Το αποικιακό καθεστώς των ανδρεικέλων (των πολύχρωμων ανδρεικέλων) βρίσκεται σε οικτρό αδιέξοδο.
Η αποσυνθετική πτώση αυτού του κυβερνητικού οικοδομήματος και ιδιαίτερα της Παπαδήμιας κυβέρνησης είναι προ των πυλών.
Για τα μεγάλα αφεντικά τους (διεθνείς και εγχώριοι «νταβάδες»), δύο (2) είναι οι εναλλακτικές λύσεις: ελεγχόμενες εκλογές (όπως η «ελεγχόμενη πτώχευση») ή κατάργηση και αυτών των «δημοκρατικών διαδικασιών», δηλαδή ανοικτή δικτατορία κοινοβουλευτικής μορφής, χωρίς να αποκλείεται και δικτατορία στρατιωτικής μορφής…
Πάνω σε αυτά τα δύο σενάρια κινούνται οι... «νταβάδες» και τα ανδρείκελά τους. Πάνω σε αυτές τις δύο λύσεις δουλεύουν πυρετωδώς τα ιερατεία του καθεστώτος και οι επιτελάρχες των «νταβάδων».
Φυσικά, διίστανται οι «προτάσεις». Υπάρχουν υπόγειες δυνάμεις που προωθούν την επιβολή μιας ανοικτής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, την άμεση κατάργηση και των εκλογών.
Οι δυνάμεις αυτές έχουν και τα αντίστοιχα ανδρείκελά τους, όπως την Διαμαντοπούλου, τον Καρατζαφέρη και αρκετούς πολιτικάντηδες που βλέπουν ότι με τις εκλογές θα πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων…
Ωστόσο, η κύρια επιλογή των «νταβάδων» και ειδικά του 4ου Ράιχ είναι άλλη: Προσωρινή, έστω, εκτόνωση της λαϊκής οργής, μέσω άμεσων και χειραγωγούμενων (όσο είναι δυνατόν) εκλογών και ταυτόχρονα ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ, μέσω αυτών των εκλογών, ποικίλων πολιτικών εφεδρειών.
Στα συρτάρια και αυτών των «νταβάδων», ασφαλώς, υπάρχουν και οι «επεξεργασίες» μιας ανοικτής δικτατορίας. «Επεξεργασίες» έσχατης ανάγκης, εάν και εφόσον δεν τελεσφορήσουν οι «επεξεργασίες» της εκλογικής χειραγώγησης και απάτης…
Φαίνεται, λοιπόν, ότι το 4ο Ράιχ έχει «αποφασίσει» και «διατάξει» εκλογές πριν εκδηλωθούν οι εφιαλτικές επιπτώσεις από το νέο Μνημόνιο, γεγονός που θα καθιστούσε την κρίση εντελώς ανεξέλεγκτη και τη λαϊκή οργή μη «διαχειρίσιμη»…
Φαίνεται ότι η Μέρκελ έχει προσανατολιστεί σε σύντομες, όχι πέραν του Μαΐου, εκλογές, οι οποίες με τα τρομοκρατικά διλήμματα, την πλύση εγκεφάλου και τα τηλεοπτικά θεάματα, θα οδηγήσουν σε ένα νέο συναινετικό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με πρωθυπουργό το Σαμαρά, με πυλώνες τα πράσινα ανδρείκελα και με «αριστερά» μπαχαρικά, ποικιλίας Κουβέλη και σια…
Αυτό το «σχέδιο» της ευρω-χούντας δεν «ποντάρει» μόνο στο να εκτονώσει, προσωρινά, τη λαϊκή οργή και να παρατείνει το χρόνο της κατάρρευσης των κυβερνητικών ανδρεικέλων (πράσινων, μπλε και λοιπών), αλλά «ποντάρει» και στη δημιουργία νέων ανδρεικέλων που θα βγάλουν οι κάλπες: Οι νέες εφεδρείες του καθεστώτος…
Οι εκλογές τώρα εξασφαλίζουν, έστω προσωρινά, τη ΣΥΝΕΧΕΙΑ της σημερινής παπαδήμιας κυβέρνησης με άλλη λεοντή και αντιστροφή ρόλων: Με πρωθυπουργό το Σαμαρά και με τους πράσινους δωσίλογους πυλώνες…
Οι εκλογές τώρα, έχουν και ένα άλλο πιο ουσιαστικό πλεονέκτημα. Θα γεννήσουν ένα πλατύ και πολύχρωμο κύκλωμα «εφεδρειών». Από Κουβέληδες μέχρι ποικίλους «αντιμνημονιακούς» και «πατριώτες»: Πράσινων, μπλε, ροζ και ερμαφρόδιτων χρωμάτων…
Φαίνεται, συνεπώς, ότι ο κύβος των σύντομων εκλογών έχει ριφθεί.
