Μελετώντας κάποιος λίγο το φαινόμενο της ΧΑ και τους λόγους της εκρηκτικής ανάπτυξής της, εύκολα αντιλαμβάνεται και το λόγο για τον οποίο κτυπήθηκε με τον συγκεκριμένο τρόπο που κτυπήθηκε.
Το φαινόμενο της ανόδου της ακροδεξιάς δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο και φυσικά δεν πρόκειται να σταματήσει, ούτε εδώ στην Ελλάδα, επειδή κτυπήθηκε η ΧΑ. Σχεδόν σε όλα τα ευρωπαϊκά (και όχι μόνο) κράτη ανέρχονται τα...
ακροδεξιά κόμματα. Για παράδειγμα στο πιο πλούσιο κράτος της Ευρώπης, τη Νορβηγία. Στο επίσης πλούσιο κράτος την Αυστρία Στην ίδια τη Γερμανία, λόγω της απαγόρευσης, η ακροδεξιά εμφανίζεται με τη μορφή της εξόδου από το ευρώ κ.λ.π. Ποια όμως είναι η αιτία της εμφάνισης και ανόδου ξαφνικά των ακροδεξιών κομμάτων;
Η αιτία είναι η ανασφάλεια που δημιουργούν οι σημερινές οικονομικές κυρίως συνθήκες ζωής. Αυτή η ανασφάλεια κατέλαβε πρώτα και κύρια τα πιο ευάλωτα στρώματα, δηλαδή τα μεσαία στρώματα. Τα μεσαία στρώματα δεν αισθάνονται την ασφάλεια των ολιγαρχικών ελίτ, ούτε βιώνουν ήδη την εξαθλίωση των κατώτερων στρωμάτων. Βλέπουν ότι καταρρέει το βιοτικό τους επίπεδο, διολισθαίνοντας προς την εξαθλίωση. Αυτή η ανασφάλεια, προκαλεί ήδη μια κρίση ταυτότητας, η οποία εκδηλώνεται με τη μορφή οργής. Το ίδιο διαισθάνονται και τα μεσαία στρώματα των πλούσιων κρατών του Βορρά, βλέποντας αυτό που συμβαίνει στο Νότο και το οποίο φοβούνται ότι σύντομα θα κτυπήσει την πόρτα τους.
Στην Ελλάδα, η ΧΑ προσελκύει αυτά τα μεσαία στρώματα (ανεξαρτήτως κομματικής καταβολής) που βιώνουν την ανασφάλεια, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί κρίση ταυτότητας στα άτομα και εκδηλώνεται ως έντονη οργή. Πολλά άτομα δεν αντέχουν αυτή την ανασφάλεια και αυτοκτονούν. Αν σε αυτή την ανασφάλεια προστεθεί η εθνική ταπείνωση και ο φόβος των παράνομων μεταναστών, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο εκρηκτικά. Γιατί όμως τα μεσαία στρώματα πηγαίνουν προς την ΧΑ και δεν πηγαίνουν σε κάποιο από τα συστημικά κόμματα;
Αυτό γίνεται για δύο λόγους:
Α) Γιατί τα συστημικά κόμματα, πέραν των ευθυνών τους, αντί να δείξουν σοβαρότητα με συγκεκριμένες προτάσεις και στιβαρότητα, που θα κάλυπτε την ανασφάλεια των μεσαίων στρωμάτων, αντίθετα εμφανίζουν μια εικόνα οργανωτικής διάλυσης και ταυτόχρονα «σκυλοκαυγαδίζουν» ενώπιον του λαού εντείνοντας την ανασφάλειά των μεσαίων στρωμάτων. Επομένως δημιουργούν απέχθεια που μεγαλώνει την οργή.
Β) Το κενό αυτό των ανύπαρκτων στην ουσία σοβαρών και στιβαρών κομμάτων, ήρθε να καλύψει η ΧΑ. Πως; Με την έξυπνη εμφάνιση ενός αντισυστημικού στρατιωτικά οργανωμένου κινήματος με σιδηρά πειθαρχία και έντονα εθνικά σύμβολα, το οποίο δεν έλεγε πολλά λόγια και δεν αναλωνόταν σε πολιτικές φλυαρίες και πολικούς "σκυλοκαυγάδες". Απλά έπαιζε επικοινωνιακά μεταξύ του δίπολου «αδύναμο διεφθαρμένο – οργανωμένο άφθαρτο» και παρουσίαζε ισχυρό εθνικό και ιστορικό συμβολισμό. Αυτό κάλυπτε κατά ένα μέρος την ανασφάλεια των μεσαίων στρωμάτων και απάλυνε την κρίση ταυτότητας, βάζοντας μπροστά τη ΧΑ ως τιμωρό των ανίκανων και διεφθαρμένων κομμάτων. Για τον ίδιο λόγο ακούμε Έλληνες να ζητούν επέμβαση του στρατού ή να αναζητούν εναγώνια την εμφάνιση ενός Ηγέτη.
