Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
για το Πολεμικό Ημερολόγιο
Σας έγραφα μόλις προχθές ότι ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΗΡΕΣ.
Φυσικά δεν θα μιλήσω για δικαίωση, αυτό ούτως ή άλλως είναι αίσθημα προσωπικό, υποκειμενικό και για ιδία ικανοποίηση. Όμως στη χώρα μας πλέον το μόνο αίσθημα που πρέπει να έχουμε είναι αγάπη για τον συνάνθρωπο γιατί η κρίση πλέον δεν είναι οικονομική αλλά ανθρωπιστική. Η κρίση είναι πολιτική γιατί αποδεικνύουν κάθε μέρα που περνάει την προδοσία τους. Και δεν εννοώ μόνο την συγκυβέρνηση.
Σήμερα όλοι παίζουν το παιχνίδι με κανόνες πόκερ. Η μπλόφα πάει σύννεφο όμως οι “άλλοι” έχουν φουλάρι και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να κάνουμε συνεχώς ρεϊζ…
Πριν 4 χρόνια υπήρχε λύση. Χρεοκοπία εντός ευρώ, διπλό νόμισμα και οι όποιες δυσκολίες θα περνούσαν μέσα σε λίγους μήνες. Αντ΄αυτού σήμερα έχουμε άτυπη χρεοκοπία μόνον στο εσωτερικό, ο κόσμος πεινάει, παιδιά λιποθυμούν και κανένας δεν λέει τίποτα γι΄αυτό, οι θάνατοι από καρδιοπάθειες και καρκίνους έχουν αυξηθεί και ο μόνος δείκτης που δείχνει κάμψη είναι των αυτοκτονιών (αυτό σημαίνει ότι κάποιοι ξύπνησαν;;;).
