Πουλάνε τους πίνακές τους σε τιμή ευκαιρίας -έως και στο 1/4 της αξίας τους- εξαιτίας της κρίσης. Εν μέσω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας όλο και περισσότεροι ιδιώτες εκποιούν έργα τέχνης, τα οποία απέκτησαν τις καλές εποχές ή βρίσκονταν στην ιδιοκτησία της οικογένειάς τους χρόνια. Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγοι εκείνοι που είτε ως λάτρεις της τέχνης αξιοποιούν τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζονται είτε με καθαρά επενδυτική λογική τοποθετούν κάποια από τα διαθέσιμα κεφάλαιά τους στην τέχνη, βλέποντάς την ως μια επένδυση που θα τους αποδώσει κέρδη στο μέλλον.
Η κινητικότητα από ιδιώτες, οι οποίοι ενδιαφέρονται να πουλήσουν έργα τέχνης που έχουν στη διάθεσή τους, εντοπίζεται χρονικά με μεγαλύτερη ένταση την τελευταία διετία. Εντονο είναι το ενδιαφέρον στη Θεσσαλονίκη, αν και στην Αθήνα οι διαστάσεις του φαινομένου είναι σαφώς μεγαλύτερες, αφού και οι συλλέκτες είναι μεγαλύτεροι και τα έργα που έχουν στην κατοχή τους πολύ πιο γνωστά. Πολλοί απευθύνονται...
σε γκαλερί για να βρουν αγοραστές ή απευθείας σε οίκους δημοπρασιών, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθούν να πουλήσουν μέσω γνωστών, χωρίς την παρέμβαση επαγγελματιών, παίρνοντας όμως ρίσκο.
«Τον τελευταίο καιρό πουλιούνται πολλά έργα από ιδιώτες σε χαμηλές τιμές και, μάλιστα, σημαντικών καλλιτεχνών. Είναι μια περίοδος που μπορεί κανείς, εφόσον έχει την οικονομική δυνατότητα, να βρει μεγάλες ευκαιρίες» σημειώνει η γκαλερίστα Λόλα Νικολάου της ομώνυμης γκαλερί στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, αναφέρει ενδεικτικά ότι ένα έργο του Κεσσανλή αξίας 40.000 ευρώ μπορεί κανείς σήμερα να το βρει στα 10.000 ευρώ. Η ίδια εξηγεί ότι ειδικά στην Αθήνα αυτοί που πωλούν είναι άνθρωποι ιδιαίτερα ευκατάστατοι, οι οποίοι όμως αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα.
Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη της θεσσαλονικιώτικης γκαλερί ArtForum Παντελή Τσάτση, υπάρχουν αυτήν την περίοδο αρκετές συλλογές, μικρές και μεσαίες, οι οποίες τίθενται προς πώληση είτε στο σύνολό τους είτε τμηματικά κυρίως για οικονομικούς λόγους, δημιουργώντας κινητικότητα στη δευτερογενή αγορά της τέχνης. Πάντως, ο ίδιος θεωρεί ότι η κρίση δεν δημιούργησε ευκαιρίες, αλλά έφερε εξορθολογισμό των τιμών των έργων, που ήταν κάποτε υπερτιμολογημένα. «Οι τιμές πλέον έχουν πέσει στο 1/3 των επιπέδων του 2005, όταν όμως η αξία ήταν υπερβολική» εξηγεί στη «δημοκρατία». Τονίζει δε ότι αυτοί που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για αγορές προτιμούν να επενδύσουν ένα μέρος των χρημάτων τους σε έργα τέχνης από το να τα κρατούν με ρίσκο στην τράπεζα. Ενδεικτικό των χαμηλότερων τιμών είναι, σύμφωνα με τον κ. Τσάτση, ότι ένας πίνακας του Μαλέα, που άξιζε 80.000 ευρώ, μπορεί να πωλείται σήμερα αντί 20.000 ευρώ.


Μαρία Μαθιοπούλου - Δημοκρατία
 
Top