Με τίτλο «Τσίπρας, ευκαιρία για αναδημιουργία ή επερχόμενη καταστροφή;» η βρετανική εφημερίδα Guardian δημοσιεύει σήμερα εκτενές άρθρο για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Παρακολουθεί την προεκλογική του παρουσία, εκφράζει φόβους για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, τον αποκαλεί «φλογερό και συνάμα νηφάλιο»
«Φορώντας ένα δροσερό λινό παντελόνι και λευκό πουκάμισο, ο Αλέξης Τσίπρας αναδίδει μεγαλοπρέπεια και κομψότητα, ενώ μιλώντας από το βήμα την Κυριακή, μία εβδομάδα ακριβώς προτού οι Έλληνες κληθούν να ρίξουν την ψήφο τους στις πλέον κρίσιμες εκλογές από τότε που η χώρα αναδύθηκε από τις στάχτες του εμφυλίου πολέμου, ο νεαρός ηγέτης της αριστεράς είχε περιβληθεί με το ένδυμα πολιτικού παλαιάς κοπής, με τις γροθιές σηκωμένες στον αέρα, καθώς το πλήθος ζητωκραύγαζε ενώπιον του ανθρώπου που για πολλούς αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία εξόδου της χώρας από την κρίση», γράφει ο Guardian, και μεταφράζει η iefimerida.gr
Την Κυριακή ήταν η Χίος. Τη Δευτέρα το Ηράκλειο της Κρήτης. Την Τρίτη η Αθήνα. Παντού όμως το μήνυμα που φέρει είναι το ίδιο και το αυτό. «Μιλάμε τη γλώσσα της ελπίδας, εκεί όπου άλλοι χρησιμοποιούν τη γλώσσα του φόβου» , δηλώνει. Μετρώντας αντίστροφα πλέον μέχρι τις εκλογές, οι οποίες θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις εξελίξεις σε Ελλάδα και Ευρώπη – τη στιγμή που για πολλούς οι συγκεκριμένες εκλογές θεωρούνται ως ένα είδος δημοψηφίσματος για τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη – η προεκλογική καμπάνια του νέου πολιτικού ανδρός βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Ο Τσίπρας είναι καλός στο να μιλάει τη γλώσσα της ελπίδας. Τα τελευταία δύο χρόνια, με την οικονομική κρίση να συγκρίνεται με εμπόλεμη κατάσταση, η φλογερή και συνάμα νηφάλια αντιμνημονιακή ρητορική του Τσίπρα κορυφώνεται. Το ίδιο ισχύει και για τις πύρινες καταγγελλίες του αναφορικά με τη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ της χώρας, το σάπιο τραπεζικό σύστημα και τα βάρβαρα μέτρα που οδήγησαν την Ελλάδα στην ένδεια και τη μιζέρια.
Όπως κάθε πόλεμος, λέει ο ιδιαίτερα φωτογενής πολιτικός, το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια. Οι Έλληνες – το φτωχότερο κράτος της Ευρωζώνης, παρά την άνοδο του βιοτικού επιπέδου από τότε που η Ελλάδα μπήκε στο κοινό νόμισμα – παραπλανήθηκαν και πίστεψαν ότι ο μόνος τρόπος να εξέλθουν της οικονομικής κρίσης είναι «να υποκύψουν στα αυστηρά μέτρα λιτότητας της κυρίας Μέρκελ».
Η αλήθεια, υποστηρίζει έγκειται αλλού: στην ικανότητα να σκεφτούμε έξω από το συνηθισμένο πλαίσιο, προς ανεύρεση αξιοπρεπών και δίκαιων λύσεων. Το μνημόνιο, το οποίο προβλέπει σκληρά μέτρα, προκειμένου η Ελλάδα να συνεχίσει να δανείζεται, κρατώντας ζωντανή την οικονομία της, «πρέπει να γίνει αντικείμενο ριζικής αναδιαπραγμάτευσης» ή ακόμα και να ακυρωθεί.
Πριν από έξι εβδομάδες, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν σχεδόν άγνωστος στο εξωτερικό. Σήμερα, ο Συνασπισμός της αριστεράς του οποίου ηγείται, εμφανίζεται ως φαβορί για να κυβερνήσει τη χώρα. Από τότε που έκανε την έκπληξη στις προηγούμενες εκλογές του Μαΐου, ο ΣΥΡΙΖΑ – ο οποίος αποτελεί ένα εκλεκτικό κράμα πρώην κομμουνιστών, παλαιών Σταλινικών, πράσινων και σοσιαλιστών – βλέπει τη δύναμή του να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο.
