εστάλη από eksegersi.gr
Στο προηγούμενο φύλλο της «Κόντρας» γράφαμε πως με το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων οδηγούμαστε σ’ ένα τρομοκρατικό καθεστώς με συνοπτικές διαδικασίες τύπου fast track.
Και πως ο ΔΗΜΑΡίτης «ευαίσθητος» Μανιτάκης, υπό την καθοδήγηση της συγκυβέρνησης, ολοκλήρωσε το νομικό οπλοστάσιο που χτίστηκε από το 2007 μέχρι σήμερα, με τις διατάξεις που εισήγαγε στο νόμο 4093/2012 (ψηφίστηκε στις 7.11.2012) και αφορούν στο πειθαρχικό-κατασταλτικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων. Με τις διατάξεις αυτές μπορεί ένας εργαζόμενος να τεθεί σε αργία ακόμη και μετά από «απλή πειθαρχική δίωξη» και ότι σ’ όλες τις περιπτώσεις των λεγόμενων πειθαρχικών παραπτωμάτων προβλέπεται η επιβολή της αργίας!
Θυμίζουμε τα σχετικά αποσπάσματα του νόμου 4093/2012: (παράγραφος 2 της υποπαραγράφου Ζ3 «Αργία στο πλαίσιο της πειθαρχικής και ποινικής διαδικασίας»):
«Το άρθρο 104 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν.3528/2007), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4057/2012, αντικαθίσταται ως εξής:
“1. Αν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή υπηρεσιακοί λόγοι μπορεί να τεθεί σε αργία ο υπάλληλος κατά του οποίου:
α) έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα, με την επιφύλαξη των περιπτώσεων της παραγράφου 1 περίπτωση ε του προηγούμενου άρθρου, για τις οποίες επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία…
3. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις και εφόσον διακυβεύεται το συμφέρον της υπηρεσίας, μπορεί να επιβληθεί στον υπάλληλο από τον άμεσο πειθαρχικώς προϊστάμενο το μέτρο της αναστολής άσκησης των καθηκόντων του ακόμη πριν επιληφθεί το πειθαρχικό συμβούλιο κατά την επόμενη παράγραφο».
Στο σχετικό άρθρο σημειώναμε λοιπόν, πως «η τροποποίηση αυτή του άρθρου 104 εισάγεται για πρώτη φορά με το Μνημόνιο 3 και αφορά όλα τα πειθαρχικά ‘’παραπτώματα’’ πλην αυτών με τα οποία ο δημόσιος υπάλληλος απολύεται αυτοδίκαια. Ο δημόσιος υπάλληλος μπαίνει είτε σε αυτοδίκαιη αργία (στην περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης για τα πειθαρχικά παραπτώματα ‘’της παραγράφου 1 περίπτωση 3 του προηγούμενου άρθρου’’) είτε στη λεγόμενη δυνητική αργία (στις περιπτώσεις όλων των υπόλοιπων άρθρων)».
Ενώ «όταν μπορεί να επιβληθεί η ποινή της αργίας από τον ‘’πειθαρχικώς προϊστάμενο’’, χωρίς καν να συνεδριάσει το υπηρεσιακό συμβούλιο, η δυνητική αργία μετατρέπεται σε αυτοδίκαιη αργία».
Με βάση, λοιπόν, αυτό το αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο έχει ξεκινήσει και στην εκπαίδευση μια βιομηχανία κατασκευής «επίορκων» εκπαιδευτικών, που διώκονται είτε για την πολιτική και συνδικαλιστική τους δράση είτε για «αδικήματα» άσχετα με την υπηρεσία τους.
Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι στο στόχαστρο έχουν μπει καταρχήν περιστατικά «χαμηλής έντασης», δηλαδή περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δεν είναι ψηλά στην ατζέντα ως προς την ένταση της πολιτικής και συνδικαλιστικής παρουσίας τους, επειδή ακριβώς η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας φοβούνται ότι στην περίπτωση δραστήριων συνδικαλιστών με αριστερή και ανατρεπτική πολιτικοϊδεολογική αναφορά θα τα βρουν μπαστούνια, ενώ μπορεί να δημιουργηθεί και ευρύτερο ζήτημα (καταγγελία για πολιτικές διώξεις, με καθαρό άρωμα χούντας).
Από τη δίωξη, λοιπόν, σε εκπαιδευτικό που έφερε στον εργασιακό της χώρο αντιφασιστικό ενημερωτικό υλικό για κάποια εκδήλωση που θα πραγματοποιούνταν, περάσαμε στην παραπομπή στο πειθαρχικό συμβούλιο, με την κατηγορία της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας, του Στέφανου Γκουλιώνη, δάσκαλου και διευθυντή του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Λάρισας για παιδιά με αυτισμό. Ο εκπαιδευτικός αυτός κινδυνεύει να απολυθεί επειδή τόλμησε να πάρει μέρος σε διαμαρτυρία ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την ημέρα της παρέλασης για την 25η Μαρτίου , όπου και συνελήφθη αναίτια.
Και από την περίπτωση της νηπιαγωγού της Λέσβου, που τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία για αστική διαφορά που έχει με ζευγάρι πρώην εργολάβων ιδιωτικών έργων (!) (υπάρχει σχετική καταγγελία του Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου), περάσαμε στην περίπτωση του εκπαιδευτικού Δημήτρη Αχείμαστου, από το Λύκειο Πελοπίου Ηλείας, που τέθηκε σε «αυτοδίκαιη αργία» επειδή μηνύθηκε από κάποιον με τον οποίο είχε οικονομικές διαφορές (η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού κοινοποίησε στον εκπαιδευτικό την υπαγωγή του στις διατάξεις του νόμου 4043/12 «περί διαθεσιμότητας, αργίας ένεκα ανάρμοστης συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας»!) και στην περίπτωση της δασκάλας η οποία τέθηκε σε αργία με την κατηγορία της “αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας”, για υπόθεση που αφορά καθαρά προσωπικό της θέμα, σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής και Νότιας Χαλκιδικής.
Τα σχολεία μετατρέπονται σε κανονικούς στρατώνες και οι εκπαιδευτικοί σε φαντάροι που ελέγχονται από τους στρατοδίκες για το σύνολο της συμπεριφοράς τους εντός και εκτός υπηρεσίας. Μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω, στα μετεμφυλιακά χρόνια. Στόχος είναι να σταλεί ένα σαφές τρομοκρατικό μήνυμα, ώστε να περάσει αβρόχοις ποσί η «κινεζοποίηση».
Φυσικά, οι πραγματικοί «επίορκοι», που βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια της ιεραρχικής εκπαιδευτικής πυραμίδας και βάζουν πρόθυμα πλάτη στο ξεπάτωμα της δημόσιας εκπαίδευσης θα μείνουν στο απυρόβλητο, ενώ απώτερος σκοπός είναι η καθυπόταξη κυρίως των εκπαιδευτικών που με τη στάση ζωής τους και το έργο τους (εντός και εκτός σχολείου) υπονομεύουν τα θεμέλια του αστικού συστήματος.
