του Μιχάλη Ιγνατίου
Η πρόβλεψη των οικονομολόγων της Τράπεζας της Ελλάδος για το ελληνικό χρέος διαφέρει εντελώς από τους αριθμούς και τα ποσά που παρουσιάζουν συχνά κυβέρνηση και δανειστές. Τούτο σημαίνει ότι το χρέος δεν θα είναι βιώσιμο ούτε το 2022 ούτε αργότερα - θα έλεγα πως δεν θα είναι ποτέ, αλλά οικονομολόγος ΔΕΝ είμαι...
Το θέμα του χρέους είναι το μείζον ζήτημα για την κυβέρνηση, μετά την «επιτυχία» της να επιβεβαιωθεί το πλεόνασμα, που αποδέχτηκαν τελικά και το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι. Ο πρωθυπουργός και ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, έχουν χρέος και υποχρέωση να προετοιμαστούν κατάλληλα και να επιχειρήσουν -όπως εισηγείται η κυρία Κριστίν Λαγκάρντ- την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, την οποία θα ήθελαν να είναι γενναία και να καλύπτει ποσά μέχρι τα 120 και πλέον δις ευρώ.
Βεβαίως, η αναφορά των οικονομολόγων της ΤτΕ στη μη βιωσιμότητα του χρέους είναι συγκλονιστική, διότι διαψεύδει και... δίνει στεγνά ως ψεύτες τους συναδέλφους τους της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, οι οποίοι προφανώς «μαγειρεύουν» τους αριθμούς με τρόπο που να μην ερεθίζονται ούτε να εκνευρίζονται οι πολίτες των χωρών που είδαν τις οικονομίες τους να γίνονται συντρίμμια και στάχτη. Διότι στην ουσία επέβαλαν σκληρά μέτρα στους Έλληνες πολίτες στη βάση των εκθέσεων αυτών, που έχουν πέσει έξω σχεδόν στην ολότητα τους.
Οι ξένοι οικονομολόγοι και εκπρόσωποι των δανειστών είναι... ξένοι και, στο κάτω κάτω της γραφής, έχουν βασιστεί σε μοντέλα που υποτίθεται πως θεωρήθηκαν «επιτυχημένα» από το ΔΝΤ. Το βασικό ερώτημα είναι γιατί οι δικοί μας δέχτηκαν τις εισηγήσεις τους; Επιπρόσθετα, τουλάχιστον στην περίπτωση της χώρας μας -αποδεικνύεται από τα γεγονότα- όχι μόνο δεν έγινε καλή δουλειά, αλλά, έχοντας απέναντι τους μια πελαγωμένη κυβέρνηση υπό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, μας έδωσαν πρόγραμμα που ούτε μπορούσε η Ελλάδα να υλοποιήσει ούτε άρμοζε για τον ευρωπαϊκό Νότο, αφού σχεδιάστηκε για συγκεκριμένο κράτος του Βορρά, με διαφορετική νοοτροπία γι' αυτό που ονομάζουμε «εργασία», με δυνατή βιομηχανία -κάτι που δεν έχουμε στην Ελλάδα- και σωστό φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Η χώρα-μοντέλο που μας πρόσφεραν ως «πρότυπο» αφορούσε σε κράτος με μεγάλα τραπεζικά προβλήματα. Ενώ το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας αφορά και σήμερα αποκλειστικά στο Δημόσιο και στις χιλιάδες των υπαλλήλων του, αρκετοί εκ των οποίων δεν είχαν αντικείμενο και κάθονταν στο σπίτι τους, αφού η επιταγή ερχόταν πάντα στην ώρα της, δούλευαν - δεν δούλευαν.
Το «κούρεμα» του χρέους είναι το μεγάλο στοίχημα της ελληνικής κυβέρνησης. Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Χαρδούβελης δεν έχουν εκφράσει δημόσια τις απόψεις τους για το μείζον αυτό ζήτημα, πέραν κάποιων δηλώσεων που γίνονται για να πειστεί ο λαός για την αποτελεσματικότητα του ελληνικού προγράμματος. Όμως έφτασε η στιγμή να δημοσιοποιηθούν οι θέσεις τους, μιας και στο Ταμείο έχουν καταλήξει στα συμπεράσματα τους και προκρίνουν γενναίο «κούρεμα» του χρέους που κατέχει ο δημόσιος τομέας. Είναι χαρακτηριστική μια κουβέντα που λένε πως ακούγεται κάθε φορά που η υπόθεση της Ελλάδας οδηγείται στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ: «Γιο πόσο θα "μαγειρεύονται" οι αριθμοί ώστε να επιβεβαιώνεται η βιωσιμότητα;»...
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν να παρουσιάζουν βιωσιμότητα για... πάντα, μιας κι ο τρόπος που πιστοποιείται συνοδεύεται από πολλά «αν». Όμως η Ελλάδα και ο λαός της πρέπει να γνωρίζουν την αλήθεια. Διότι το ελληνικό πρόγραμμα εισήλθε στο πέμπτο έτος και στο τούνελ δεν βλέπουμε φως αντιθέτως, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στη λήψη νέων μέτρων. Η κατάσταση αυτή δεν πρέπει να συνεχιστεί και διότι δεν αντέχει άλλα μέτρα ο λαός και επειδή συντηρούνται και ενισχύονται δυνάμεις που επιφυλάσσουν στραγγαλισμό της Δημοκρατίας...
Επίκαιρα
