Ανεβάζει σταδιακά τους αγωνιστικούς τόνους το ΚΚΕ και επιχειρεί να αναβαθμίσει την παρουσία του στον δρόμο και τη Βουλή, εν όψει του νέου πακέτου μέτρων, το οποίο σηματοδοτεί το επόμενο στάδιο κοινωνικής εξαθλίωσης, ενώ παράλληλα συνεπάγεται κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις.
Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης ή εκρήξεων στο κοινωνικό πεδίο, το ΚΚΕ (στον απόηχο, να μην ξεχνάμε, και της εκλογικής του αποδυνάμωσης, για την οποία η συζήτηση θα συνεχιστεί στο εσωτερικό του ώς και το ερχόμενο συνέδριο, στις αρχές του 2013) προετοιμάζεται για να είναι παρόν στις μάχες που έρχονται.
Με στόχο μεταξύ άλλων να πετύχει τον «επαναπατρισμό» των ψηφοφόρων του ή ψηφοφόρων από το αριστερό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο η ηγεσία του Περισσού ανιχνεύει δείγματα δυσαρέσκειας από την πορεία προσαρμογής στο «κυβερνητικό κοστούμι».
Έτσι, με την προειδοποίηση ότι τα μέτρα που έχουν αποφασιστεί κι επίκειται να ανακοινωθούν «ούτε τελευταία είναι ούτε προσωρινά», το κόμμα καλεί τον λαό σε πορεία κινηματικήςανασύνταξης και αντεπίθεσης, με πρώτο σταθμό τη ΔΕΘ.
Ταυτόχρονα, το Πολιτικό Γραφείο με το κάλεσμα που δημοσιοποίησε την περασμένη εβδομάδα προκειμένου να στηρίξει και πολιτικά το αίτημα για γενική απεργία, παράλληλα με το πλαίσιο «αποδέσμευση από την Ε.Ε., μονομερής διαγραφή του χρέους, εργατική – λαϊκή εξουσία», θέτει στις άμεσες προτεραιότητες του ερχόμενου διαστήματος την οργάνωση της «κοινής πάλης» για αποτροπή των μέτρων και αλλαγή των συσχετισμών.
Στο πολιτικό πεδίο το ΚΚΕ στρέφει την κριτική του τόσο προς τη συγκυβέρνηση των τριών (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ), τονίζοντας ότι ουσιαστικά προωθεί τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε Ε.Ε. και Ελλάδα, όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο κατηγορεί ότι φέρει πρόταση διαχειριστική του συστήματος, «την οποία καλύπτει με δήθεν φιλολαϊκά συνθήματα, ώστε ο λαός να μη στραφεί κατά του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος».
Ειδικά όσον αφορά τον τελευταίο, δεν παραλείπει να τονίζει την «άβυσσο» που τους χωρίζει (σύμφωνα με παλαιότερη έκφραση της Αλέκας Παπαρήγα). Είναι ενδεικτικό ότι στο κείμενο του Πολιτικού Γραφείου χαρακτηρίζεται «απατηλό» το «σύνθημα της επαναδιαπραγμάτευσης», το οποίο κατά το ΚΚΕ «υποστήριξαν από την αρχή τα κόμματα της συγκυβέρνησης και υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση εγκαταλείποντας το σύνθημα για κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης».
Παράλληλα γίνεται λόγος για «αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα» με βασικό στοιχείο «τη μεγάλη εκλογική μείωση του ΚΚΕ».
Παρά ταύτα, ο Περισσός επανέρχεται στη λογική της «διόρθωσης της ψήφου» (όπως μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου) και καλεί τους εργαζόμενους να «απελευθερωθούν»… από τα δεσμά των προηγούμενων επιλογών τους:
«Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αισθάνεται σήμερα δεσμευμένος για την εκλογική στήριξη που έδωσε στα κόμματα του «ευρω-μονόδρομου«, να αναμένει κάτι καλό από την τρικομματική κυβέρνηση ή ακόμη να αναμένει τη χρεοκοπία της και να δοκιμάσει κάποιο κυβερνητικό σχήμα διαχείρισης τύπου ΣΥΡΙΖΑ». Ειδικά για το τελευταίο, εν είδει αποδεικτικού της «χρεοκοπίας της «κυβερνώσας αριστεράς«» παραπέμπει στη ΔΗΜΑΡ.
Στο κάλεσμά του το Πολιτικό Γραφείο, αφού προηγουμένως κάνει έναν υπαινιγμό ότι έλαβε τα μηνύματα και έκανε την αυτοκριτική του, αναφέρει:
Καλούμε «την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές, σε ανοιχτή συζήτηση και οργάνωση κοινής πάλης ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, για να απαλλαγούμε από τον βραχνά της πτώχευσης, τον ζυγό της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, να απαλλαγούμε από τις επιλογές και δεσμεύσεις της Ε.Ε.».
Με άλλα λόγια, εμφανίζεται να επιχειρεί ένα κάποιο «άνοιγμα» στις «μάζες», αν και το πλαίσιο παραμένει προσηλωμένο στο πνεύμα της στρατηγικής για τη «λαϊκή εξουσία» και την ανατροπή του καπιταλισμού.
Ωστόσο είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα η ένταση αυτής της αναφοράς στη «λαϊκή εξουσία» αυξομειώνεται, ένδειξη ενδεχομένως της εσωτερικής διαπάλης για το ζήτημα τηςαποδέσμευσης από την Ε.Ε. τώρα ή υπό όρους λαϊκής εξουσίας κάποτε στο μέλλον…
ΠΗΓΗ: topontiki.gr
