Όταν η καυτή λάβα από μια ηφαιστειακή έκρηξη εισβάλλει σε ένα δάσος, συχνά δεν καίει τα δέντρα, αλλά ρέει γύρω τους.
Η υγρασία του δέντρου ψύχει τη λάβα που έρχεται σε επαφή με τον κορμό και ένα σκληρό εξωτερικό κέλυφος σχηματίζεται.
Καθώς η λάβα απομακρύνεται τα στερεοποιημένα «δέντρα λάβας» μένουν όρθια δημιουργώντας ένα σεληνιακό τοπίο. Η τεράστια θερμότητα καίει το ξύλο στο εσωτερικό και ένα καλούπι με τη μορφή του αρχικού δέντρου μένει πίσω.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το δέντρο μπορεί να παραμείνει όρθιο για χρόνια ως ένας μαύρος απανθρακωμένος σκελετός, και, σε σπάνιες περιπτώσεις, μερικά δέντρα επιβιώνουν και συνεχίζουν να αναπτύσσονται μετά την έκρηξη.
Το καλύτερο παράδειγμα των δέντρων λάβας υπάρχει στο νησί της Χαβάης, όπου ένα ολόκληρο δάσος τυλίχθηκε στη λάβα μέχρι 11 μέτρα βάθος, όταν το ηφαίστειο Kilauea ξέσπασε το 1790.
Σήμερα, το Lava Tree State Park αποτελείται από 17,1 στρέμματα από αυτοφυή φυτά, και πολλά δέντρα λάβας που καλύπτονται από βρύα, ενώ άλλα έχουν πέσει στο έδαφος.
