Επειδή η βάση κάθε κοινωνίας, όπως και της ελληνικής, είναι το χρήμα, αυτή τη στιγμή, εξ αιτίας της στενότητας του χρήματος, επέρχεται εντός της ελληνικής κοινωνίας ένας βίαιος διαχωρισμός των κοινωνικοοικονομικών τάξεων.
Το κοινωνικό πρότυπο που καλλιεργήθηκε τα τελευταία προμνημονιακά χρόνια, με την τεχνητή μέσω δανεισμού ευμάρεια,...
έφερε πιο κοντά διάφορες κοινωνικές τάξεις. Κυρίως ανέβασε τα μικρομεσαία κοινωνικοοικονομικά στρώματα, τα οποία έζησαν έστω και για λίγο τον καταναλωτικό μύθο τους. Αυτά τα κοινωνικά στρώματα τώρα, χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και καταρρέουν...
Το χειρότερο στην όλη υπόθεση είναι ότι τα ανώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα τα οποία, μέσω του κόλπου των μνημονίων, όχι απλά διασώζονται αλλά και αυξάνουν τα πλούτη τους, είναι εντελώς παρασιτικά. Δεν ισχυροποιούνται με βάση κάποια παραγωγική οικονομική ανάπτυξη, στην οποία συμβάλλουν τα ίδια αποφασιστικά με τις περιουσίες τους, αλλά κλέβοντας τις περιουσίες των μικρομεσαίων στρωμάτων τα οποία και ωθούν σε φτωχοποίηση.
Με το κόλπο του Χρηματιστηρίου αφαιρέθηκαν (από ντόπιες και ξένες ελίτ) τα χρήματα αδαών Ελλήνων, καλλιεργώντας τεχνητή ευφορία για την επίτευξη κερδών. Αντίθετα, με το κόλπο των μνημονίων υφαρπάζονται με τη βία (από τις ντόπιες και ξένες ελίτ) τα χρήματα και οι περιουσίες των μικρομεσαίων ελληνικών κοινωνικών τάξεων, καλλιεργώντας την τρομοκρατία και το φόβο. Με το μνημόνιο συντελείται η μεγαλύτερη στην ιστορία της Ελλάδας (με τη βία) ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των αρχουσών ελίτ.
