 |
| Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΙΝΕΙ ΤΟ ΚΩΝΕΙΟ ΤΗΡΩΝΤΑΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ |
Για την περίπτωση του Γρηγόρη Ψαριανού τι μπορεί να πει κανείς;
Τον έχουν βρίσει πολλοί, σχεδόν τόσοι όσοι τον εκθείαζαν όταν έκανε τις ραδιοφωνικές του εκπομπές στους 92.6 (μου άρεσε κι εμένα, τον είχα στις επιλογές στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου).
Μετά έγινε δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα. Ήταν φυσικό να τον στηρίξουν οι ακροατές του σε μια άδολη προσπάθεια να μπει στα πράγματα ένας τόσο ιδιαίτερος κριτής των πάντων. Στο κάτω-κάτω αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρίνει κανείς τους ανθρώπους. Δίνοντάς τους την εξουσία!
Αλλά πάλι ... σε ένα δημοτικό συμβούλιο τι να δει και τι να κρίνει κανείς; ... το επόμενο βήμα ήταν η Βουλή ... και φυσικά μέσω της αριστεράς ... που τότε λεγόταν Σύριζα.
Ελεύθερος λόγος στις μεσονύκτιες εκπομπές λόγου αλλά η "Αρχή" εκείνη που "άνδρα δείκνυσι" μακριά από μας ακόμα.
Ελεύθερος λόγος στις μεσονύκτιες εκπομπές λόγου αλλά η "Αρχή" εκείνη που "άνδρα δείκνυσι" μακριά από μας ακόμα.
Ύστερα ήρθε η διάσπαση και ο Ψαριανός βρέθηκε στη Δημαρ. Και μαζί με τη Δημαρ βρέθηκε παρέα με τον Άδωνη και τον Βορίδη κολλητός της Νέας Δημοκρατίας.
Εδώ ήταν οι Αρχές του τόπου και εδώ άρχισε το "δείκνυσι ..."
Εδώ ήταν οι Αρχές του τόπου και εδώ άρχισε το "δείκνυσι ..."
Δεν του άρεσε που έφυγε η Δημαρ από την κυβέρνηση ... και δεν χάνει ευκαιρία να το δείχνει. Ώσπου άρχισε να δηλώνει ότι μπορεί και να ψηφίσει για Πρόεδρο, ετοιμάζοντας το κλίμα ώστε να φανεί φυσιολογικό ένα προσεχές άλμα στο κενό της πολιτικής που η Ξουλίδου το είπε κερδοφόρο.
Χτες το βράδυ ψήφισε λευκό στον προϊπολογισμό.
Ο άλτης έχει πάρει θέση στο σκάμμα. Παίρνει φόρα και ο θεατής κρατά την ανάσα του. Όπως με τον Παπανικολάου το 1970 που περιμέναμε κάθε εβδομάδα το νέο του άλμα στο "Καραϊσκάκης" εν αναμονή του προαναγγελθέντος παγκόσμιου ρεκόρ.
Μου άρεσαν τα ελεύθερα σχόλια και η ακράτητη γλώσσα του Γρηγόρη Ψαριανού στο ραδιόφωνο πριν ακόμα μπλέξει με την πολιτική.
Μου άρεσε και η "ελεύθερη" στάση του στην αρχή της πολιτική του διαδρομής.
Με προβλημάτισε η φιλελεύθερη μετάλλαξή του.
Με απωθεί εντελώς η νεοφιλελεύθερη τελική του πορεία.
Με τρομάζει το λευκό στον προϋπολογισμό που είναι μια προεγγραφή στο "ναι" για πρόεδρο, δηλαδή για παράταση της θητείας αυτής της κυβέρνησης της οποίας την οικονομική πολιτική ο Γρηγόρης Ψαριανός επιδοκίμασε χτες ηχηρά. Το λευκό του σαν μοναδικό ήταν ακόμη πιο ηχηρό από τα 155 ναι καθώς σε αυτό γίνεται πάντοτε μνεία ότι ήταν δικό του. και φυσικά προσμετρήθηκε στα μαξιλάρια που είπε ο Σαμαράς ότι έχει. Μπράβο του!
