Το Σάββατο 29/5 η Δημοτική κίνηση πολιτών Κερατσινίου Δραπετσώνας  ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία εκδήλωση-συζήτηση, με θέμα παιδεία και Τ.Αυτοδιοίκηση. Μετά από μια σύντομη εισήγηση της γραμματείας της κίνησης, ακολούθησαν παρεμβάσεις από πολίτες που κατέθεσαν τον προβληματισμό τις σκέψεις και τις προτάσεις τους....

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ το επόμενο διάστημα, παίρνοντας σοβαρά υπόψη του και όσα ακούστηκαν σε αυτή τη συζήτηση, θα καταλήξει στο πρόγραμμα της κίνησης για την παιδεία. Όπως έχουμε δεσμευτεί, από Σεπτέμβρη, με επισκέψεις μας σε όλα τα σχολεία θα αποτυπώσουμε τις προτεραιότητες που η ίδια η εκπαιδευτική κοινότητα θέτει για το χώρο της και θα τις εντάξουμε στο πρόγραμμά μας.
Σε αυτό το σημείωμα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα που φαίνεται ότι απασχολούν τους ανθρώπους της εκπαίδευσης.
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ Η ΠΑΙΔΕΙΑ  ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣ;
Το λένε όλοι. Ακούγεται συνέχεια από διάφορους πολιτικάντηδες της κεντρικής και της τοπικής πολιτικής σκηνής και αμέσως μετά διαπιστώνεται ότι η πολιτική τους δράση έρχεται σε αντίθεση με αυτά που έχουν διακηρύξει. Επομένως γιατί εμείς να διαφέρουμε; Είναι ένα ερώτημα που μέσα στην γενικότερη απαξίωση της πολιτικής πιστεύουμε ότι βρίσκεται στο μυαλό των περισσοτέρων αν όχι όλων των συμπολιτών μας. Αυτό το ερώτημα εμείς δε θα το απαντήσουμε με λόγια. Θα αφήσουμε τη ζωή να δείξει την ειλικρίνεια ή όχι των δηλώσεών μας.
Είμαστε όμως σίγουροι, ότι η κοινωνία ήδη βλέπει στην κίνησή μας ανθρώπους, που τα προηγούμενα χρόνια είτε ως μαθητές είτε ως γονείς είτε ως εκπαιδευτικοί μάχονταν και συνεχίζουν να μάχονται για το δημόσιο σχολείο.
Δεν είναι τυχαίο ότι  επιλέξαμε ως θέμα της πρώτης μας  ανοιχτής εκδήλωση μετά την ιδρυτική μας συνέλευση την παιδεία. Είναι γιατί πιστεύουμε ότι απασχολεί το σύνολο των ανθρώπων αυτής της πόλης, αλλά και γιατί πιστεύουμε ότι η υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης αποτελεί υποχρέωση της Τ.Αυτοδιοίκησης αν επιλέξει να είναι στο πλευρό των λαϊκών οικογενειών και όχι το μακρύ χέρι της εξουσίας.
ΜΠΟΡΕΙ Η Τ. ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΒΑΛΕΙ  ΦΡΕΝΟ,ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ  ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ;
Πρώτη προϋπόθεση γι αυτό είναι να μπορέσει να δει την πραγματικότητα και να κατανοήσει το βάθος της επίθεσης που δέχεται σήμερα το δημόσιο σχολείο και φυσικά να πει την αλήθεια στους δημότες.
Οι πάνω από 10.000 μαθητές  της πόλης μαζί με τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τους, βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο τις μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόζονται και στο χώρο της παιδείας. Στόχος αυτών των πολιτικών είναι η δημιουργία ενός φθηνού σχολείου προσαρμοσμένου στις ανάγκες της αγοράς και όχι στις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών της εποχής μας. Τα σχολεία μας αφήνονται να υπολειτουργούν με ελλείψεις βιβλίων, εκπαιδευτικών και υλικοτεχνική υποδομή που δεν μπορεί να στηρίξει τις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ένα μόνο στοιχείο είναι ικανό να δείξει την πραγματικότητα. Πριν ξεσπάσει η κρίση τους έφταναν στα 13 σχολεία της Δραπετσώνας για την κάλυψη των λειτουργικών τους δαπανών, τόσα χρήματα όσα έρχονται στον ενιαίο Δήμο για την κάλυψη των αναγκών 69 σχολικών μονάδων. Τα χρήματα ούτε πριν έφταναν για να μπορέσει το σχολείο να παίξει το ρόλο του και οι γονείς αναγκάζονταν να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Φανταστείτε λοιπόν τι γίνεται σήμερα.
