Η αίτηση πτώχευσης είχε κατατεθεί στις αρχές του καλοκαιριού, τον περασμένο Ιούνιο, και εκδικάσθηκε στις αρχές του φθινοπώρου, με την απόφαση να βγαίνει τελικά με συνοπτικές διαδικασίες. Οικονομική κρίση, συρρίκνωση αγοράς και απώλεια μεριδίων, έλλειψη ρευστότητας και κακές επιχειρηματικές επιλογές ήταν οι βασικοί λόγοι για τους οποίους μία από τις πλέον γνωστές εταιρείες στον κλάδο των τροφίμων με μεγάλη αναγνωρισιμότητα του brand της οδηγήθηκε στο απόλυτο αδιέξοδο...
Οι οικογένειες Δαυίδ- Λεβέντη, μεγαλομέτοχοι της εταιρείας, η οποία στο παρελθόν υπήρξε από τους ισχυρότερους ‘’παίκτες’’ στην αγορά οδηγήθηκαν στη συγκεκριμένη απόφαση και όχι στη λύση της εκκαθάρισης εν λειτουργία, έχοντας προηγουμένως αναζητήσει στήριγμα στις τράπεζες, το οποίο ουδέποτε τελικά δόθηκε, με αποτέλεσμα η εταιρεία να μην έχει κεφάλαια κίνησης για την εύρυθμη λειτουργία της.
Οι τράπεζες παρείχαν με το σταγονόμετρο περιορισμένη χρηματοδότη στην εταιρεία, ενώ από την πλευρά τους, οι βασικοί μέτοχοι χρηματοδότησαν τον όμιλο, με κεφάλαια τα οποία ωστόσο δεν ήταν αρκετά ώστε να βγει από το αδιέξοδο. Ως λύση στο αδιέξοδο η διοίκηση αναζήτησε και ενδιαφερόμενους αγοραστές για μεμονωμένα περιουσιακά της στοιχεία, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.
Η διοίκηση της εταιρείας προχώρησε σε συρρίκνωση της παραγωγής της εταιρείας, η οποία ωστόσο είχε αρνητικές συνέπειες, αφού τα καταστήματα δεν μπορούσαν να εφοδιασθούν με τα προϊόντα της εταιρείας με αποτέλεσμα την απώλεια πωλήσεων για την εταιρεία.
Σημειώνεται εδώ ότι ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ήταν διαρκώς μειωμένος, κατά τα τελευταία τρία έτη, δηλαδή 79,25 εκατ. ευρώ το 2010, 38,32 εκατ. ευρώ το 2011, ενώ, κατά το 2012, ανήλθε μόλις στα 20,23 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας πτώση κατά 47%, σε σχέση με το 2011. Η λειτουργία της εταιρείας συνέχιζε να είναι προβληματική και εξαιρετικά ζημιογόνος, εμφανίζοντας κατά μέσο όρο μηνιαίο λειτουργικό έλλειμμα της τάξης των 1,2 εκατ. ευρώ περίπου.
