Ύστερα από κάθε σχηματισμό κυβέρνησης έρχονται στην επιφάνεια προσδοκίες, όνειρα και επιδιώξεις. Κατά κανόνα οι κοινωνίες αποδέχονται την ετυμηγορία της κάλπης και προσφέρουν μια πίστωση χρόνου για να δουν, να κρίνουν και να επανατοποθετηθούν. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, η εποχή δεν ενδείκνυται για όνειρα. Και οι πιστώσεις έχουν στερέψει γενικώς…
Για να ονειρευτεί κάποιος, για να σχεδιάσει και να θέσειστόχους, υπάρχει μια απαραίτητη προϋπόθεση: να έχει έναν στοιχειώδη έλεγχο της δράσης και της λειτουργίας του.
Από εκεί ακριβώς ίσως θα πρέπει να ξεκινήσει το έργο της η νέα κυβέρνηση. Να διεκδικήσει τον έλεγχο της δράσης και της λειτουργίας της – κάτι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, στην προκειμένη περίπτωση, καθώς η εξουσία της δεν απορρέει τόσο από την έκφραση της λαϊκής βούλησης όσο από τη διάθεση των πιστωτών.
Δεν θα πρέπει να περάσουν απαρατήρητες οι συνεχείς υπενθυμίσεις των εταίρων για τις υποχρεώσεις που έχει η κυβέρνηση – όχι προς τον ελληνικό λαό, αλλά προς αυτούς. Χθες, ανάμεσα σε άλλους, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας ζήτησε να συνεχιστεί η πολιτική των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων.
Με άλλα λόγια οι εταίροι ζητούν τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων, η οποία συνοψίζεται σε συμπίεση αμοιβών, συντάξεων και προώθηση του ξεπουλήματος των πόρων και των υποδομών της χώρας. Σε αντάλλαγμα φαίνεται να προσφέρουν χαλάρωση του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής των συμφωνηθέντων. Είναι αυτό αρκετό;
Μάλλον δεν υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι, αν επιμηκυνθεί η συνταγή της λιτότητας και επιταχυνθεί η διαδικασία ξεπουλήματος, θα επιτευχθεί η διέξοδος από τη μέγκενη. Αντιθέτως, προφανές είναι ότι η διέξοδος βρίσκεται στην αλλαγή των οικονομικών πολιτικών. Όμως αυτή η συζήτηση γίνεται σε άλλα επίπεδα, όπου δεν συμμετέχει η ελληνική κυβέρνηση.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η πρώτη δήλωση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, με το που κέρδισε τις εκλογές, είχε να κάνει με τη διαβεβαίωση ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις και τις υπογραφές της. Με τον τρόπο αυτόν ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι αφήνει την τύχη του, την τύχη της κυβέρνησής του και της χώρας στις διαθέσεις των δανειστών.
Ενδεχομένως να είδε ένα όμορφο καλοκαιρινό όνειρο…
Του Δημήτρη Μυ
ΠΗΓΗ: topontiki.gr