Το νέο σχολείο της  αγοράς υλοποιείται κατά γράμμα. Είναι ορθάνοιχτο για κάθε είδους επιχειρήσεις και Μ.Κ.Ο. Διάφοροι ευεργέτες και φιλάνθρωποι απλώνουν τα πλοκάμια τους στα σχολεία για να προσφέρουν τάχα ανακούφιση. Αυτοί που κόβουν τους μισθούς έρχονται δήθεν σαν σωτήρες να σιτίσουν τα παιδιά μας ή να τα ζεστάνουν το χειμώνα. Το ίδρυμα Νιάρχου «προσφέρεται» να ταΐσει τα παιδιά και ο Μελισσανίδης να τα ζεστάνει με τα πετρέλαιά του. Μας λένε ότι αυτό είναι πρόοδος, ‘ότι έτσι θα πάει μπροστά ο τόπος και ότι όποιος αντιστέκεται στη λογική των χορηγών είναι οπισθοδρομικός, δεν μπορεί να δει την σύγχρονη πραγματικότητα χρησιμοποιεί ξύλινη γλώσσα. ΕΛΕΟΣ! Βαφτίζουν πρόοδο την επιστροφή στην εποχή που ο αρχιτσέλιγκας, πλήρωνε το δάσκαλο για να μαθαίνει γράμματα στα τσελιγκόπουλα. Σήμερα αυτό ακριβώς ζητούν να κάνουν με τη διαφορά ότι στη θέση του αρχιτσέλιγκα έχουν βάλει την ΦΑΓΕ. Να τι θεωρούν πρόοδο.
Η εμπορευματοποίηση και  η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης  υλοποιούνται με βίαιο τρόπο. Δε δίνουν δεκάρα για τη μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Στο σχεδιασμό τους δεν είναι χρήσιμοι οι μορφωμένοι εργαζόμενοι. Τους νέους ανθρώπους τους θέλουν ψευτοκαταρτισμένους, ευέλικτους, με δεξιότητες ώστε να είναι χρήσιμοι στους εργοδότες για 5-6 μήνες και μετά έχουν έτοιμα τα θρανία της «δια βίου μάθησης» (άλλος ένας βιασμός των εννοιών. Ταυτίζουν την ανάγκη του ανθρώπου να μαθαίνει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του,με την ανάγκη τους για φθηνό, ευέλικτο, εργατικό δυναμικό.}για να ξαναπάρουν και άλλες δεξιότητες πιστοποιημένες για την επόμενη απασχόληση και όχι εργασία, για όσο βρεθεί ,αν βρεθεί, με 300 euro το μήνα.
Δεύτερη προϋπόθεση για να μπει η Τ.Αυτοδιοίκηση εμπόδιο στη διάλυση της δημόσιας παιδείας, είναι να πάψει μόνο να εύχεται, να περιγράφει ή στην καλύτερη περίπτωση να καταγγέλλει ,αλλά μαζί με τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς να παλέψει για το σταμάτημα της επίθεσης. Κυρίως όμως να παλέψει για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών, για να μπορέσει ο τόπος μας να ξεφύγει από την καπιταλιστική κρίση και να βαδίσει σε ένα άλλο δρόμο προόδου και ανάπτυξης που στο επίκεντρό του θα έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι τα κέρδη για τα μονοπώλια και τους τραπεζίτες.
Τρίτη προϋπόθεση για να μπορέσει η αυτοδιοίκηση να στηρίξει το δημόσιο σχολείο, είναι να εφαρμόσει σε τοπικό επίπεδο πολιτικές που θα έχουν στόχο να περιορίσουν τις ανισότητες που γεννά η πολιτική που εφαρμόζεται, που θα επιδιώκει να κρατήσει τα παιδιά στο σχολείο και με πρακτικό τρόπο θα λύνει προβλήματα που δυσχεραίνουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Εμείς σε αυτό το δρόμο θα κινηθούμε, δηλώνοντας ότι δε θα αρκεστούμε στο ρόλο του διαχειριστή της οικονομικής μιζέριας των σχολείων, ούτε θα σφυρίζουμε αδιάφορα για την επίθεση που δέχεται η παιδεία. Με όλες μας τις δυνάμεις και σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς φορείς θα στηρίξουμε τα σχολεία της πόλης.
