Του Γιώργου Δελαστίκ
Δεν είχε φανεί όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές η σύνθεση από πλευράς κομμάτων της νέας γερμανικής κυβέρνησης μετά τις χθεσινές βουλευτικές εκλογές, καθώς δεν υπήρχαν σχεδόν οριστικά αποτελέσματα, αλλά ήταν ήδη απολύτως βέβαιο ότι η Ανγκελα Μέρκελ θα συνεχίσει να είναι...
καγκελάριος, όπως ακριβώς αναμενόταν. Oχι επειδή οι χριστιανοδημοκράτες σημείωσαν κάποιο εκπληκτικό αποτέλεσμα, αλλά επειδή οι σοσιαλδημοκράτες σημείωσαν τη δεύτερη χειρότερη εκλογική επίδοση της ιστορίας τους (!) και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες έμειναν για πρώτη φορά από το... 1949, που ιδρύθηκε η Δυτική Γερμανία, εκτός κοινοβουλίου, η Μέρκελ φλέρταρε με την αυτοδυναμία, αν και εντελώς οριακά. Σήμερα ενδέχεται να έχει ήδη απαντηθεί το ποια κόμματα θα συμμετάσχουν στην κυβέρνηση υπό τη Μέρκελ. Αξίζουν όμως κάποιας σημασίας και μια σειρά άλλες επισημάνσεις...
Πρώτα πρώτα με τους χριστιανοδημοκράτες (CDU) γύρω στο 42% και τους σοσιαλδημοκράτες (SPD) περί το 26%, ο θρίαμβος της γερμανικής Δεξιάς είναι σαρωτικός: Ακόμη και αν τελικά οι ευρωσκεπτιστές (AFD) βελτιώσουν το 4,95% που είχαν όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές και κατορθώσουν να ξεπεράσουν το 5% ώστε να κερδίσουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, οπότε πια η Μέρκελ με τίποτα δεν μπορεί να πιάσει αυτοδυναμία στην ομοσπονδιακή Βουλή, ουδείς είναι σε θέση να αμφισβητήσει την παντοδυναμία της Μέρκελ στο πολιτικό επίπεδο. Πρώτη φορά γίνεται αυτό με τη Μέρκελ. Μέχρι τώρα η Μέρκελ έφερνε κακά έως άθλια εκλογικά αποτελέσματα για τους χριστιανοδημοκράτες, από τα χειρότερα της ιστορίας τους! Στις περασμένες εκλογές του 2009 μάλιστα οδήγησε το CDU στο χειρότερο αποτέλεσμά του από το... 1953 (!), πριν σχεδόν εξήντα χρόνια.
Κι όμως η Μέρκελ γινόταν καγκελάριος είτε με τους σοσιαλδημοκράτες ως δεκανίκι είτε με τους φιλελεύθερους του FDP. Ναι μεν οι σοσιαλδημοκράτες ανέβασαν το ποσοστό τους γύρω στις 3 εκατοστιαίες μονάδες, αλλά όπως ήδη προαναφέραμε το περίπου 26% που κέρδισαν είναι το δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμά τους εδώ και εβδομήντα (!) χρόνια, ενώ το χειρότερο το "πέτυχαν" στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 2009 με 23%.
Εκείνοι πάντως που έπαθαν αναμφισβήτητα τη μεγαλύτερη εκλογική νίλα της ιστορίας τους ήταν οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, οι οποίοι κυριολεκτικά καταβαραθρώθηκαν από το απόγειο στο ναδίρ: στις προηγούμενες εκλογές έπιασαν το φανταστικό για το κόμμα αυτό ποσοστό του 14,6%, το κατά πολύ μεγαλύτερο της ιστορίας τους, αφού το δεύτερο καλύτερο ήταν το 12,8% πριν από μισόν αιώνα, το 1961.
Από τον κολοφώνα της εκλογικής δόξας τους λοιπόν στις προηγούμενες εκλογές κατακρημνίστηκαν κατευθείαν στα εκλογικά Τάρταρα του εξωκοινοβουλίου σε αυτές, επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία τους!
Το ειρωνικό είναι ότι οπωσδήποτε τρίτο κόμμα στο γερμανικό κοινοβούλιο θα είναι το κόμμα της Αριστεράς, επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του, παρόλο που αυτό υπέστη σοβαρή εκλογική καθίζηση πέφτοντας από το 11,9% που είχε το 2009 σε ένα ποσοστό γύρω στο 8,5% χθες! Οι Πράσινοι, τους οποίους είχε περάσει η Αριστερά ήδη από τις προηγούμενες εκλογές, δεν κατόρθωσαν να εκμεταλλευτούν την εκλογική συρρίκνωσή της. Επεσαν κι αυτοί από το 10,7% στο περίπου 8% κι έτσι παρέμειναν τέταρτοι. Σήμερα τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν αναφορικά με την κυβέρνηση που θα σχηματίσει η Μέρκελ. Το ουσιώδες όμως είναι ότι είτε σχηματίσει "μεγάλο συνασπισμό" με το SPD είτε όχι, αυτοί που στην Ελλάδα είχαν την αυταπάτη ότι σε περίπτωση συμμετοχής των σοσιαλδημοκρατών στην κυβέρνηση Μέρκελ θα βελτιώνονταν τα πράγματα για τους Ελληνες, αποδείχθηκε ότι είχαν φρούδες ελπίδες.
Είναι αυτονόητο ότι ακόμη και σε κυβέρνηση "μεγάλου συνασπισμού" μεταξύ δεξιών και σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα συνεχίσουν να κάνουν ό,τι θέλουν. Οταν ο ένας εταίρος έχει 43% κι ο άλλος 26%, με τον πρώτο να αγγίζει την αυτοδυναμία, ο δεύτερος εταίρος, είναι εξ ορισμού "τσόντα", ανεξαρτήτως τού αν είναι το SPD ή όχι. Αλλο πράγμα ο "μεγάλος συνασπισμός" υπό τη Μέρκελ το 2005-2009, όταν το CDU είχε 35,2% και το SPD 34,2% και εντελώς άλλη η κατάσταση τώρα. Ενα κύμα φόβου απλώθηκε από χθες σε όλη την Ευρώπη μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της Γερμανίας.
Πηγή: ethnos.gr