Το στοχευμένο κτύπημα στη ΧΑ, εκτιμούμε πως έγινε ακριβώς για να εξαλείψει τον δεύτερο πιο πάνω λόγο. Επειδή δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να κτυπηθεί σε επίπεδο ιδεολογίας από διεφθαρμένα, ανίκανα και διαλυμένα κόμματα, επιλέχτηκε (κατά τη γνώμη μας) να κτυπηθεί το σημείο που προσήλκυε τα μεσαία στρώματα. Δηλαδή στην αίσθηση της οργανωμένης δύναμης και της ηθικής καθαρότητας. Και αφού τα πανικόβλητα συστημικά κόμματα ήταν ανίκανα να την νικήσουν μέσα και έξω από τη Βουλή, τη δράση ανέλαβε το κράτος με τους εξαναγκαστικούς μηχανισμούς του, σε συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και προφανώς κάτω από τις οδηγίες σοβαρών επαγγελματιών συμβούλων, ίσως και ξένων.
Γιατί άραγε δεν επενέβη η Δικαιοσύνη από τις πρώτες στιγμές που παρανομούσαν τα στελέχη της ΧΑ και έπρεπε να φτάσουμε στη δολοφονία του άτυχου Παύλου Φύσσα; Εκτιμούμε πως αν γινόταν αυτό από την αρχή, τότε η ΧΑ θα πρόσεχε και δεν θα εκτραχυνόταν τόσο πολύ ώστε σήμερα να καθίσταται εύκολος στόχος. Είναι βέβαιο πως αν αυτό γινόταν από την πρώτη παρανομία της ΧΑ, τότε το κόμμα αυτό, για να αποφύγει συνεχείς εμπλοκές με την ποινική Δικαιοσύνη, προφανώς θα επέλεγε δράσεις που δεν θα είχαν ποινικές συνέπειες, αλλά ισχυρούς συμβολισμούς. Έτσι όμως δεν θα φτάναμε ποτέ στην σημερινή του εικόνα.
Ξαφνικά και έπειτα από την ανωτέρω δολοφονία ενός Έλληνα, η όλη διαδικασία μοιάζει σαν να ξεκίνησε οργανωμένα κατ’ αρχήν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, με μια ανεξήγητη συγχορδία ολόκληρο το εικοσιτετράωρο, για να καταλήξει στις συλλήψεις του προηγούμενου Σαββάτου και στις μετέπειτα προφυλακίσεις.
Με τον τρόπο αυτό και με τη βοήθεια της προπαγάνδας των καθεστωτικών ΜΜΕ, κτυπήθηκε η εικόνα της οργανωμένης και δυναμικής ΧΑ που προσέλκυε τα ανασφαλή μεσαία στρώματα. Την ίδια στιγμή τα ΜΜΕ συνεχίζουν σε άλλο επίπεδο προπαγάνδας. Τώρα περνούν στη φάση του εξευτελισμού της ΧΑ, όχι μόνο ως μιας αδύναμης οργάνωσης και κάποιων στελεχών που βάζουν τα κλάματα και απαρνούνται την ιδεολογία τους και τους συντρόφους τους, αλλά και ως μιας διεφθαρμένης οργάνωσης που έκανε εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου, προφανώς για να καταρριφθεί και η εικόνα της αδιάφθορης ΧΑ.
Δεν γνωρίζουμε αν το καθεστώς θα καταφέρει να εξαλείψει ή να φουντώσει τη ΧΑ. Αυτό θα εξαρτηθεί από τις από εδώ και πέρα κινήσεις της ίδιας της ΧΑ. Εκείνο που σίγουρα αντιλαμβανόμαστε είναι ότι η ανασφάλεια και η κρίση ταυτότητας επιστρέφει στα μεσαία στρώματα και η συσσωρευμένη οργή θα βρει τρόπο να εκδηλωθεί κάπου αλλού. Προφανώς όχι στα διαλυμένα και διαβλητά συστημικά κόμματα.
