Έγινε τόσο ισχυρός και ενοχλητικός, ώστε ο αντιπρόεδρος Νίξον έφθασε να δώσει εντολή: «Σκοτώστε τον Ωνάση».
Μία από τις ελάχιστα γνωστές επιχειρηματικές δραστηριότητες του μεγιστάνα ήταν οι φαλαινοθηρικές του επιχειρήσεις.
Το λάδι φάλαινας είχε 130 δολάρια και μετά τον πόλεμο εκτινάχθηκε στα 360 δολάρια ο τόνος.
Προκάλεσε όμως διεθνή κρίση, καθώς υπήρξε αδίστακτος, αλλά και προνοητικός. Αντέδρασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία, η Νορβηγία, το Περού, η Χιλή και ο Παναμάς.
Ειδικά οι Νορβηγοί πολέμησαν σκληρά τον μεγιστάνα.
Προσπάθησαν να δωροδοκήσουν τον καπετάνιο συμπατριώτη τους Λαρς Άντερσεν, ο οποίος ήταν κορυφαίος φαλαινοθήρας.
Η φαλαινοθηρία επεκτάθηκε και στην Ανταρκτική, όπου τα πλοία «σπάνε» κάθε κανόνα που είχε θεσπιστεί ως τότε.
Ο στόλος του Ωνάση βομβαρδίστηκε από το Περού
«Διεθνές ζήτημα δημιουργεί ο βομβαρδισμός και η σύλληψις φαλαινοθηρικών του κυρίου Ωνάση. Αυστηρά προειδοποίησις της βρετανικής κυβερνήσεως προς το Περού και την Χιλήν.
Συνεχίζεται η καταδίωξις και άλλων σκαφών», έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής.
Θα υπέθετε κάποιος, ότι ο Ωνάσης βγήκε χαμένος, αλλά κατάφερε να κερδίσει πολλά εκατομμύρια δολάρια.
Αν και τα έβαλε με όλες τις δυνάμεις, μικρές ή μεγάλες, βγήκε νικητής.
Εκείνη την περίοδο, η Βρετανία είχε μεγάλη διαμάχη με τον Έλληνα εφοπλιστή, αλλά τον υπερασπίστηκε στην υπόθεση των φαλαινοθηρικών.
Η αιτία ήταν, ότι ο Ωνάσης ήταν ασφαλισμένος στους βρετανικούς Λόϋντς, που τελικά αναγκάστηκαν να του καταβάλουν τεράστιο χρηματικό ποσό ασφάλισης.
