Τα στάδια από τα οποία διέρχεται κάθε άνεργος σε επίπεδο ψυχολογίας κινούνται από το αρχικό σοκ της απώλειας της θέσης εργασίας σε μια πρόσκαιρη αισιοδοξία, που τη διαδέχεται παρατεταμένη απαισιοδοξία με τελικό σταθμό τη μοιρολατρική και μηδενιστική σκέψη, όταν τα πάντα φαίνονται ολότελα χαμένα.
Είμαστε στ’ αλήθεια όλοι μας τόσο όμοιοι μεταξύ μας.
Προσωπικά, έχω διέλθει όλους τους παραπάνω σταθμούς 3-4 απανωτές φορές τα τελευταία δύο χρόνια, αφού απολύθηκα χωρίς κανένα λόγο από τη δουλειά μου για να βολευτεί στη θέση μου αναπαυτικά κάποιος άλλος (δεν έχει όμως νόημα να αναμασάμε πόσο άδικος είναι ο κόσμος των ιδιωτικών επιχειρήσεων).
Αυτό που δεν πρέπει να συμβαίνει είναι να κάνουμε όλοι μας ξανά και ξανά αυτή τη διαδρομή και να μην αποκομίζουμε τίποτε τελικά για τους εαυτούς μας, εκτός ίσως από μερική ατομική απαξίωση και κάποιου βαθμού απόγνωση και σύγχυση.
Μην κάνετε το λάθος να νομίζετε ότι ξοφλήσατε επειδή κάποιοι θυσίασαν φτηνά την έννοια της κοινωνικής ευκαιρίας σε άχαρο και ψυχρό βωμό. Μη θεωρήσετε πως δεν αξίζετε τίποτε, κρινόμενοι από πονηρά και σαθρά εργαλεία αξιολόγησης ενός στημένου και άθλιου παιχνιδιού. Μην κάνετε αυτό που τόσο πολύ θέλουν εκείνοι που απεργάζονται συστηματικά τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια αυτά τα δεινά: Να πιστέψετε δηλαδή πως ό,τι ήταν να προσφέρετε στον κόσμο το έχετε ήδη προσφέρει και πως η ζωή σας δεν αξίζει. Έχετε τόσα πολλά ακόμη να δώσετε, τώρα που μόλις αφυπνιστήκατε.
Ο γλυκύτερος των αγώνων μόλις τώρα αρχίζει. Όταν κάποτε διαβάζαμε ιστορία στο σχολείο, μαθαίναμε για κάποιους μπαρουτοκαπνισμένους ήρωες που έδωσαν τα πάντα με αυταπάρνηση για να λειτουργήσουν σαν πανανθρώπινα ηθικά πρότυπα.
Είμαστε όλοι σύγχρονοι ήρωες! Μην το ξεχνάτε. Ήρωες που θυσιάστηκαν από φαύλους και ανήθικους ανθρώπους και συστήματα, που όμως, όπως και όλοι οι “κακοί” της ιστορίας, θα έχουν δεινό τέλος. Μετά από κάθε θυσία έρχεται η δικαίωση. Κι αυτή δεν θα είναι για πάντα μακριά.
Πιστέψτε το!
Πιστέψτε το!
Κωνσταντίνος , 38 χρ. , Αττική
http://www.imerologioanergou.gr/details.php?aid=811