Θα μας πουν ορισμένοι. Μήπως όλα αυτά που λέτε είναι ωραία λόγια και καλές προθέσεις που η σκληρή οικονομική πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος δε θα τις αφήσει να υλοποιηθούν; Πού θα βρείτε άραγε χρήματα για να στηρίξετε τα σχολεία:
Καταρχήν να διευκρινίσουμε για άλλη μια φορά, όσο και αν κάποιοι το θεωρούν κουραστικό. Η κίνησή μας δε θεωρεί αυτή την οικονομική πολιτική που τσακίζει κάθε κοινωνικό αγαθό δεδομένη και πολύ περισσότερο μονόδρομο. Ξαναλέμε ότι θα αγωνιστούμε μαζί με την εκπαιδευτική κοινότητα και όλο το λαό για αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Για μας οι ανάγκες του τόπου προηγούνται από την κάλυψη των «αναγκών» των ξένων και ντόπιων τοκογλύφων που «δανείζουν» την πατρίδα μας. Μήπως όμως αυτό το λέμε για να μην απαντήσουμε στην ουσία της ερώτησης, μήπως θέλουμε να συνεχίσουμε στην ίδια διαχειριστική λογική των προηγούμενων δημοτικών αρχών και ψάχνουμε να βρούμε από τώρα το άλλοθί μας; Μήπως αρχίσουμε κι εμείς να αναμασάμε τις δικαιολογίες «δεν υπάρχουν χρήματα», «δεν υπογράφει ο πάρεδρος». Το αντίθετο. Με αυτή μας τη θέση, θέλουμε να δηλώσουμε μια πραγματικότητα. Η παιδεία χρειάζεται χρήματα. Δεν φτάνει το μεράκι, το πάθος ,η δημιουργικότητα, το κέφι των ανθρώπων της εκπαίδευσης, χρειάζεται και οικονομική στήριξη που θα πατήσει σε αυτό το γόνιμο έδαφος, για να έρθουν τα αποτελέσματα που χρειαζόμαστε.
Από την άλλη, εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν περιθώρια να βρεθούν χρήματα για τα σχολεία, με μια καλύτερη και πιο διαφανή διαχείριση στα πλαίσια του Δήμου.
Δεν μπορείς για παράδειγμα να χαρατσώνεις  τους γονείς με 190.000 euro το χρόνο για  τους παιδικούς σταθμούς, όταν δίνεις πολύ περισσότερα για να έχεις ως δήμαρχος συμβούλους, ενώ θα μπορούσες να αξιοποιήσεις το έμπειρο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό του Δήμου.
Δεν μπορείς να μη βρίσκεις τρόπους  να ενισχύεις οικονομικά τα σχολεία και να βρίσκεις χρήματα για να στέλνεις και μάλιστα την εποχή των νέων τεχνολογιών χιλιάδες προσκλήσεις τυπωμένες σε τυπογραφείο για διάφορες εκδηλώσεις.
Δεν μπορείς να μη διαθέτεις χρήματα  για τα σχολεία σου και να ετοιμάζεσαι  να εκδώσεις περιοδικό προεκλογικού χαρακτήρα, με κόστος που θα ξεπερνούσε τα 40.000 euro.
Aυτές είναι μερικές σκέψεις για το πώς μπορείς να εξοικονομήσεις χρήματα από τα πενιχρά πια, είναι η αλήθεια, έσοδα του Δήμου και να τα τοποθετήσεις σε δράσεις που δεν έχουν ως στόχο ψήφους, αλλά τη στήριξη των κοινωνικών αγαθών που πλήττονται. Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ήδη μελετά τα οικονομικά δεδομένα του Δήμου, για να μπορέσει μέσα από τον επανακαθορισμό προτεραιοτήτων να εξοικονομήσει χρήματα και πολύ σύντομα θα μπορέσουμε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι γι αυτό το ζήτημα.
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ Τ.ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ  ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ; ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ; ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΙΑ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ;
Η δική μας αντίληψη είναι ξεκάθαρη. Η Τ.Αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να έχει το δικό της όραμα για την παιδεία στον τόπο της. Πρέπει να πάψει να είναι απλά ένας λογιστής που θα μοιράζει στην καλύτερη περίπτωση με διαφανή τρόπο τα χρήματα για τις λειτουργικές δαπάνες στα σχολεία. Το ίδιο ξεκάθαρο είναι και το όχι μας στα σχέδια της τρικομματικής κυβέρνησης που στο όνομα της αποκέντρωσης είναι έτοιμη να υλοποιήσει με συμμάχους τις δημοτικές αρχές.