Αυτό σηματοδοτείται καθαρά από τα εξής:
α) Την ξαφνική, συστηματική και ενορχηστρωμένη καμπάνια εναντίον του ΚΚΕ και της «αριστεράς» γενικότερα.
Εδώ επιδιώκεται να ανακοπεί το εκλογικό ρεύμα προς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και να διοχετευτεί η λαϊκή αγανάκτηση σε πιο χειραγωγούμενα εκλογικά σχήματα του καθεστωτικού οικοδομήματος.
Σε αυτή τη φάση, της εκρηκτικής λαϊκής οργής, δεν παρέχεται, έστω και αυτή η ενσωματωμένη «αριστερά», στα καθεστωτικά παιχνίδια. Ένα «φούσκωμα» αυτής της «αριστεράς», εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους για το καθεστώς: Να γεννηθούν και να ξεπηδήσουν, κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής, αυθεντικές αριστερές κινήσεις και αγωνιστικά έμβρυα αγώνα…
Γι αυτό αρχίζει να βρυκολακιάζει ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και να επιτίθενται ΟΛΟΙ ενορχηστρωμένα εναντίον του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ…
β) Ένα δεύτερο γεγονός που σηματοδοτεί καθαρά τον εκλογικό πυρετό είναι η νευρική κινητικότητα των ποικίλων πασοκογενών «κινήσεων», των ποικίλων «ανεξάρτητων» και «πατριωτικών μετώπων», των ποικίλων πολιτικών επιμειξιών και των ποικίλων επίδοξων «σωτήρων»: ΟΛΟΙ αυτοί βιάζονται να συγκροτηθούν σε εκλογικό σχήμα ή να «διαπραγματευτούν» μια «θέση» στο εκλογικό παζάρι…
Ένα εύστοχο σχολιάκι για αυτούς τους «σωτήρες» είναι το παρακάτω του Νίκου Μπογιόπουλου: "Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το πολιτικό σύστημα των μονοπωλίων απαρτίζεται από ανίατους πολιτικούς ψεύτες, ανίατους πολιτικούς απατεώνες, ανίατους υποκριτές, ανίατους δημαγωγούς, ανίατους «Μαυρογιαλούρους», ανίατους της φαιδρότητας και της ματαιοδοξίας.
Παρακολουθώντας τους τα τελευταία δυο χρόνια είναι πλέον βέβαιο ότι το «κλαμπ» μαστίζεται πλέον από ένα νέο είδος: Τους... ανίατους «σωτήρες»!".
Όλοι αυτοί βρίσκονται σε εκλογικό παροξυσμό και πυρετώδη εκλογική προετοιμασία…
Φυσικά είναι περιττό να επαναλάβουμε ότι όλα αυτά τα σχέδια της ευρω-χούντας και των καθεστωτικών μηχανισμών δεν μπορούν να δώσουν καμία λύση διεξόδου. Μόνο μια μικρή πίστωση χρόνο στην τελεσίδικη κατάρρευσή τους…
Αργά ή γρήγορα η λαϊκή οργή θα ξεχυθεί στο δρόμο και θα οργανωθεί: Τότε θα σαρωθούν όλα αυτά τα «σχέδια» τα θεμελιωμένα στην άμμο…
από το resalto
Η αποσυνθετική πτώση αυτού του κυβερνητικού οικοδομήματος και ιδιαίτερα της Παπαδήμιας κυβέρνησης είναι προ των πυλών.
