Πέθαναν λοιπόν ο Φαν Μπάστεν, ο Πελέ και ο Μαραντόνα και πηγαίνουν στον Παράδεισο. Τους υποδέχεται ο Αγ. Πέτρος και τους πηγαίνει στον Θεό. Εκείνος τους ζητά να απολογηθούν για την ποδοσφαιρική τους ζωή. Τον λόγο παίρνει πρώτος ο Φαν Μπάστεν:
- Εγώ Κύριε, δεν ήμουν και πολύ πιστός, πιστεύω όμως πως ήμουν πολύ καλός παίκτης και χωρίς να ζητώ την βοήθειά σου, έκανα πολλά. Ωστόσο, ποτέ δεν αρνήθηκα την ύπαρξή σου.
- Πολύ καλά. Κάθισε αριστερά μου, του λέει ο Θεός.Δεύτερος μίλησε ο Πελέ:
- Εγώ Κύριε, δεν ήμουν και πολύ πιστός, πιστεύω όμως πως ήμουν πολύ καλός παίκτης και χωρίς να ζητώ την βοήθειά σου, έκανα πολλά. Ωστόσο, ποτέ δεν αρνήθηκα την ύπαρξή σου.
- Πολύ καλά. Κάθισε αριστερά μου, του λέει ο Θεός.Δεύτερος μίλησε ο Πελέ:
- Εγώ Κύριε, πάντα ήμουν πιστός. Σε κάθε αγώνα έκανα τον σταυρό μου, διάβαζα θρησκευτικά βιβλία και με το ταλέντο που μου έδωσες πέτυχα πολλά στο ποδόσφαιρο.
- Ναι, ναι, το γνωρίζω, ήσουν πολύ καλός άνθρωπος. Κάθισε δεξιά μου, απάντησε ο Κύριος.
- Ναι, ναι, το γνωρίζω, ήσουν πολύ καλός άνθρωπος. Κάθισε δεξιά μου, απάντησε ο Κύριος.
- Εσύ Αρμάντο;, ρώτησε τον Μαραντόνα.
- Εγώ νομίζω ότι έχεις κάτσει στην θέση μου!
- Εγώ νομίζω ότι έχεις κάτσει στην θέση μου!
