Η ανάπτυξη έρχεται αλλά για ποιόν;
Η «ανάπτυξη» θα έρθει. Βλέπουμε τα βήματα της καθημερινά. Ένα από αυτά περνά μέσα από την ισοπέδωση του (ιστορικού) χρόνου και του χώρου (της Κυνόσουρας).
Ο λυτρωτής, θα είναι ο αγοραστής του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΛΠ (άνω του 60%) που το ΤΑΙΠΕΔ προωθεί. Προφανώς θα είναι η COSCO.
Ευτυχώς, γιατί ο πολιτισμός της Κίνας θα έρθει να διαφυλάξει την προσπάθεια βιασμού και ξεπουλήματος της Κυνόσουρας. Η κινεζική εταιρεία κολοσσός, θα σεβαστεί τον χώρο, όσο και αν η ελληνική νομοθεσία θα της επιτρέπει την πλήρη οικοδόμηση της περιοχής και τη μετατροπή της σε ναυπηγο-επισκευαστική ζώνη. Όσο και αν προσπαθεί να αποχαρακτηρίσει την αρχαιολογική περιοχή.
Όχι…οι Κινέζοι θα μας προστατεύσουν.
Και μετά θα ξυπνήσουμε αλλά θα είναι αργά.
Όταν θα έχει χαθεί άλλη μια γωνιά και όχι απλά της Σαλαμίνας .
Όταν θα θυσιάσουμε περιβάλλον, ιστορία, αξίες για τα οικονομικά οφέλη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων.
Όταν τα παιδιά μας αύριο, θα ρίχνουν τις ευθύνες σε μας, εντονότερα απ ότι εμείς κατηγορούμε τους προκατόχους μας, για την κατάσταση που μας έχουν οδηγήσει.
Όταν η κατάσταση θα είναι πια μη αναστρέψιμη.
Η ευκαιρία της Κυνόσουρας θα έχει χαθεί δια παντός!
Η ανάδειξή της ως ιστορικού χώρου, που θα ήταν πραγματική επένδυση για το μέλλον (και όχι μόνο για ένα μέλλον που βασίζεται απλά σε οικονομικές αξίες ) θα αποτελεί παρελθον.
Παραδείγματα χωρών από τις οποίες δυστυχώς απέχουμε παρασσάγγας, δεν μας δίδαξαν τίποτα.
Αντίθετα τριτοκοσμικές …. «αξιοποιήσεις» με κοντόφθαλμες προσδοκίες και βραχυπρόθεσμα οφέλη, φαίνεται ότι θα έρθουν για άλλη μια φορά σε σύγκρουση με την ιδεολογία μιας χώρας που γέννησε το μέτρο και θαύμασε το κάλλος.
Ο ΠΕΡΙΒΟΣ θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την διάσωση και υγιή συνύπαρξη της περιοχής, με τους ανθρώπους, την ιστορία και τον πολιτισμό. Στο μέτρο των δυνάμεων του θα κινηθεί σε όποιο πεδίο πιστεύει ότι θα μπορέσει να συνεισφέρει σε αυτό.
Είναι μια ευθύνη απέναντι στο αύριο,
μια ευθύνη προς τον τόπο,
μια ευθύνη των συνειδήσεων μας.