Οι δημοσκοπήσεις τον φέρνουν στα ίδια επίπεδα με τη Νέα Δημοκρατία, παρόλο που κανένα κόμμα δεν προβλέπεται να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των ψήφων. Στην Αθήνα, όπου ζουν σχεδόν τα μισά από τα 11 εκατομμύρια Ελλήνων και η οποία έχει πληγεί περισσότερο από τα μέτρα λιτότητας, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλέψει την παράσταση.
Καθώς ο Τσίπρας μεταβαίνει από τη μία πόλη στην άλλη και από το ένα χωριό στο άλλο, δίνοντας προεκλογικούς λόγους, η παρουσία δεν μπορεί πλέον να περάσει απαρατήρητη. Από την Ουάσινγκτον μέχρι τις πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Ασίας, η ραγδαία άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και ο μετασχηματισμός της από περιφερειακή δύναμη σε ενδεχόμενη πρώτη δύναμη στην ελληνική Βουλή, παρακολουθείται πλέον πολύ στενά.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Οι πιστωτές έχουν καταστήσει σαφές ότι αν η Αθήνα ανακαλέσει και δεν εφαρμόσει τις δομικές μεταρρυθμίσεις που είναι ζωτικής σημασίας για την αναγέννηση της ψυχορραγούσας οικονομίας της, θα πάψει να εισρέει ρευστό. Χωρίς αυτά τα χρήματα, η Ελλάδα θα πρέπει να κηρύξει πτώχευση και να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, απειλώντας την ένωση των 17 κρατών με κατάρρευση, από την οποία η παγκόσμια οικονομία θα κάνει αρκετές δεκαετίες να συνέλθει. Ποτέ άλλοτε το διακύβευμα δεν ήταν υψηλότερο.
«H Ευρώπη θα πρέπει να φοβάται μία πιθανή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ... Σε μία τέτοια περίπτωση, προβλέπω χάος», λέει ο καθηγητής στο London School of Economics Κέβιν Φέδερστοουν. «Θα επικρατήσουν συνθήκες αστάθειας και αβεβαιότητας στις διεθνείς οικονομικές αγορές...».
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θα κλείσει τα 38 του χρόνια τον επόμενο μήνα, έχει αντικρούσει σφόδρα τις κατηγορίες που του καταλογίζονται περί επιθυμίας του κόμματός να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, παρά το γεγονός ότι ουκ ολίγα μέλη του έχουν εκφράσει ανοικτά την άποψή τους περί αναγκαιότητας επιστροφής στη δραχμή.
Αυτούς τους φόβους θα προσπαθήσει να απαλύνει σε τηλεοπτική εμφάνισή του την Τρίτη, ενώ σε ομιλία του το περασμένο σαββατοκύριακο, δήλωσε πως «η αποτελεσματικότερη στρατηγική και για τα δύο μέρη (Ευρώπη και Ελλάδα) είναι η αναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής σύμβασης».
Η Guardian αναφέρεται επίσης και στην άλλη όψη του «φρέσκου», εκείνη του λαϊκιστή και δημαγωγού.
Τις προηγούμενες εβδομάδες έκανε λόγο για επέκταση του δημόσιου τομέα, αλλά και άρση των ιδιωτικοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων παραλιών σε ιδιώτες. Η οικονομική πολιτική του προβλέπει αύξηση του κατώτατου μισθού και των επιδομάτων ανεργίας, όπως επίσης μειώσεις στους φόρους, προθέσεις που δεν συνάδουν με τα όσα έχει συμφωνήσει η Ελλάδα προκειμένου να εξακολουθήσει να δέχεται οικονομική βοήθεια.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί σύμπτωμα μιας βαθιά ριζωμένης στην κουλτούρα των Ελλήνων αντίληψης, η οποία είναι συναφής με το φόβο των έξωθεν ερχόμενων απειλών», λέει ο Φέδερστόουν.
Είτε όμως νικήσει είτε χάσει, ο Τσίπρας θα είναι κατ' ουσίαν και αναμφίβολα ο μεγάλος νικητής, καθώς θα έχει εξασφαλίσει περίπου 20% των ψήφων έναντι του 4.9% που είχε λάβει στις εκλογές του 2009.
