Σε κατάσταση πολιτικής βυθιότητας βρίσκεται τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση, που αδυνατεί να εκμεταλλευθεί τα πλεονεκτήματα της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε. Μετά τις θετικές εντυπώσεις και το κλίμα ευφορίας, τα κυβερνητικά στελέχη βρίσκονται αντιμέτωπα με μια σκληρή και αδήριτη πραγματικότητα.
Από τη μία βλέπουν να πλησιάζει η ημερομηνία των διπλών, προς το παρόν, εκλογών (αυτοδιοικητικών και ευρωεκλογών) και από την άλλη αισθάνονται...
όλο και πιο έντονα την ανάσα της τρόικας στο σβέρκο τους. Οπως και να έχει, η αλήθεια είναι ότι έχουμε μπει για τα καλά σε μια προεκλογική περίοδο που λήγει στο τέλος Μαΐου και όπως όλα δείχνουν το αποτέλεσμα των εκλογών, εφ' όσον δεν είναι εθνικές, θα αποτελέσει ένα είδος αξιολογικού δείκτη των κυβερνητικών χειρισμών από το εκλογικό σώμα.
Την πρόκληση της αναβάθμισης των δύο εκλογικών αναμετρήσεων σε δημοψηφισματικού χαρακτήρα επιλογή αποδέχθηκαν και τα δύο κυβερνητικά κόμματα. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ανεβάζουν τον πήχυ των εκλογικών προσδοκιών τους, σε μια προσπάθεια να φέρουν τους ψηφοφόρους ενώπιον ιστορικών διλημμάτων. Ομως οι πολιτικοί εκβιασμοί του παρελθόντος δεν είναι πλέον ισχυροί.
Οι κυβερνητικοί συνεταίροι γνωρίζουν επίσης πολύ καλά ότι οι μήνες που έρχονται είναι κρίσιμοι για την τύχη τους. Χωρίς να αποκλείουν τη διενέργεια τριπλών (και εθνικών δηλαδή) εκλογών, ετοιμάζονται για τα χειρότερα. Και αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από τις νέες απαιτήσεις της τρόικας, που περιμένει κυριολεκτικά στη γωνία.
Οι δανειστές δεν ξεχνούν ούτε διαγράφουν το δημοσιονομικό κενό της διετίας 2014-2015, ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, και φυσικά απαιτούν μέτρα ισοδύναμης αξίας. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση, που βρίσκεται ήδη με την πλάτη στον τοίχο, αν προχωρήσει στη λήψη νέων μέτρων μέχρι τον Μάιο, αυτοκτονεί πολιτικά.
Γι' αυτό και επιλέγει τη στάση της ουδέτερης, δήθεν, αναμονής και προτιμά την απάθεια που προκαλεί η συνεχής αναβολή της επιστροφής της τρόικας στην Ελλάδα. Οι δανειστές όμως δεν έχουν αποχωρήσει ακόμη από τη χώρα. Απλώς αναβάλλουν το ταξίδι τους, για να διαπραγματευθούν από θέση ισχύος με την κυβέρνηση όλα τα ανοικτά θέματα και κυρίως τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν.
Οσο υπάρχει ακόμη Μνημόνιο θα παραμένουν ανοικτοί και οι λογαριασμοί της τρόικας με τις ελληνικές κυβερνήσεις. Οι οποίες θα βρίσκονται όμηροι καταστάσεων και επιλογών που άλλοι και με ποικίλα συμφέροντα ορίζουν.
Οσο κι αν καθυστερήσει η κυβέρνηση τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων, δεν θα μπορέσει τελικά να τα αποφύγει. Οσο πρωτογενή πλεονάσματα κι αν παρουσιάσει ο κ. Στουρνάρας. Αυτό κι αν είναι πολιτικό αδιέξοδο.
Πηγή: enet.gr
