Δεν υπάρχει περίπτωση να εξυγιανθεί ο δημόσιος βίος και να πάμε παρακάτω, ξανακτίζοντας ένα υγιές κράτος από την αρχή, αν πρώτα δεν βγει στην επιφάνεια η σαπίλα και η διαφθορά που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Και όχι μόνο. Μέσα από τους απαραίτητους ελέγχους που πρέπει να γίνουν, θα αποκαλυφτούν οι δρόμοι του χρήματος. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ να επιμείνουν....
μέχρι τέλους. Δεν το θέλει η τρόϊκα γιατί ξέρει τι θα επακολουθήσει. Όμως αυτό πρέπει να γίνει για το δικό μας καλό.
Κατ’ αρχήν θα διαπιστωθεί πόσα από τα δάνεια που έλαβαν οι ελληνικές κυβερνήσεις πήγαν για πραγματικές δημόσιες ανάγκες και πόσα για άλλους σκοπούς. Όταν για παράδειγμα μια ξένη εταιρία ή ένας ξένος επενδυτής, χρεώνουν το ελληνικό δημόσιο, δίνοντας μίζες σε πολιτικά πρόσωπα, τότε έχουν διαπράξει και οι ίδιοι ενεργητική δωροδοκία και επομένως το χρέος αυτό είναι απεχθές. Όταν η κυβέρνηση δανείσθηκε χρήματα και δεν τα διέθεσε για δημόσιες ανάγκες, αλλά τα διέθεσε για πανοτόκια ή για πληρωμές δημοσίων έργων και για διάφορες προμήθειες πολύ πιο πάνω από την πραγματική τους αξία, τότε το χρέος είναι επαχθές. Έπειτα θα διαπιστωθεί αμέσως πόσα χρήματα έφυγαν για το εξωτερικό και που πήγαν.!!!
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, αποφάσισαν από κοινού να μην γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους και όλη η υπόθεση να κλείσει. Έπειτα ο κ. Σαμαράς μας λέει για δήθεν έλεγχο του πόθεν έσχες των πολιτικών προσώπων από το 1974, κάτι που ξέρει ότι δεν πρόκειται να γίνει, αλλά και να γίνει δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Εδώ μιλάμε για το δημόσιο χρέος της χώρας.
Αν λοιπόν δεν γίνει αυτός ο εξονυχιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους, καθώς και ο έλεγχος των ιδιωτικών τραπεζών για τις οποίες καλείται και πάλι τώρα ο ελληνικός λαός να τις εξυγιάνει, δανειζόμενος επιπλέον 50 δις ευρώ (πέραν αυτών που έχει χορηγήσει μέχρι σήμερα σε μετρητά και εγγυήσεις), χωρίς να έχει δικαίωμα ψήφου και ελέγχου, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει. Η αρρωστημένη κατάσταση και οι εκατέρωθεν θεατρικές κατηγορίες και καταγγελίες θα εξακολουθούν να μολύνουν τη δημόσια και κοινωνική ζωή της χώρας, η οποία χώρα, θα συνεχίσει να σέρνεται εξευτελιζόμενη διεθνώς.
