκάλυψε ένα ανεξάρτητο μέσο το Press Project The Press Project: Lux Leaks. Τα κατεστημένα μέσα σχεδόν αποσιώπησαν την είδηση.
Η Κύπρος, αν και έκανε το ίδιο, εξασφάλιζε δηλαδή ένα προνομιακότερο καθεστώς φορολόγησης σε ξένες εταιρείες δεν είχε την τύχη με το Λουξεμβούργο. Χτυπήθηκε οικονομικά. Δεν φιλοξενούσε βέβαια ως επί των πλείστον επιχειρήσεις των εταίρων μας.
logiastarata.gr
