Ανατροπη των πάντων, τον καιρό του ΔΝΤ…
Στους “Ενωμένους Bloggers
ΑΠΟ μήνυμα που μας ήρθε από σωφρονιστικούς υπαλλήλους Ναυπλίου,σχετικά με την τρομοκρατική ενέργεια κατά συνάδελφου τους.
Κανένα σχέδιο-Μόνο αλήθεια


Δεν αποδεχτήκαμε ποτέ τον “τίτλο ευγένειας” του Σωφρονιστικού υπαλλήλου. Ούτε δημιουργήσαμε ψευδαισθήσεις στην κοινωνία ότι “σωφρονίζουμε” τους κρατούμενους . Πώς θα μπορούσαμε άλλωστε, αφού καμία εκπαίδευση δε μας δόθηκε και καμία υποδομή δεν υπάρχει. Αποδεχόμαστε το χαρακτηρισμό ανθρωποφύλακες γιατί απλά αυτό είμαστε.
Ο συγκεκριμένος συνάδελφος είναι πράγματι γνωστός με το ψευδώνυμο Rex. Ψευδώνυμο...

που του κόλλησαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Ο Rex ήταν ένα αστυνομικό λαγωνικό σκυλί της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς που ανακάλυπτε ναρκωτικά, εκρηκτικά κ.ά. Έτσι και ο ανθρωποφύλακας-συνάδελφος έχει ανακαλύψει και χαλάσει πολλές δουλειές (χιλιάδων ευρώ) από ναρκωτικά, χάπια κ.α. των “βασανισμένων” κρατούμενων. Γι’ αυτό και οι κρατούμενοι αναγνωρίζοντας τη ζημιά που τους κάνει τον αποκαλούν Rex. Αν ήταν βασανιστής και μαντρόσκυλο θα τον αποκαλούσαν Μπάμπαλη, δήμιο, κ.λ.π.
Τολμούν να μιλούν για πέπλο σιωπής στη Φυλακή Ναυπλίου για τις συνθήκες κράτησης-βασανισμού, όταν εμείς οι ανθρωποφύλακες (με όση ανθρωπιά μας έχει απομείνει, γιατί όταν ζεις περισσότερο στη φυλακή παρά στο σπίτι σου με σκληρούς… σκληραίνεις), από το2009 έχουμε αναδείξει το πρόβλημα. Καυστικές ανακοινώσεις στον τύπο, τηλεοπτικές παραστάσεις, απεργίες διάρκειας, μη παραλαβή νεοεισερχόμενων κρατουμένων και ανοιχτή ρήξη με το υπουργείο και τους εκάστοτε υπουργούς από όλο το “Δημοκρατικό τόξο” όπως αυτοαποκαλούνται, είναι καταγεγραμμένες πράξεις και όχι λόγια.
O νεαρός κρατούμενος που πέθανε πριν λίγους μήνες είχε νοσηλευτεί στα νοσοκομεία Άργους και Ναυπλίου και η φυλακή του είχε χορηγήσει νοσοκομειακή αγωγή. Ανακοπή καρδιάς μπορεί να συμβεί ξαφνικά στον καθένα από εμάς. Η μηνιαία δαπάνη της φυλακής για φάρμακα είναι κατά μέσο όρο 10.000 ευρώ. Δεκαεφτά (17) ευρώ μηνιαίως περίπου για κάθε κρατούμενο, όταν άνεργοι συμπολίτες μας δεν έχουν καμία περίθαλψη, καρκινοπαθείς δεν μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους και παιδάκια δεν μπορούν να εμβολιαστούν. Επίσης δεν πρέπει να λησμονήσουμε τις επεισοδιακές αποδράσεις κρατουμένων που έγιναν κατά τη μεταγωγή τους σε νοσοκομεία προφασιζόμενοι ασθένεια, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι ανθρωποφύλακες-νοσηλευτές να βρίσκονται σε αργία και να οδεύουν προς απόλυση, αφού κατά το υπουργείο δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Αν παραφράσουμε τη λαϊκή ρήση “μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα” για εμάς ισχύει “μπρος τρομοκρατία και πίσω υπουργείο”.
Στη συνέχεια και για ένα διάστημα 4 μηνών και όχι 1,5 εμείς οι ανθρωποφύλακες – ανθρακωρύχοι του τσιμεντένιου μπουρδέλου – ανθρακωρυχείου Ναυπλίου δουλεύαμε πρωί- βράδυ στα καμμένα βγάζοντας σπαθιά, μαχαίρια, λοστούς από τους “ανυπεράσπιστους και βασανισμένους” κρατούμενους και επισκευάζαμε τις ζημιές με προσωπική εργασία. Ζημιές για τις οποίες ακόμα και σήμερα τέσσερις μήνες μετά δεν έχει εγκριθεί το κονδύλι από το υπουργείο για να αποκατασταθούν. Παρόλα αυτά το μπουρδέλο -ανθρακωρυχείο λειτουργεί.
