Να λοιπόν που έχουμε κυβέρνηση. Δεξιά κυβέρνηση, με …σοσιαλιστική στήριξη και αριστερό… πασπάλισμα, με ολίγη τεχνοκρατική μυρωδιά… Κοιτώντας καλύτερα, αντιλαμβάνεται κανείς και ποιος τελικά κέρδισε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου: Η Μέρκελ!
Με πιο απλά λόγια, οι εκβιασμοί, οι απειλές και οφόβος, που διακίνησαν σε τεράστιες ποσότητες κέντρα εκτός της χώρας και εγχώρια συστήματα εξουσίας έπιασαν τόπο.
Η πολιτική, όπως αυτή επ ακριβώς και λεπτομερέστατα περιγράφεται από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογράψει Σαμαράς και Βενιζέλος θα συνεχιστεί αδιατάραχτα. Για όσο τουλάχιστον διάστημα αυτή η κυβέρνηση μπορεί να συντηρήσει τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί.
Η βασικότερη απ αυτές τις ψευδαισθήσεις, είναι ότι η εν λόγω κυβέρνηση έχει πολιτική αυτοτέλεια και δύναμη. Δυστυχώς, πολύ σύντομα θα γίνει σαφές ότι η ισχύς της βρίσκεται έξω, στα χέρια των πιστωτών της χώρας. Από αυτούς εξαρτάται αν θα μακροημερεύσει ή αν τελικά θα διαλυθεί κάτω από το βάρος της καταστροφής που υφίσταται η ελληνική κοινωνία.
Το έργο αυτής της κυβέρνησης το προσδιόρισε, άλλωστε, με τις πρώτες κουβέντες που διατύπωσε στις δηλώσεις του αμέσως μετά την επικράτηση στις εκλογές ο Αντώνης Σαμαράς: Η Ελλάδα, η κυβέρνηση (και αυτός προσωπικά) θα τηρήσει τις υπογραφές και τις δεσμεύσεις της. Είναι η πρώτη κουβέντα του νικητή των εκλογών.
Ταυτόχρονα είναι η μόνιμη υπενθύμιση των εταίρων- πιστωτών της χώρας. Όμως, για ποιες δεσμεύσεις γίνεται λόγος;
Τα ρέστα που απομένει να καταβάλει η Ελλάδα. Δηλαδή η εκποίηση των τιμαλφών, της δημόσιας περιουσίας, των πόρων, των μελλοντικών εσόδων. Περί αυτών των δεσμεύσεων ο λόγος…
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, λοιπόν, όλα όσα ακούγονται περί της κυβέρνησης μακράς πνοής που σχηματίζει ο Σαμαράς, ακούγονται για γέλια, αν η κατάσταση δεν ήταν για κλάματα.
Του Δημήτρη Μυ