  • Η Τ.Αυτοδιοίκηση πρέπει να πει όχι στη μεταβίβαση της ευθύνης για την εξεύρεση πόρων για τη λειτουργία των σχολείων και τον εξαναγκασμό γονέων και δημοτών να διπλοπληρώνουν τοχάλι του εκπαιδευτικού συστήματος.
  • Η Τ.Αυτοδιοίκηση πρέπει να πει όχι στην εκχώρηση της αρμοδιότητας για την πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων, ομηρία των εκπαιδευτικών, συρρίκνωση της παιδαγωγικής τους ελευθερίας, που σε τελευταία ανάλυση θα αποβεί σε βάρος των μαθητών.
  • Η Τ.Αυτοδιοίκηση πρέπει να πει όχι στη μεταφορά αρμοδιοτήτων για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και της αγωγής. Το Δημόσιο σχολείο πρέπει με ενιαίο τρόπο, σε επίπεδο προγράμματος, να απευθύνεται σε όλα τα παιδιά χωρίς κοινωνικές,φυλετικές,γεωγραφικές διακρίσεις.
Και για να μην παρεξηγηθούμε. Αυτά τα όχι δεν αφορούν το δικαίωμα της σχολικής μονάδας μόνη της να βρίσκει τους τρόπους να κάνει πιο δημιουργική τη δουλειά της ή να προσθέτει στο πρόγραμμά της δράσεις με βάση τις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα των παιδιών αλλά και τοπικές συνθήκες και ιδιομορφίες. Σε αυτή την κατεύθυνση ο Δήμος πρέπει να είναι αρωγός και συμπαραστάτης.
Εμείς λέμε ότι ο Δήμος πρέπει να αποχτήσει τη δική του πολιτική σε θέματα παιδείας.
  • Σε συνεργασία με τους συλλόγους εκπαιδευτικών και τους συλλόγους γονέων, να μελετήσει το πρόβλημα της μαθητικής διαρροής που παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και να βρει τρόπους για την επαναφορά στην εκπαίδευση των παιδιών που την εγκαταλείπουν.
  • Να αναλάβει μαζί με τους εκπαιδευτικούς φορείς, την στήριξη προγραμμάτων στα σχολεία. .Προγραμμάτων Τοπικής Ιστορίας, Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας, Καταπολέμησης του ρατσισμού και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
  • Να δημιουργήσει και να ενισχύσει θεσμούς, όπως διασχολικά πρωταθλήματα, μαθητικά φεστιβάλ, αθλητικές και πολιτιστικές μαθητικές συναντήσεις.
  • Να επιδιώξει τα σχολεία και οι αυλές τους να είναι ανοιχτά στην κοινωνία. Τα απογεύματα να μπορούν να γίνουν τόπος συνάντησης των νέων της περιοχής. Οι χώροι τους να γίνουν χώροι μορφωτικών, αθλητικών δραστηριοτήτων τα Σαββατοκύριακα. Οι συζητήσεις, οι προβολές ταινιών, θα κάνουν το σχολείο κέντρο της γειτονιάς και θα μεταφέρουν την μορφωτική του παρέμβαση σε όλους τους δημότες.
  • Να δημιουργήσει σχολείο για ενήλικους μετανάστες και να στηρίξει πρωτοβουλίες φορέων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων όπως είναι για παράδειγμα το κοινωνικό φροντιστήριο.
ΤΙ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΛΙΚΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ;
Τα πάντα ξεκινούν από το πώς  βλέπει κανείς τα εργαλεία, που ο Δήμος έχει  στα χέρια του για να διαχειριστεί την πραγματικότητα, αλλά και να χαράξει εκπαιδευτική πολιτική, τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας και τις σχολικές επιτροπές για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά τον οδοστρωτήρα του Καλλικράτη, η Δ.Ε.Π ουσιαστικά έχει παροπλιστεί και οι σχολικές επιτροπές τείνουν να συνεδριάζουν όταν και όποτε έχουν να μοιράσουν χρήματα.
Εμείς από σήμερα μπορούμε να δεσμευτούμε ότι θα υλοποιήσουμε κάποια πράγματα που εδώ και χρόνια η εκπαιδευτική κοινότητα προσπαθεί να επιβάλλει στις δημοτικές αρχές χωρίς όμως αποτέλεσμα.
