Μεγάλωσα με την ανάμνηση του παππού μπροστά στο ραδιόφωνο με τις λυχνίες να προσπαθεί κάθε βράδυ να συντονιστεί με Λονδίνο, Μόσχα, Βερολίνο στα μακρά και τα βραχέα κύματα. Αναμονή να ζεσταθούν οι λάμπες και η “κατάσταση πολιορκίας” του Μίκη Θεοδωράκη στην έναρξη της ελληνικής εκπομπής της Deutsche welle ανακατεμένη με ήχους σημάτων Μορς. Η φωνή του εκφωνητή να χάνεται και να ξανάρχεται ανακατεμένη με παράσιτα και άλλες φωνές σε ακατάληπτες γλώσσες. Όλος ο πλανήτης στο δωμάτιο... η μαγεία του προ FM ραδιοφώνου. Έτσι όταν χτες το βράδυ ένας φίλος έκανε μια ανάρτηση για τον UVB-76 στο facebook έκανα ένα μικρό ταξίδι σε έναν κόσμο που έχει πάψει να υπάρχει...
Ο UVB-76 ήταν ένας μύθος για τους ελάχιστους μυημένους και τους λίγους συγκριτικά με σήμερα συνωμοσιολόγους. Ραδιοερασιτέχνες περνούσαν ώρες ατελείωτες ακούγοντας τα μονότονα περίεργα βουητά του ελπίζοντας πως θα ανακαλύψουν το μυστικό του.
UVB-76 / MDZhB είναι το διεθνές διακριτικό κλήσεως ενός περίεργου ραδιοσταθμού που εκπέμπει στα βραχέα κύματα, στη συχνότητα 4.625 kHz. Εκπέμπει έναν σύντομο, μονότονο τόνο, που επαναλαμβάνεται περίπου 25 φορές το λεπτό. Ο σταθμός αυτός εκπέμπει 23 ώρες και 10 λεπτά το εικοσιτετράωρο και κάνει μια διακοπή από τις 7:00 μέχρι τις 7:50 GMT. Το τελευταίο λεπτό κάθε ώρα, το σήμα που μεταδίδεται γίνεται συνεχόμενο. Ο σκοπός του σταθμού παραμένει άγνωστος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ ...
