«Οι Αμερικανοί δεν τον θέλουν πλέον (σ.σ. τον Αντωνάκη) στο τιμόνι της τριμερούς κυβέρνησης και το δείχνουν με τη σιωπή τους και με την επιδεικτική άρνηση τους να τον δεχθούν στο Λευκό Οίκο.» Καημένος, ο Αντωνάκης «πρωθυπουργός»! Στο τέλος, ο γελωτοποιός της Τηλεδημοκρατίας μας, θα μας πει ότι βρίσκονται στο κατόπι του πρωθυπουργεύοντα σφουγγοκωλάριου και τίποτα μοχθηροί οικονομικοί δολοφόνοι!
Όσο για τα καλλιεργούμενα και διασταυρούμενα σενάρια που θέλουν τον Φον Δημητράκη, σε ρόλο τεχνοκράτη (sic) Παπαδήμου του «βου» -παρόλο που τα έχομε δει πια όλα και τίποτα δεν μπορεί να μας εκπλήξει- θα έφτανε στα ακρότατα όρια της μαύρης κωμωδίας ετούτο η ιστορία, αν βέβαια δεν ήμασταν ένας λαός σε περίοδο κλαυθμών και οδυρμών.
Αν ποτέ συνέβαινε το απευκταίο κι αποκτούσαμε για κυβερνήτη του Ελληνικού Τιτανικού, τον Φον Δημητράκη, αυτή θα ήταν μια ισχυρή απόδειξη ότι το σκοτεινό πηγάδι μέσα στο οποίο πέφτομε, δεν έχει πάτο. Και βέβαια –το ξέρω-τον υποτιμώ τον κ. Τίποτα, εξισώνοντάς τον με τον Φον Δημητράκη του Ψαθά αφού εκείνος ήθελε μόνο να είναι υπουργός του καθεστώτος κατοχής.
Αυτό που βλέπει με τα μάτια της φαντασίας του ο γελωτοποιός της Τηλεδημοκρατίας μας, είναι ότι η προστάτιδα δύναμη, λέμε τώρα, προωθεί τον Φον Δημητράκη μαζί με τον Ροζ Αλέξη σε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας… Στο ίδιο όνειρο ίσως βάζει και τον εαυτό του στη θέση του υπουργού Τύπου αυτής της κυβέρνησης, αλλά δεν το ομολογεί από φυσική συστολή, άξιος ο μισθός του...
Πάντως επειδή οι δυο βαστάζοι τον πρωθυπουργεύοντα με το σύμπλεγμα του Ιεχωβά έχουν καταρρεύσει, εκτός από ηθικά -για άλλους λόγους ο καθένας-, και δημο(σ)κοπικά, έτσι όπως τα ποντίκια κατά κύματα εγκαταλείπουν το μισοβουλιαγμένο καράβι κι ανεβαίνουν στη σχεδία των Αγουλοκέφαλων, πιθανότερη θα είναι μια κυβέρνηση της βέρας επάρατης δεξιάς, για το οριστικό ξεπούλημα της Ελλάδας. Και σε μια τέτοια κυβέρνηση θα ταίριαζε –μου φαίνεται-ο καλός μας γελωτοποιός για τη θέση του υπουργού Τύπου. Οι σχέσεις του, άλλωστε με τον κ. Μιχαλοτέτοιο, τον Κατσαριδιάρη, τον Καιάδα και τ’ άλλα Ρεμάλια με τα Μαύρα, είναι εξαιρετικές.
Εν τω μεταξύ, ο Ροζ Αλέξις αντί για να βγάλει τους βουλευτές του έξω από το κτίριο της Βουλής, έξω από αυτή τη γιάφκα της συμμορίας που ξεπουλάει την Ελλάδα, να τους βγάλει όλους στους δρόμους, αυτοί συζητάνε ακόμα αν θα ήταν σωστή ή λάθος η κατάθεση πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης της Τρόικας Εσωτερικού. Κατά τα άλλα προτιμάνε κι επιμένουν βλακωδώς να χρησιμοποιούν τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν άλλοι το μακρινό 1981. Μόνο που ξεχνάνε ότι τότε, πραγματικά, λεφτά υπήρχαν... Δεν πουλάει για φέτος αυτό το παραμύθι σύντροφοι, κι αυτό το ομολογούν κι οι δημο(σ)κάποι...