  • Η Δ.Ε.Π και οι σχολικές επιτροπές, θα αποχτήσουν το περιεχόμενο που επιβάλλεται να έχουν. Σύμβουλοι και εισηγητές με αποφασιστικό ρόλο της εκπαιδευτικής πολιτικής του Δήμου που περιγράψαμε παραπάνω.
Κριτήριο στελέχωσης αυτών των  επιτροπών, θα είναι όχι η συμφωνία με τη δημοτική αρχή ή η ανάθεση ρόλου σε υποψηφίους συμβούλους που δεν εξελέγησαν, αλλά οι γνώσεις και η διάθεση για προσφορά. Σημαντικό ρόλο σε αυτές τις επιτροπές, θα έχουν οι εκπρόσωποι των σωματείων των εκπαιδευτικών, των γονέων και των μαθητών της δευτεροβάθμιας.
  • Τα χρήματα για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων θα μεταφέρονται αυτόματα στις σχολικές μονάδες. Ταυτόχρονα κάθε σχολική μονάδα, θα έχει την πλήρη εικόνα για το πώς διατίθενται τα χρήματα σε όλα τα σχολεία της πόλης. Η Δ.Ε.Π και οι σχολικές επιτροπές θα είναι εκείνες που θα καθορίζουν τις προτεραιότητες για την αντιμετώπιση τω προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής. Με αυτό τον τρόπο θα πάψει ο Δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι του να αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα με πελατειακό τρόπο. Τα λιγοστά κονδύλια που έρχονται στο Δήμο για τις επισκευές των σχολείων και που κανείς δεν ξέρει ούτε πόσα είναι, ούτε που διοχετεύονται θα τα διαχειρίζονται με απόλυτα διαφανή τρόπο η Δ.Ε.Π και οι σχολικές επιτροπές. Είναι αυτονόητο ότι αυτές οι επιτροπές θα λογοδοτούν για τη δράση τους σε τακτά χρονικά διαστήματα.
  • Άμεσα πρέπει να δημιουργηθεί μια ομάδα εργαζομένων του Δήμου που θα ασχολείται αποκλειστικά με την αντιμετώπιση των μικροπροβλημάτων που δυσκολεύουν τη ζωή των σχολείων.
  • Το καλοκαίρι για εμάς τα σχολεία δεν κλείνουν. Αυτή η περίοδος θα είναι για το Δήμο και τα συνεργεία του ο χρόνος για τις παρεμβάσεις που χρειάζεται η σχολική μονάδα ώστε το Σεπτέμβρη να λειτουργήσει με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα.
  • Ο Δήμος πρέπει να αναλάβει τους λογαριασμούς των Δ.Ε.Κ.Ο καθώς και τα έξοδα για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Τα σχολεία μας δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις δαπάνες. Άμεσα ο Δήμος να διεκδικήσει το αυτονόητο. Να μην πληρώνει Φ.Π.Α σε αυτούς τους λογαριασμούς αλλά και να διεκδικήσει τα χρήματα για να καλύψει αυτές τις ανάγκες.


Αγαπητοί φίλοι,
Αυτές είναι οι βασικές αρχές και σκέψεις που δείχνουν την πρόθεση της κίνησης μας ο Δήμος να βαδίσει σε έναν άλλο δρόμο.
Η δημοτική μας κίνηση έχει στόχο  να αξιοποιήσει τους μαχόμενους μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς,  που με τον πλούτο των ιδεών τους μπορεί να είναι η σπίθα που θα πυροδοτήσει την ολόπλευρη μορφωτική, πολιτιστική ανάταση της πόλης και θα σηματοδοτήσει την αλλαγή πορείας σε έναν άλλο δρόμο ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.
Εγγύηση ότι θα εφαρμόσουμε αυτές  τις διακηρύξεις, είναι η δική σας συμμετοχή.
Πάρτε την υπόθεση του άλλου δρόμου για το Δήμο στα δικά σας χέρια.Με τη δική σας παρουσία, παρέμβαση και συμβολή μπορείτε να γίνεται εσείς αυτοί που θα γυρίσουν σελίδα στην ιστορία της πόλης.





Βρεττάκος Χρήστος
Μέλος της γραμματείας  της δημοτικής κίνησης
πολιτών Κερατσινίου-Δραπετσώνας «Άλλος Δρόμος»
 
Top