Για τα μεγάλα αφεντικά τους (διεθνείς και εγχώριοι «νταβάδες»), δύο (2) είναι οι εναλλακτικές λύσεις: ελεγχόμενες εκλογές (όπως η «ελεγχόμενη πτώχευση») ή κατάργηση και αυτών των «δημοκρατικών διαδικασιών», δηλαδή ανοικτή δικτατορία κοινοβουλευτικής μορφής, χωρίς να αποκλείεται και δικτατορία στρατιωτικής μορφής…
Πάνω σε αυτά τα δύο σενάρια κινούνται οι... «νταβάδες» και τα ανδρείκελά τους. Πάνω σε αυτές τις δύο λύσεις δουλεύουν πυρετωδώς τα ιερατεία του καθεστώτος και οι επιτελάρχες των «νταβάδων».
Φυσικά, διίστανται οι «προτάσεις». Υπάρχουν υπόγειες δυνάμεις που προωθούν την επιβολή μιας ανοικτής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, την άμεση κατάργηση και των εκλογών.
Οι δυνάμεις αυτές έχουν και τα αντίστοιχα ανδρείκελά τους, όπως την Διαμαντοπούλου, τον Καρατζαφέρη και αρκετούς πολιτικάντηδες που βλέπουν ότι με τις εκλογές θα πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων…
Ωστόσο, η κύρια επιλογή των «νταβάδων» και ειδικά του 4ου Ράιχ είναι άλλη: Προσωρινή, έστω, εκτόνωση της λαϊκής οργής, μέσω άμεσων και χειραγωγούμενων (όσο είναι δυνατόν) εκλογών και ταυτόχρονα ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ, μέσω αυτών των εκλογών, ποικίλων πολιτικών εφεδρειών.
Στα συρτάρια και αυτών των «νταβάδων», ασφαλώς, υπάρχουν και οι «επεξεργασίες» μιας ανοικτής δικτατορίας. «Επεξεργασίες» έσχατης ανάγκης, εάν και εφόσον δεν τελεσφορήσουν οι «επεξεργασίες» της εκλογικής χειραγώγησης και απάτης…
Φαίνεται, λοιπόν, ότι το 4ο Ράιχ έχει «αποφασίσει» και «διατάξει» εκλογές πριν εκδηλωθούν οι εφιαλτικές επιπτώσεις από το νέο Μνημόνιο, γεγονός που θα καθιστούσε την κρίση εντελώς ανεξέλεγκτη και τη λαϊκή οργή μη «διαχειρίσιμη»…
Φαίνεται ότι η Μέρκελ έχει προσανατολιστεί σε σύντομες, όχι πέραν του Μαΐου, εκλογές, οι οποίες με τα τρομοκρατικά διλήμματα, την πλύση εγκεφάλου και τα τηλεοπτικά θεάματα, θα οδηγήσουν σε ένα νέο συναινετικό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με πρωθυπουργό το Σαμαρά, με πυλώνες τα πράσινα ανδρείκελα και με «αριστερά» μπαχαρικά, ποικιλίας Κουβέλη και σια…
Αυτό το «σχέδιο» της ευρω-χούντας δεν «ποντάρει» μόνο στο να εκτονώσει, προσωρινά, τη λαϊκή οργή και να παρατείνει το χρόνο της κατάρρευσης των κυβερνητικών ανδρεικέλων (πράσινων, μπλε και λοιπών), αλλά «ποντάρει» και στη δημιουργία νέων ανδρεικέλων που θα βγάλουν οι κάλπες: Οι νέες εφεδρείες του καθεστώτος…
Οι εκλογές τώρα εξασφαλίζουν, έστω προσωρινά, τη ΣΥΝΕΧΕΙΑ της σημερινής παπαδήμιας κυβέρνησης με άλλη λεοντή και αντιστροφή ρόλων: Με πρωθυπουργό το Σαμαρά και με τους πράσινους δωσίλογους πυλώνες…
Οι εκλογές τώρα, έχουν και ένα άλλο πιο ουσιαστικό πλεονέκτημα. Θα γεννήσουν ένα πλατύ και πολύχρωμο κύκλωμα «εφεδρειών». Από Κουβέληδες μέχρι ποικίλους «αντιμνημονιακούς» και «πατριώτες»: Πράσινων, μπλε, ροζ και ερμαφρόδιτων χρωμάτων…
Φαίνεται, συνεπώς, ότι ο κύβος των σύντομων εκλογών έχει ριφθεί.
