Απελπιστικά είναι τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν τη σημερινή εικόνα του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος στη χώρα. Ανησυχητικά για ένα μέλλον, το οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να το δει κάποιος μέσα από το σκοτεινό τοπίο που ήδη βρισκόμαστε.
Η ζωή των Ελλήνων έχει δραματικά αλλάξει σε μια άκρως αρνητική καθημερινότητα, την ίδια ώρα η πολιτική ηγεσία δεν πείθει ότι μπορεί ή θέλει να δώσει λύσεις.
Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε το Βαγγέλη Βενιζέλο με «εφηβική ορμή» να θέλει συμμετοχή στη νομή της εξουσίας.
Τον Κουβέλη να ψάχνει τη χαμένη αριστεροσύνη…με ξεπερασμένες κόκκινες γραμμές που έγιναν…ροζ.
Και τον πρωθυπουργό να ξημεροβραδιάζεται στο Μαξίμου προσπαθώντας να βγει στο ξέφωτο… Και όταν βγαίνει, κάποιοι τον οδηγούν σε ξεπερασμένες και χρεοκοπημένες φιέστες που θυμίζουν άλλες εποχές.
Δηλαδή το μοντέλο ανάπτυξης είναι οι οδικοί άξονες… αυτό που χρεοκόπησε τη χώρα! Δεν είναι η καινοτομία, οι νέες τεχνολογίες, οι υπηρεσίες, οι έξυπνες καλλιέργειες, ο πρωτογενής τομέας;
Τι έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς στο Ζάππειο ότι «αν κερδίσουμε το στοίχημα της πρωτογενούς παραγωγής – της Γεωργίας, της Κτηνοτροφίας, της Αλιείας – έχουμε κερδίσει το μισό στοίχημα της Ανάπτυξης».Τι έχει γίνει για όλα αυτά;
Μια τρικομματική κυβέρνηση με κόμματα εγκλωβισμένα στα δικά τους αδιέξοδα, υποταγμένα σε μια «κυβερνητική» αλαζονεία, δίνουν την αίσθηση ότι δεν βρίσκονται ανάμεσα μας αλλά σε άλλη χώρα και προκαλούν με τον εγωκεντρισμό τους. Μοιάζουν να λειτουργούν έχοντας ως στόχο όχι την επίλυση των οξυμένων προβλημάτων, αλλά τη δική τους «επιβίωση». Μοιάζουν να λειτουργούν έχοντας ως στόχο την ημερομηνία των επόμενων βουλευτικών εκλογών...
Τις τελευταίες μέρες είμαστε μάρτυρες της μειωμένης ικανότητας διάκρισης των σημαντικών από τα επουσιώδη… Αν και η χώρα χρεοκόπησε το πολιτικό σύστημα παλεύει να σωθεί με τις παλιές ξεπερασμένες τακτικές, με φιέστες εγκαινίων και έρευνες ικανοποίησης της ψυχολογικής ανάγκης για αισιοδοξία.
«Tο ανθρώπινο είδος δεν αντέχει πάρα πολλή πραγματικότητα», λέει ένας στίχος του Eλιοτ. Στην περίπτωση της Ελλάδας οι πολίτες τη βιώνουν και αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση δεν την αντέχει.
Η κυβέρνηση ψάχνει απεγνωσμένα αφορμές για να αισιοδοξήσουμε, να κλείσουμε τα μάτια μπροστά σε κραυγαλέες ενδείξεις αποτυχίας, δυσκολιών και αδιεξόδου. H συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών δεν αντέχει να δει την πραγματικότητα κατά πρόσωπο.
Eίναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν οι πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις καθησυχάζουν τους Έλληνες πολίτες, που διαπιστώνουν καθημερινώς την κυβερνητική αδράνεια και αποδιοργάνωση, την αδυναμία συντονισμού και ανικανότητα να αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα η διαχείριση της κρίσης.
Η εικόνα διάλυσης που παρουσίασε η κυβέρνηση τα τελευταία 24ώρα, με εμπλοκές, με κόντρες, προχειρότητα και γκάφες θρυμμάτίσαν τις τελευταίες προσπάθειες του Πρωθυπουργού να δημιουργήσει κλίμα ευφορίας και αισιοδοξίας για τη συνέχεια.
Αλήθεια πόσο σοβαρά μπορεί να πάρει κάποιος μια κυβέρνηση που το υπουργικό συμβούλιο της κράτησε μόλις μισή ώρα, ουσιαστικά δεν είχε κανένα άλλο θέμα παρά μόνο τις οδηγίες «διαγγελματικού τύπου» του πρωθυπουργού.
Το ακαταμάχητο πλεονέκτημα όλων των πρωθυπουργών της μεταπολίτευσης είναι η ικανότητα τους να εκπλήσονται περί θεμάτων που αποτελούν κοινό τόπο για τον μέσο πολίτη της χώρας και εκ παραλλήλου να διατυπώνουν στους υψηλότερους δυνατούς τόνους την αποφασιστικότητά τους για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων, αδυνατώντας κατά κανόνα να δράσουν με στοιχειώδη αποτελεσματικότητα.
Η κ. Σκοπούλη τάραξε την επικοινωνιακή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, αλλά αλήθεια ο πρωθυπουργός ή οι σύμβουλοι του δεν γνώριζαν για την κυρία Υφυπουργό;
Οι προσδοκίες των αισιοδοξούντων διαψεύσθησαν φυσικά, καθώς το υπουργικό συμβούλιο ανέδειξε επί της ουσίας ότι το κυβερνητικό σχήμα δεν είναι σε θέση στοιχειωδώς να λειτουργήσει. Όταν πρωθυπουργός ζητάει ενημέρωση από τα μέλη ή καλύτερη την απαιτεί!
Παρά τις συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών, τις αλλεπάλληλες συσκέψεις υπουργών και στελεχών της τρικομματικής κυβέρνησης, απεδείχθη για μία φορά ακόμη ανίκανη να λάβει συγκεκριμένες αποφάσεις για θέματα που θα τα βρούμε μπροστά μας.
Αλήθεια ποιος φταίει που δεν υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των υπουργών;
Ο «υπουργός κλειδί» κ. Μανιτάκης επικαλείται ασθένεια και απουσιάζει από το υπουργικό, ναι ο άνθρωπος που έκανε ολόκληρη την κυβέρνηση μπάχαλο έμεινε στο ξενοδοχείο του!
newpost.gr
