.jpg)
Μια μελέτη στο Αμερικανικό Συνέδριο Ρευματολογίας καταρρίπτει τον μύθο της υψηλής ποιότητας της Αμερικανικής Κλινικής Ιατρικής. Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (www.myoskeletiko.com).Εχουμε συνηθίσει να θεωρούμε υψηλής ποιότητας, σε κάθε επιστημονικό τομέα, οτιδήποτε προέρχεται από τις ΗΠΑ και ειδικότερα στον χώρο της Ιατρικής. Την εντύπωση αυτή την ενισχύουν συστηματικά κάποιες τηλεοπτικές σειρές όπως πχ Dr House, Grey’s Anatomy κα, που παρουσιάζουν την καθημερινή κλινική ιατρική κάποιων σούπερ γιατρών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη άνεση κάποιες εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις ασθενών και κατορθώνουν να βάζουν διάγνωση και θεραπεία ταχύτατα, βοηθούμενοι από τα υπερόργανα που διαθέτουν στα εργαστήριά τους. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και κάποια επίσημα Αμερικανικά συνέδρια, όπως πχ το Αμερικάνικο Συνέδριο Ρευματολογίας, που τρέχει σήμερα στην Βοστώνη, που εάν κάποιος ψάξει συστηματικά στο βιβλίο των περιλήψεων των προς ανακοίνωση μελετών, βρίσκει κάποιες από αυτές, που δείχνουν μια άλλη πραγματικότητα, πολύ χειρότερη από αυτή που ζούμε στην Ελλάδα, τουλάχιστον για το επίπεδο των γνώσεων των καθημερινών Αμερικανών γιατρών.
Μια τέτοια μελέτη που αφορούσε 56 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν για κρίση ουρικής αρθρίτιδας, στο Geisinger Medical Center στο Danville, Πενσυλβάνια, ΗΠΑ, έδωσε πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα.
Ο λόγος εισαγωγής ήταν λανθασμένα στο 76% των περιπτώσεων, σηπτική αρθρίτιδα, στο 14% φλεγμονώδης πολυαρθρίτιδα και στο υπόλοιπο 10% τοπική κυτταρίτιδα. Τονίζω την λέξη λανθασμένα διότι από τους 56 ασθενείς, οι 35 είχαν ιστορικό ουρικής αρθρίτιδας και οι υπόλοιποι 21 παρουσίαζαν 3 ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου για ουρική αρθρίτιδα. Το 26% μάλιστα παρακολουθείτο ήδη από ρευματολόγο και το υπόλοιπο 74% από γενικό γιατρό για την νόσο τους. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι εάν κάποιος έπαιρνε ένα απλό ιστορικό και εφάρμοζε τα πιο απλά διαγνωστικά κριτήρια για μια αρθρίτιδα, ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς δεν θα χρειαζόνταν εισαγωγή σε νοσοκομείο, αλλά θα λάμβανε κάποια γνωστή και τεκμηριωμένη θεραπεία και θα πήγαινε σπίτι του.
Πηγαίνοντας όμως σπίτι του θα έπρεπε να παρακολουθείται από κάποιον γιατρό. Σύμφωνα όμως με την μελέτη, από αυτούς που παρακολουθούντο από Γενικό γιατρό μόνο 8 ήταν σε θεραπεία με ουρικοστατικά φάρμακα και μόνο 5 ελάμβαναν κολχικίνη προληπτικά και για να συμπληρωθεί η εικόνα από τους 15 ασθενείς που ελάμβαναν χρόνια ουρικοστατική θεραπεία, οι 5 αναγνώρισαν ότι δεν συμμορφώνονταν με αυτή. Οσον αφορά το επίπεδο παρακολούθησης, από τους 56 ασθενείς, μόνο οι 23 είχαν μετρήσει μια φορά το ουρικό οξύ στο αίμα τους τον προηγούμενο χρόνο και το 78% δεν είχαν πετύχει τον στόχο του 6 mg/dL που συνιστούν οι κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Ρευματολογικής Εταιρείας. Ετσι φθάνοντας στο νοσοκομείο, σφαδάζοντας από τους πόνους, οι εφημερεύοντες γιατροί αντί να πάρουν ένα απλό ιστορικό, στο ένα τρίτο των ασθενών έκαναν διαγνωστική αρθρική παρακέντηση, σε 2 ασθενείς αρθρική έκπλυση και σε έναν έκοψαν και τον μεγάλο δάκτυλο του ποδιού του, μπερδεύοντας την ποδάγρα με σηπτική αρθρίτιδα.
Οσον αφορά το κόστος. Η μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν 3,42 ημέρες ανά ασθενή και στοίχησε συνολικά 208.000 δολλάρια, δηλαδή 4.000 δολλάρια στον κάθε ασθενή.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι εάν κάποιος πάει ταξίδι στις ΗΠΑ και του συμβεί μια απλή αρθρίτιδα, καλύτερα θα είναι, εάν αντέχει, να πάρει το επόμενο αεροπλάνο 1η θέση για την Ελλάδα, να αντιμετωπισθεί από Ελληνες γιατρούς και μετά να επιστρέψει με το επόμενο αεροπλάνο, πάλι 1η θέση, για να συνεχίσει το ταξίδι του στις ΗΠΑ. Εάν αναλύσει κάποιος τα αποτελέσματα της μελέτης που αναφέραμε, πρέπει να συμπεράνει ότι αυτή είναι η πιο ασφαλής, σίγουρη και χαμηλού κόστους αντίδραση ενός Ελληνα ταξιδιώτη που έπαθε μια απλή κρίση ουρικής αρθρίτιδας στις ΗΠΑ.
Οσον αφορά το επίπεδο της ιατρικής που έχουν οι Ελληνες γιατροί σε σχέση με τους Αμερικάνους, καλόν είναι να θυμόμαστε που και που και την κινέζικη παροιμία « Δεν έχει σημασία εάν η γάτα είναι μαύρη ή άσπρη, αρκεί να πιάνει ποντίκια »!!!!
Πηγή: American College of Rheumatology
Sharma TS, et al. "Aim for Better Gout Control: A Retrospective Analysis of Preventable Hospital Admissions for Gout" ACR 2014; Abstract 2322.
