Γράφει ο Δημήτρης Δόγκας
Αυτό που γίνεται σήμερα, δεν είναι ένας ακόμα οικονομικός μονόδρομος.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ! Γι αυτό μας αφορά όλους.
Κάποτε, το 1985, ψηφίστηκε ο νόμος 1566 για την παιδεία, που άλλαξε τον μέχρι τότε χαρακτήρα της και τους σκοπούς της. Αντί για αυταρχική, η εκπαιδευτική διαδικασία έγινε από τότε δημοκρατική. Αντί το σχολείο να χειραγωγεί τον μαθητή, προσπαθούσε πλέον να διαμορφώνει ελεύθερη συνείδηση και προσωπικότητα. Ήταν μια βαθειά αλλαγή που είχε σκοπό να διαμορφώσει στη συνέχεια ελεύθερη, δημοκρατική και συνειδητοποιημένη κοινωνία.
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΝ.
Γι αυτό έγινε ο υπαριθμόν ένα στόχος των μνημονιακών επιλογών.
Επιστρέφουμε στην παιδεία που χειραγωγεί τους μαθητές, με τρόπο πλέον χειρουργικό και τους προσφέρει μόνο την πνευματική τροφή που κάποιοι έχουν επιλέξει για τα παιδιά. Όχι τα ίδια τα παιδιά δεν θα έχουν επιλογές. Το σχολείο πλέον πρέπει να πάψει να απελευθερώνει τη φαντασία τους, τα όνειρά τους, τις συνειδήσεις τους.
Έτσι πρέπει να χειραγωγήσουν πρώτα τον εκπαιδευτικό. Να τον λασπώσουν, να τον φοβίσουν, να τον απολύσουν, να τον υποβαθμίσουν κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά. Να υποβαθμίσουν και το σχολείο με υποχρηματοδότηση, αδυναμία συντήρησης των κτηρίων...
στρίμωγμα πολλών μαθητών στην τάξη, αυθαίρετες καταργήσεις σχολείων, αλλαγή στο περιεχόμενο της εκπ/σης, περιορισμό των πολιτισμικών, κοινωνικών, και λοιπών δραστηριοτήτων.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ! Γι αυτό μας αφορά όλους.
Κάποτε, το 1985, ψηφίστηκε ο νόμος 1566 για την παιδεία, που άλλαξε τον μέχρι τότε χαρακτήρα της και τους σκοπούς της. Αντί για αυταρχική, η εκπαιδευτική διαδικασία έγινε από τότε δημοκρατική. Αντί το σχολείο να χειραγωγεί τον μαθητή, προσπαθούσε πλέον να διαμορφώνει ελεύθερη συνείδηση και προσωπικότητα. Ήταν μια βαθειά αλλαγή που είχε σκοπό να διαμορφώσει στη συνέχεια ελεύθερη, δημοκρατική και συνειδητοποιημένη κοινωνία.
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΝ.
Γι αυτό έγινε ο υπαριθμόν ένα στόχος των μνημονιακών επιλογών.
Επιστρέφουμε στην παιδεία που χειραγωγεί τους μαθητές, με τρόπο πλέον χειρουργικό και τους προσφέρει μόνο την πνευματική τροφή που κάποιοι έχουν επιλέξει για τα παιδιά. Όχι τα ίδια τα παιδιά δεν θα έχουν επιλογές. Το σχολείο πλέον πρέπει να πάψει να απελευθερώνει τη φαντασία τους, τα όνειρά τους, τις συνειδήσεις τους.
Έτσι πρέπει να χειραγωγήσουν πρώτα τον εκπαιδευτικό. Να τον λασπώσουν, να τον φοβίσουν, να τον απολύσουν, να τον υποβαθμίσουν κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά. Να υποβαθμίσουν και το σχολείο με υποχρηματοδότηση, αδυναμία συντήρησης των κτηρίων...
Και σ΄όλα αυτά θα προστεθούν και δήθεν απλές φιλομαθητικές ρυθμίσεις, για παραπλάνηση.
Ένα κρυφό σχέδιο για να ολοκληρωθεί η υποδούλωση των Ελλήνων στους ξένους. Γιατί γνωρίζουν ότι χωρίς έλεγχο της παιδείας, δεν μπορούν να ελέγξουν τα μυαλά μας. Μπροστά σ΄όλα αυτά οφείλει ο κάθε ΠΟΛΙΤΗΣ να πάρει θέση.
Και να μην επιτρέπει να ελέγχουν το μυαλό του με τα κροκοδείλια δάκρυα του Πρετεντέρη και των ομοίων του για την απεργία.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ.
Η παιδεία στο τέλος θα πατήσει το κουμπί της αντίστροφης μέτρησης, με όλους τους ανθρώπους της. Η ιστορία της έχει γράψει πολλούς τέτοιους κοινωνικούς αγώνες που άνοιξαν τους δρόμους της Ελευθερίας. Θα γράψει και άλλους. Να είστε σίγουροι !
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ.
Η παιδεία στο τέλος θα πατήσει το κουμπί της αντίστροφης μέτρησης, με όλους τους ανθρώπους της. Η ιστορία της έχει γράψει πολλούς τέτοιους κοινωνικούς αγώνες που άνοιξαν τους δρόμους της Ελευθερίας. Θα γράψει και άλλους. Να είστε σίγουροι !
