Συρία: Οι επιθέσεις του Ισραήλ ισοδυναμούν με κήρυξη πολέμου 

Τις τελευταίες ημέρες η διεθνής κοινότητα έγινε μάρτυρας δύο αναίτιων και απολύτως αδικαιολόγητων επιθέσεων του Ισραήλ μέσα στο έδαφος της Συρίας, δηλαδή ενός κυρίαρχου κράτους, το οποίο βρίσκεται κάτω από πίεση αφού αντιμετωπίζει μισθοφόρους, μέλη της Αλκάιντα και φονταμενταλιστές ισλαμιστές που προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση μέσα από ένα λουτρό αίματος.

Στην πρώτη περίπτωση υπήρξε αιφνίδια αεροπορική επίθεση με καταστροφή στόχου – αποθήκης μέσα στο συριακό έδαφος.
Στην δεύτερη Ισραηλινή αναιτιολόγητη επίθεση που έγινε με χρήση πυραύλου εδάφους – αέρος, το Ισραήλ έδωσε ξεκάθαρα την εικόνα της επιτιθέμενης χώρας και δικαιολογημένα υπήρξε ανακοίνωση από την κυβέρνηση της Συρίας, η οποία θεωρεί πως έχει υπάρξει άτυπη μεν αλλά υπαρκτή κήρυξη πολέμου από την πλευρά του Τελ Αβίβ.
Και στις δύο περιπτώσεις η Μόσχα εξέφρασε την ανησυχία της, ενώ υπήρξε απόλυτη σιγή τόσο από την πλευρά του Ισραήλ όσο και από την πλευρά του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, ενώ οι ΗΠΑ έχουν ήδη πάρει την συγκατάθεση της κυβέρνησης Σαμαρά για «επέκταση» αμερικανικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων στην Σούδα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για πιθανή εμπλοκή αμερικανών στρατιωτικών δυνάμεων σε έναν πόλεμο κατά της Συρίας.

Γιατί, όμως, το Ισραήλ προχώρησε σε αυτή την επίθεση, τη στιγμή που η Συρία αποτελεί ένα φυσικό ανάχωμα του ακραίου ισλαμισμού και όλων εκείνων των αραβικών κρατών που επιθυμούν την ισοπέδωσή του;
Γιατί η ισραηλινή κυβέρνηση περνάει σε χρήση στρατιωτικών μεθόδων και ανοίγει ένα μέτωπο το οποίο δύναται να δώσει την ευκαιρία και να συσπειρώσει όλους τους μουσουλμάνους της ευρύτερης περιοχής εναντίον του;
Υπάρχει διάθεση, εκ μέρους του Ισραήλ, για μία γενικευμένη σύρραξη στην περιοχή ή προσπαθεί να προσελκύσει -μέσω μίας άμεσης στρατιωτικής στήριξης- τους ακραίους μουσουλμάνους φονταμενταλιστές που δρουν στο έδαφος της Συρίας και προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Άσαντ;

Οι εξελίξεις στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένονται ραγδαίες, αφού έχει ήδη υπάρξει και το έμμεσο ενδιαφέρον των ΗΠΑ για στρατιωτική εμπλοκή, εκτός και εάν οι «αδελφοί μουσουλμάνοι» δεν ανταποκριθούν στην άτυπη έκκληση για «συνεργασία» με το Ισραήλ. Βέβαια, σε μία τέτοια περίπτωση, είναι άγνωστο πως θα αντιδράσει η Χεζμπολάχ, όπως είναι άγνωστο ποια πλευρά θα αποφασίσουν να ακολουθήσουν κάποιοι σημαντικοί φύλαρχοι τόσο στη Συρία, όσο και στο Λίβανο, την Ιορδανία, μέχρι και το Ιράκ.

Κάποιοι, λοιπόν, φαίνεται πως πήραν την απόφαση να «κυλήσουν τον τρόχο» ελπίζοντας πως θα μπορέσουν στη συνέχεια να ελέγξουν τις εξελίξεις. Το Ισραήλ αποφάσισε να παίξει τον ρόλο του πυροκροτητή (στηριζόμενο προφανώς από την Ουάσινγκτον) και δυστυχώς η αναμενόμενη έκρηξη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής δεν διαφαίνεται πως θα είναι ελεγχόμενη. Και στο κομβικό αυτό σημείο τα κράτη της Ευρώπης θα κληθούν να δώσουν με σαφήνεια το στίγμα τους (υπολογίζοντας και τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που υπάρχουν ήδη σε αυτά) για τις όποιες εξελίξεις αναμένεται να υπάρξουν. 
Εάν το Ισραήλ επιμείνει (με κάποια ακόμη επίθεσή του), τότε πρέπει να θεωρούμε πολύ πιθανή την εκκίνηση ενός πολέμου που θα έχει ιδιαίτερα μεγάλη εξάπλωση, τεράστιο αριθμό θυμάτων και που δεν θα ήταν υπερβολή εάν χαρακτηριζόταν ως ο «τρίτος παγκόσμιος πόλεμος»…

Αναγνώστης

 
Top