Είναι τόσο κρίμα να βλέπεις μια φωνή που κάποτε ηχούσε παράταιρα και σε ερέθιζε θετικά, τώρα να βολεύεται με τα ποταπά.
Είναι τόσο κρίμα να βλέπεις μια φωνή που κάποτε ηχούσε παράταιρα και σε ερέθιζε θετικά, τώρα να βολεύεται με τα ποταπά.
Επί της ουσίας τώρα: Θα γίνουν εκλογές; Νομίζω πως ναι.
Αλλά κι αν δεν γίνουν τώρα, δεν χάθηκε ο κόσμος. Έχουν γίνει τόσα πολλά τα δυο τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου που ενάμισης χρόνος ακόμη δεν θα αλλάξουν πολλά.
Αλλά κι αν δεν γίνουν τώρα, δεν χάθηκε ο κόσμος. Έχουν γίνει τόσα πολλά τα δυο τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου που ενάμισης χρόνος ακόμη δεν θα αλλάξουν πολλά.
Κάποιοι θα υποφέρουν περισσότερο από περικοπές και μειώσεις (κι εγώ προσωπικά μεταξύ αυτών).
Κάποιοι θα απολυθούν με στεγνές διαδικασίες
Κάποιοι θα αυτοκτονήσουν.
Μετρήσιμες παράπλευρες και μέσα στα στατιστικώς αναμενόμενα πλαίσια απώλειες. Κανείς από όσους θα έχουν ψηφίσει δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει από τύψεις.
Θα γίνουν και μερικά άλλα, πιθανώς επανορθώσιμα ... θεσμικά.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία που μας χάρισε η μεταπολίτευση θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο.
Μετρήσιμες παράπλευρες και μέσα στα στατιστικώς αναμενόμενα πλαίσια απώλειες. Κανείς από όσους θα έχουν ψηφίσει δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει από τύψεις.
Θα γίνουν και μερικά άλλα, πιθανώς επανορθώσιμα ... θεσμικά.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία που μας χάρισε η μεταπολίτευση θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο.
Και η πορεία προς την δραχμή θα γίνει αμετάκλητη. Όχι μόνο θα είναι αναγκαία η προσφυγή σε δικό μας νόμισμα μετά από ενάμιση ακόμα χρόνο ισοπέδωσης των πάντων αλλά θα έχει γίνει πλέον δημοφιλής επιλογή και στον κόσμο.
Είκοσι με εικοσιπέντε ανεξάρτητοι βουλευτές έχουν αυτό το δίλημμα:
Να τους βυθίσουμε λίγο ακόμα (τους Έλληνες) και να κερδίσουμε εμείς λίγο ρευστό; Και δεν εννοώ εδώ τα εκατομμύρια της Ξουλίδου ... μετράω μόνο τις βουλευτικές αποζημιώσεις για τους 15 περίπου μήνες που ξεπερνούν τις 150.000 ευρώ για τον καθένα τους.
Τι απαντάς σε αυτό το δίλημμα;
Εξαρτάται από την ελαστικότητα της συνείδησής σου και την ανελαστικότητα της τσέπης σου. Εκτός από τους ιδεολόγους βέβαια, που όμως δεν είναι και τόσο πολλοί (μιλάμε πάντα για τους ανεξάρτητους βουλευτές).
Σύντομα θα δείξει.
Οι 160 περίπου που ψήφισαν ναι (ή λευκό ή απουσίαζαν δικαιολογημένα) στον προϋπολογισμό είναι η προεδρική πλειοψηφία αυτή τη στιγμή. Οι άλλοι είκοσι, αν βρεθούν, θα είναι μεταξύ εκείνων που απέρριψαν τον προϋπολογισμό αλλά ... θέλουν να εφαρμοστεί ...!
Σαν τον Σωκράτη που ακολούθησε τον νόμο και ήπιε το κώνειο (μάλλον γιατί τους είχε βαρεθεί πια).
Σαν τον Σωκράτη που ακολούθησε τον νόμο και ήπιε το κώνειο (μάλλον γιατί τους είχε βαρεθεί πια).
Να δούμε πόσοι θα στηρίξουν αυτό το παράλογο.
