Τα πρόσφατα μέτρα δεν έχουν αφήσει κανέναν τομέα της οικονομίας αλώβητο. Όλοι οι επιχειρηματικοί κλάδοι βάλλονται πανταχόθεν από την αγωνιώδη προσπάθεια του κράτους να εξοικονομήσει έσοδα, εκτός από το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει αναχθεί ως «ιερή αγελάδα» μιας χρεοκοπημένης πολιτικής.
Την ίδια στιγμή που ακόμα και ο πρακτικά άνεργος ελεύθερος επαγγελματίας υποχρεούται να συνεισφέρει πλήθος εκτάκτων φόρων και επιβαρύνσεων όντας σε εγνωσμένη αδυναμία πληρωμών, οι εφοπλιστές που βλέπουν τα οικονομικά τους μεγέθη να καλπάζουν παραμένουν αλώβητοι, αμετανόητοι και είρωνες.
Το σκανδαλώδες καθεστώς φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών με τις δεκάδες ειδικές ρυθμίσεις και απαλλαγές διατηρείται στο ακέραιο, ενώ θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που επιτέλους θα έπρεπε να χάσουν τα προνόμια τους.
Θα μπορούσε να υπάρξει η δικαιολογία της διατήρησης ευρωστίας ενός κλάδου, χάριν της «ανάπτυξης» ή της διατήρησης των θέσεων εργασίας, που ναι, θα αποτελούσε άλλοθι κοινωνικής μέριμνας. Εδώ λοιπόν έρχεται το δεύτερο μέρος της προκλητικής εύνοιας που αποκτά τις διαστάσεις Εθνικού σκανδάλου.
Το «σχέδιο νόμου» της ντροπής
Με αφόρητη δυσωδία εφοπλιστικής παρέμβασης, το σχέδιο νόμου που γυρίζει τη ναυτιλία πολλές δεκαετίες πίσω βρίθει από ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους πλοιοκτήτες, με τη μείωση του λειτουργικού κόστους των πλοίων, την απαλλαγή τους από μισθολογικά βάρη άλλα και «κρυφά» δώρα. Όσο για τους ναυτεργάτες, αυτοί μετατρέπονται σε εποχικούς, ευέλικτους και φθηνούς εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα, στις ανάγκες των πλοιοκτητριών εταιρειών!
Την ίδια στιγμή που ο κλάδος μαστίζεται από την ανεργία λόγω της «πατριωτικής» στάσης των εφοπλιστών να προσλαμβάνουν χαμηλόμισθους αλλοδαπούς ως πληρώματα.
Με την πραγματική ανεργία βάσει των στοιχείων της ΠΝΟ ξεπερνάει το 50% για τους Έλληνες ναυτικούς αλλά και ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων να παραμένει απλήρωτο, βάσει του νέου φορολογικού νόμου που «λησμονεί» τους εφοπλιστές, οι φορολογικοί συντελεστές για τους ναυτικούς τριπλασιάζονται για τα κατώτερα πληρώματα (από 3% σε 10 %) και για τους αξιωματικούς αυξάνονται από 6% σε 15%. Είναι φανερό πως η κυβέρνηση «αγνοεί» πως με εργασία 8 και 10 μήνες τον χρόνο στο καράβι υπέρ του πλοιοκτήτη, οι ναυτικοί αποτελούν ειδική κατηγορία εργαζομένων.
Παράλληλα, με το νομοσχέδιο που εισηγείται ο κύριος Μουσουρούλης, ικανοποιείται ένα καίριο αίτημα των εφοπλιστών, ο μισθός των Ελλήνων ναυτικών να ισοσταθμίσει να φτάσει τον μέσο μισθό των χαμηλόμισθων αλλοδαπών, που όμως δεν ζουν τον ίδιο φορολογικό εφιάλτη! Η αδικία σε όλο της το μεγαλείο.
Το συμπέρασμα; Με αυτά τα ντροπιαστικά σχέδια νόμου, η μάσκα του «πατριώτη» εφοπλιστή που συνεισφέρει σε δημιουργία θέσεων εργασίας, πέφτει αφήνοντας το πραγματικό πρόσωπο της διαπλοκής εφοπλιστών – εξουσίας: Ο «ευγενής» κλάδος, όχι μόνο θα συνεχίσει να πλουτίζει ανενόχλητος εις βάρος του κράτους και των πολιτών, αλλά θα απομυζήσει ακόμα και τα όποια οφέλη παρείχε στην Ελληνική κοινωνία μέσω της απασχόλησης.
Αλήθεια, ποιες ανίερες σχέσεις ανάγουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας σε «φιλιππινέζες» υπεράκτιων κερδοσκόπων;
http://www.newsbomb.gr
