Έφυγε από κοντά μας ο συνάδελφος δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης, σύντροφος, συναγωνιστής και φίλος, βάζοντας ο ίδιος τέλος στη ζωή του στα 44 χρόνια του.
Μαχόμενος δάσκαλος της πράξης στο σχολείο, στην ειδική αγωγή, στους μετανάστες και τους άνεργους, αλλά και μαχητικός αγωνιστής στο εκπαιδευτικό κίνημα για μια δημόσια δωρεάν παιδεία και στους κοινωνικούς αγώνες του καιρού μας ενάντια στη βαρβαρότητα του κεφαλαίου, ο Σάββας θα λείψει από κάθε έναν που παλεύει σήμερα για ένα δικαιότερο κόσμο.
Στους δύσκολους καιρούς που έρχονται κρατάμε σαν εφόδιο την αυτάπαρνησή του και το δόσιμό του, την πολύπλευρη και ακούραστη δράση του, την απαίτησή του για δικαιοσύνη.http://paremvaseisde.gr/
Το παρακάτω είναι ένα κείμενο του ίδιου για τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, όπως τα βίωσε και το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα, «e πύλη εκπαίδευσης»
"ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη.
ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η χρηματιστηριακή απάτη.
ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο που τελικά το πληρώνεις χρυσό.
ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει όποια στιγμή θέλει.
ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 700 ευρώ με ή χωρίς ένσημα.
ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων.
ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια.
ΒΙΑ είναι να είσαι μετανάστρια, να ζεις με το φόβο ότι θα σε πετάξουν ανά πάσα στιγμή έξω από τη χώρα και να βιώνεις μια διαρκή ανασφάλεια.
ΒΙΑ είναι να είσαι ταυτόχρονα μισθωτή, νοικοκυρά και μάνα.
ΒΙΑ είναι να σου πιάνουν το κώλο στη δουλειά και να σου λένε «Χαμογέλα ρε τι σου ζητάμε;»
Αυτό που ζήσαμε εγώ το ονομάζω εξέγερση. Κι όπως κάθε εξέγερση μοιάζει με πρόβα εμφυλίου, μυρίζει καπνιά, δακρυγόνα και αίμα. Δεν τιθασεύεται εύκολα και δεν καπελώνεται. Πυρπολεί συνειδήσεις, αναδεικνύει και πολώνει αντιθέσεις, υπόσχεται στιγμές, έστω, συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Ιχνηλατεί ατραπούς για την κοινωνική απελευθέρωση.
Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις μητροπόλεις του χάους! Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα σπίτια σας, ανοίξτε την tv και απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι σίγουρα σφοδρότερη, όσο θα προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε στους δρόμους δίπλα στα παιδιά σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή που σας κλέβουν, να θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε τον κόσμο».
Σάββας Μετοικίδης, για τον Δεκέμβρη του ’08.ΠΗΓΗ: http://pekp.gr/?p=16008
http://drapetsini.blogspot.com