Αυτό σηματοδοτείται καθαρά από τα εξής:
α) Την ξαφνική, συστηματική και ενορχηστρωμένη καμπάνια εναντίον του ΚΚΕ και της «αριστεράς» γενικότερα.
Εδώ επιδιώκεται να ανακοπεί το εκλογικό ρεύμα προς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και να διοχετευτεί η λαϊκή αγανάκτηση σε πιο χειραγωγούμενα εκλογικά σχήματα του καθεστωτικού οικοδομήματος.
Σε αυτή τη φάση, της εκρηκτικής λαϊκής οργής, δεν παρέχεται, έστω και αυτή η ενσωματωμένη «αριστερά», στα καθεστωτικά παιχνίδια. Ένα «φούσκωμα» αυτής της «αριστεράς», εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους για το καθεστώς: Να γεννηθούν και να ξεπηδήσουν, κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής, αυθεντικές αριστερές κινήσεις και αγωνιστικά έμβρυα αγώνα…
Γι αυτό αρχίζει να βρυκολακιάζει ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και να επιτίθενται ΟΛΟΙ ενορχηστρωμένα εναντίον του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ…
β) Ένα δεύτερο γεγονός που σηματοδοτεί καθαρά τον εκλογικό πυρετό είναι η νευρική κινητικότητα των ποικίλων πασοκογενών «κινήσεων», των ποικίλων «ανεξάρτητων» και «πατριωτικών μετώπων», των ποικίλων πολιτικών επιμειξιών και των ποικίλων επίδοξων «σωτήρων»: ΟΛΟΙ αυτοί βιάζονται να συγκροτηθούν σε εκλογικό σχήμα ή να «διαπραγματευτούν» μια «θέση» στο εκλογικό παζάρι…
Ένα εύστοχο σχολιάκι για αυτούς τους «σωτήρες» είναι το παρακάτω του Νίκου Μπογιόπουλου: "Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το πολιτικό σύστημα των μονοπωλίων απαρτίζεται από ανίατους πολιτικούς ψεύτες, ανίατους πολιτικούς απατεώνες, ανίατους υποκριτές, ανίατους δημαγωγούς, ανίατους «Μαυρογιαλούρους», ανίατους της φαιδρότητας και της ματαιοδοξίας.
Παρακολουθώντας τους τα τελευταία δυο χρόνια είναι πλέον βέβαιο ότι το «κλαμπ» μαστίζεται πλέον από ένα νέο είδος: Τους... ανίατους «σωτήρες»!".
Όλοι αυτοί βρίσκονται σε εκλογικό παροξυσμό και πυρετώδη εκλογική προετοιμασία…
Φυσικά είναι περιττό να επαναλάβουμε ότι όλα αυτά τα σχέδια της ευρω-χούντας και των καθεστωτικών μηχανισμών δεν μπορούν να δώσουν καμία λύση διεξόδου. Μόνο μια μικρή πίστωση χρόνο στην τελεσίδικη κατάρρευσή τους…
Αργά ή γρήγορα η λαϊκή οργή θα ξεχυθεί στο δρόμο και θα οργανωθεί: Τότε θα σαρωθούν όλα αυτά τα «σχέδια» τα θεμελιωμένα στην άμμο…
από το resalto