Δεκατέσσερις πανεπιστημιακοί δάσκαλοι του Εργατικού Δικαίου, καθώς και δικηγόροι- εργατολόγοι, θέτουν , στο τελευταίο, 200 σελίδων, τεύχος του νομικού περιοδικού »Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου», στο «μικροσκόπιο» της νομικής επιστήμης, τα δύο Μνημόνια (Ι και ΙΙ), αναλύοντας τις ραγδαίες και ανατρεπτικές επιδράσεις τους στις εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα.
Οι νομικοί σχολιάζουν, αλλά και ερμηνεύουν το δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την επιστροφή στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και τις περιπέτειες των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας, κατά τη μεταμνημονιακή εποχή.
Οι μελέτες και οι αναλύσεις τους δίνουν λύσεις στα αδιέξοδα και τις απορίες των δικηγόρων οι οποίοι πρόκειται ή έχουν ήδη καταθέσει εργατικές αγωγές, διεκδικώντας οικονομικές απώλειες εργαζομένων (μείωση μισθών, κατάργηση επιδομάτων, λύση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και μετατροπή τους σε ατομικές συμβάσεις, κ.λπ.), ενώ παράλληλα παρέχονται νομικά επιχειρήματα προς υποστήριξη των θέσεων τους.
Την ίδια στιγμή τα άρθρα των «14″ λειτουργούν ως ερμηνευτική εγκύκλιος εφαρμογής των δύο Μνημονίων.
Οι ερμηνευτές του Εργατικού Δικαίου, παράλληλα όπως αναφέρει το thestival.gr, θέτουν το ερώτημα εάν στη «Μνημονοκρατούμενη Ελλάδα» έχει μέλλον το Εργατικό Δίκαιο ή είναι στα όρια του τέλους του.
Οι «14″, οι οποίοι αναλύουν και σχολιάζουν τα δύο Μνημόνια και παράλληλα καταγράφουν τα «παράθυρα» διαφυγής που υπάρχουν, είναι οι:
Αντ. Βάγιας, Ν. Γαβαλάς, Φωτ. Δερμιτζάκη, Δ. Ζωγραφόπουλος, Γ. Θεοδόσης, ‘Αρ. Καζάκος, Γ. Κατρούγκαλος, Ι. Κουκιάδης, Δ. Λαδάς, Γ. Λεβέντης, Ι. Ληξουριώτης, Κ. Μπακόπουλος, Κ. Παπαδημητρίου, Δ. Τραυλός-Τζανετάτος.
