Ο ακριβής αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα δεν είναι γνωστός, αλλά υπολογίζονται σε χιλιάδες, ενώ μόνο 397 παιδιά στεγάζονται σε ξενώνες φιλοξενίας ανηλίκων, ανέφερε ο Συνήγορος του Παιδιού Γιώργος Μόσχος, στην ημερίδα με θέμα «Ασυνόδευτα Ανήλικα» που διοργάνωσε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων (21 Μαρτίου) η γενική γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Με τον όρο «ασυνόδευτα ανήλικα», νοούνται τα παιδιά- υπήκοοι τρίτης χώρας ή ανιθαγενείς, κάτω των 18 ετών, τα οποία φθάνουν στην Ελλάδα χωρίς να συνοδεύονται από ενήλικο υπεύθυνο για τη φροντίδα τους, ή τα ανήλικα που εγκαταλείπονται μετά την είσοδό τους στην Ελλάδα, εξήγησε ο εισαγγελέας Ανηλίκων της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Ηλίας Ζαγοραίος.
Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, κακοποίησης, κυκλωμάτων εμπορίας ανηλίκων, παράνομης εργασίας και διακίνησης, ενώ οι λόγοι που τα ωθούν να μεταναστεύσουν είναι κατά κύριο λόγο οι πόλεμοι, η φτώχεια και η ορφάνια. Συνήθως, συμπλήρωσε ο κ. Ζαγοραίος, τα παιδιά εντοπίζονται στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στη ή να εγκαταλείψουν τη χώρα, από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) ή συλλαμβάνονται για επαιτεία.
«Παρά τα θετικά βήματα και τις συνεργασίες που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό, παραμένει ένα μεγάλο νομικό και πρακτικό κενό για τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά», τόνισε η εφέτης Αθηνών, Σοφία Τζουμερκιώτη.
Η κ. Τζουμερκιώτη και ο κ. Ζαγοραίος αναφέρθηκαν στην ανάγκη ίδρυσης ειδικού σώματος επιτρόπων, που θα ασχολείται αποκλειστικά με τη φροντίδα των ασυνόδευτων παιδιών και θα έχει γνώσεις πολυπολιτισμικών θεμάτων. Επίσης αναφέρθηκαν και στην ανάγκη πρόσληψης διερμηνέων.
Άμεση προτεραιότητα, σύμφωνα με την κ. Τζουμερκιώτη, αποτελεί η δημιουργία κέντρων φιλοξενίας για την παροχή στέγης, σίτισης, εκπαίδευσης και απασχόλησης στα παιδιά, μιας και τα ήδη υπάρχοντα δεν επαρκούν. Ένα μείζον πρόβλημα, παραμένει, συμπλήρωσε η κ. Τζουμερκιώτη, η έλλειψη ολοκληρωμένης ενταξιακής πολιτικής στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
Ο κ. Ζαγοραίος προσέγγισε το ζήτημα των «ασυνόδευτων ανηλίκων» ως ένα πολιτικό θέμα, για το οποίο ευθύνονται κατά κύριο λόγο οι ισχυρές χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, οι κυβερνήσεις των οποίων εν πολλοίς έχουν δημιουργήσει τους οικονομικούς και κοινωνικούς όρους εκμετάλλευσης των φτωχότερων κρατών, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις άλλες ηπείρους. Το μεγάλο κύμα μετανάστευσης που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, καλούνται να το αντιμετωπίσουν οι νότιες χώρες, που λειτουργούν ως «είσοδοι» στην Ευρώπη, ενώ την ίδια ώρα οι βόρειες χώρες δεν ανοίγουν τα σύνορά τους για την ισομερή κατανομή των αλλοδαπών προσφύγων και μεταναστών.
Επιπλέον ο κ. Ζαγοραίος επισήμανε ότι «είναι λάθος να μιλάμε για παιδική φτώχεια και μέριμνα αυτής, απομονώνοντάς την από τη φτώχεια των γονιών και του κοινωνικού περιβάλλοντος».
Ο Γ. Μόσχος περιέγραψε την εμπειρία από την επαφή του με ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά, τα οποία διαμένουν σε κέντρα κράτησης σε τσιμεντένια κρεβάτια, με μόνο σκέπασμα μια κουβέρτα και άγνωστο χρόνο παραμονής τους εκεί. «Στην Αμυγδαλέζα σε κοιτούσαν τα παιδιά στα μάτια και σε ρωτούσαν “πόσο καιρό θα μείνω εδώ;” και δεν ήξερες τι να τους πεις», ανέφερε ο κ. Μόσχος. Τις περισσότερες φορές, προσέθεσε ο κ. Μόσχος, από την αστυνομία και τις διοικητικές υπηρεσίες, τα ασυνόδευτα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται ως παιδιά, αλλά ως παραβάτες της μεταναστευτικής νομοθεσίας.
Ο Ιωάννης Μπακόπουλος, πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, παρουσίασε τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το θεσμικό πλαίσιο και την πρακτική των αρμόδιων αρχών στην Ελλάδα. Έκλεισε την εισήγησή του εκτιμώντας πως χρειάζεται μια πανευρωπαϊκή βάση δεδομένων για το κάθε ασυνόδευτο παιδί, με τα στοιχεία του, που θα το ακολουθεί για όσο καιρό βρίσκεται σε κάποια χώρα της Ευρώπης.
news247.gr
