To ίδιο σκηνικό ευφορίας και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Παρά την άτονη ανάπτυξη και την υψηλή ανεργία, η Wall Street ξαναβρέθηκε στα επίπεδα του 2007, ήτοι πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης.
Πώς εξηγείται λοιπόν η υγεία των χρηματαγορών ενώ η ανάπτυξη μοιάζει δειλή και ασθενική;
Τις τελευταίες εβδομάδες τα χρηματιστήρια ανέβηκαν σε μια φρενήρη και αδιάκοπη κούρσα ελπίζοντας ότι και οι κεντρικές τράπεζες θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν. Η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ κατακλύζει κυριολεκτικά την οικονομία της με δολάρια. Κάθε εβδομάδα ρίχνει περίπου 85 δισ. δολάρια προκειμένου να δώσει κίνητρα στην οικονομία και στις αγορές. Ετσι οι καλές επενδύσεις οριοθετούνται πλέον μόνο στις χρηματαγορές όπου ο δανεισμός έγινε ευκολότερος. Οι αμερικανοί οικονομικοί παράγοντες έχουν επιτόκια που πλησιάζουν το 0%!
Στην Ευρώπη, η ΕΚΤ αποφάσισε να μειώσει τα βασικά της επιτόκια κατά 0,5%. Ποτέ δεν ήταν τόσο χαμηλά. Συγκεκριμένα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα μπορούν να δανείζονται με πλεονεκτικότερους όρους.
«Οι αγορές ανεβαίνουν γιατί τα επιτόκια είναι πολύ χαμηλά παντού στον κόσμο και οι επενδυτές αναζητούν κέρδη, πράγμα που τους ωθεί να παίρνουν περισσότερα ρίσκα» αναλύει ο Eρικ Τάρτζεμαν, ειδικός επενδύσεων στον οίκο Amundi. Από το Λονδίνο ως τη Φραγκφούρτη και από το Dow Jones ως τις ΗΠΑ οι αγορές άγγιξαν ιστορικά υψηλά ποσοστά.
Λεφτά δεν υπάρχουν για νοικοκυριά και επιχειρήσεις
Και ενώ οι κεντρικές τράπεζες πλημμυρίζουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με ρευστό, αυτά δυσκολεύονται να δανείσουν τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Ειδικά δυσκολεύονται να χρηματοδοτήσουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε χώρες που παρουσιάζουν οικονομικά προβλήματα ή δανείζουν σε ασύμφορα επιτόκια. Μετάφραση: παρά την εύκολη πρόσβαση σε ρευστό, οι τράπεζες αρνούνται να μεταφέρουν αυτή την ευελιξία στην πραγματική οικονομία. Η εμπιστοσύνη έχει χαθεί και γι' αυτό μόνο οι αγορές επωφελούνται από τα μέτρα των κεντρικών τραπεζών.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια δυναμική μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και αυτό φρενάρει την κατανάλωση των νοικοκυριών. Για παράδειγμα στη Γαλλία ο καταναλωτικός δείκτης των πολιτών έπεσε σε ιστορικά χαμηλά 30ετίας την ώρα που ο δείκτης CAC40 σημείωνε τη μεγαλύτερη άνοδο από το 2009 με αύξηση 15,23%. Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
iefimerida.gr