Θέλω να πω στους φοιτητές που μου γράφουν πως εγώ το χρέος μου απέναντι...
στην ελληνική κοινωνία το έχω κάνει. Τόσο γράφοντας, όσο και συμμετέχοντας σε πορείες, διαδηλώσεις, απαλλοτριώσεις, συλλαλητήρια, συναυλίες αλληλεγγύης και ό,τι άλλο έχει γίνει στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.
Επίσης, έχω κάνει το χρέος μου απέναντι στην παγκόσμια κοινότητα. Ως και σε πορεία για την Νικαράγουα έχω πάει.
Με τόσο περπάτημα και τόσα συνθήματα για την Παλαιστίνη, η Παλαιστίνη θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητο κράτος εδώ και χρόνια, κι εγώ εθνικός τους ήρωας.
Οι σημερινοί φοιτητές ας κάνουν ό,τι θέλουν. Μπορούν να γράφουν κείμενα με καταγγελίες, να γράφουν ποιήματα, να κλαίνε τη μοίρα τους, να στηθοδέρνονται, να κάνουν διαλογισμό, να κλειστούν στα μοναστήρια, να γίνουν ζητιάνοι, να παντρευτούν καμιά πλούσια, να πάρουν τα όπλα -ήδη κάποιοι τα έχουν πάρει- και τόσα άλλα. Έχουν πολλές επιλογές.
Αλλά, τέλος πάντων, ας κάνουν κάτι. Δική τους ζωή είναι.
Είστε η γενιά που της έκατσε ο μουτζούρης. Είστε με τον μουτζούρη στα χέρια.
Μην κοιτάτε τους άλλους. Δεν είναι μπλόφα. Εσείς έχετε τον μουτζούρη.
Οι περισσότεροι δεν πρόκειται να βρείτε εργασία -ακόμα και με δέκα πτυχία-, και όσοι βρείτε θα είστε κακοπληρωμένα και αναλώσιμα σκλαβάκια.
Λοιπόν, πράξτε ή βγάλτε τον σκασμό.
Πάντως, αν αποφασίσετε να αντιδράσετε, εγώ θα έλθω.
Παρόλο που εσείς δεν είχατε έλθει.
Κωλόπαιδα.
Πηγή: pitsirikos