Στις φυλακές σήμερα το 70% του προσωπικού είναι ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης από οικογένειες βιοπαλαιστών (οικοδόμων, αγροτών) και με οικογένειες δικές τους. Δε φαντάστηκε ποτέ κανένας από εμάς όταν σπουδάζαμε στο ΑΕΙ ή ΤΕΙ ότι θα σταδιοδρομούσαμε στις φυλακές και κανένας από εμάς δεν είναι γόνος ευκατάστατης οικογένειας. Στην Ελλάδα των τιμημένων γερατιών, των περήφανων νιάτων και της γαμημένης ανάπτυξης πρέπει να δουλέψουμε για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Αν είχαμε οποιαδήποτε άλλη επιλογή για εργασία να είστε σίγουροι δε θα γινόμασταν ανθρωποφύλακες βάζοντας σε καθημερινό κίνδυνο τη ζωή μας και τις οικογένειές μας. Επιλέξαμε όμως το δύσκολο δρόμο της πάλης και της εργασίας και όχι τον εύκολο του μηδενισμού και της παρανομίας.
Δε διαφωνούμε ότι το σύστημα είναι σάπιο παντού και όπως είναι λογικό, στη φυλακή ακόμα πιο σάπιο. Και στο δικό μας χώρο εργασίας όπως και σε όλη την επικράτεια επιβιώνουν σε βάρος μας, γίδια, ανίκανοι,φύλακες που θα θα έπρεπε να είναι φυλακισμένοι, κομματάρχες, συνδικαλιστομαμάδες, κουμπάροι της εξουσίας, κουμπάροι των προμηθευτών.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι μέσα στη φυλακή κρατούνται βιαστές, παιδεραστές πρεζέμποροι που πουλούν ναρκωτικά στα παιδιά μας, δολοφόνοι,φονιάδες, πρεζόνια που λιώνουν με πέτρες τα κεφάλια γερόντων για τη δόση τους, εγκληματίες που σκοτώνουν ανυπεράσπιστους πολίτες που πηγαίνουν στη δουλειά τους, όπως οι δραπέτες των Τρικάλων,τρομοκράτες και το τελευταίο διάστημα παροπλισμένοι πολιτικοί. Όλους αυτούς τους αποκαλούν αιχμάλωτους και τους “υπερασπίζονται”. Αιχμάλωτοι είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, από το ΤΕΡΑΣ της φυλακής. Αν νομίζετε ότι με τα χτυπήματά σας σε εργαζόμενους, οικογενειάρχες θα αλλάξετε το σύστημα γελιέστε ή έτσι τουλάχιστον θέλετε να πιστεύουμε.
Ο Αλέκος Παναγούλης όταν ήθελε να ρίξει την εξουσία του Δικτάτορα έβαλε βόμβα στον ίδιο τον Παπαδόπουλο και όχι στους ασφαλίτες του. Εσάς δε σας είδαμε ακόμα να τα βάζετε με την εξουσία. Δεν είδαμε καμία προκήρυξη για τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, για τις 4.000 αυτοκτονίες, για τους 1.500.000 ανέργους για την οικονομική υποδούλωση, για τον εξευτελισμό μας. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί, αντί για μηδενιστές είστε μηδενικά που “βυζαίνετε” από το σύστημα;
Κάποτε το καγκελόφραχτο μπουρδέλο – ανθρακωρυχείο του Ναυπλίου είχε την τιμή να φιλοξενήσει έναν χαοτικό, μηδενιστή, αντιεξουσιαστή, αναρχικό της συνωμοσίας των πυρήνων της φωτιάς τον Κ. Σ. Γόνο μεγαλογιατρού , μοσχοαναθρεμένο. Ήταν τόσο πολύ απ’ όλα τα παραπάνω που μπήκε αμέσως στα μεροκάματα, χωρίς να γλείψει την εξουσία (άλλοι περιμένουν χρόνια) και όλους εμάς τους ανθρωποφύλακες μας άφησε “κάγκελο” με την πίστη στις αρχές του και τη συνεργασία του με το σύστημα της φυλακής.
Είναι πολύ εύκολο για εσάς να σκοτώσετε κάποιον ή κάποιους από εμάς, αφού εμείς έχουμε ονοματεπώνυμο και διεύθυνση, ενώ εσείς είστε φαντάσματα. Να έχετε όμως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι κάποια στιγμή μπορεί…. να μπείτε φυλακή.
Με τιμή και σεβασμό
Ανθρωποφύλακας – Ανθρακωρύχος
των 800 ευρω, 60 χρωστούμενων ρεπό, των απλήρωτων νυχτερινών και υπερωριών.
Από το καμένο καγκελόφραχτο, τσιμεντένιο μπουρδέλο – ανθρακωρυχείο Ναυπλίου

Η συνείδηση πάμφωτη
σαν καλοκαίρι
Οδυσσέας Ελύτης                                                                                                                 πηγη
 
Top