Ήταν η σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα. Το ένα από τα δύο μεγαλύτερα αστικά κόμματα στην Ελλάδα αποφάσισε να κηρύξει ανέκδοτο στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, νομιμοποιώντας στην κοινωνία ακραίες απόψεις σε βάρος της Ευρώπης και του κεφαλαίου. Τώρα επέλεξε να κάνει μία στροφή 180 μοιρών και στο...
μεταξύ να διαγράψει όσους βουλευτές του κόμματός του παρέμειναν πιστοί στην πολιτική που ακολουθούσε το κόμμα μέχρι πριν από λίγες ημέρες.
Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό:
Ο κ. Σαμαράς επιχείρησε μία πολιτική απάτη, σε μία προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου και να ανακτήσει έτσι το χαμένος έδαφος από την εκλογική ήττα του Κ. Καραμανλή. Σε ένα βαθμό το κατάφερε. Αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, ο ελληνικός λαός φαίνεται να έχει λησμονήσει την εγκληματική αδράνεια των κυβερνήσεων Καραμανλή.
Όλα αυτά είναι κατανοητά μέσα στο παιγνίδι της μικροπολιτικής. Το ερώτημα είναι αν επιτρέπονται τέτοια παιγνίδια σε περιόδους εθνικής δοκιμασίας. Μέσα από το Κεφάλαιο και το Capital.gr έχουμε απαντήσει από την πρώτη στιγμή σε αυτό το ερώτημα: Όχι, δεν είναι αποδεκτή η μικροπολιτική σε αυτές τις κρίσιμες για το Έθνος ώρες.
Ο κ. Σαμαράς έχει τεράστιες ευθύνες για το γεγονός ότι σήκωσε το αντιμνημονιακό λάβαρο. Ακύρωσε στην πράξη τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του κόμματός του. Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή που είχε ως σημαία της την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ, βρέθηκε για μικροπολιτικούς λόγους να είναι ένας από τους πιο λυσσαλέους πολέμιους της ευρωπαϊκής ιδέας.
Δεν θα μείνουμε στο γεγονός ότι έστρωσε το χαλί στον λαϊκισμό. Νομίζουμε ότι η μεγαλύτερη ζημιά για την χώρα είναι το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν εμπιστεύονται πλέον το ελληνικό πολιτικό προσωπικό. Τον κ. Παπανδρέου έπαψαν να τον εμπιστεύονται αμέσως μετά την αναγγελία του... δημοψηφίσματος. Τον κ. Σαμαρά, πολύ νωρίτερα...
Η Ευρώπη δεν έχει στην Ελλάδα έναν αξιόπιστο συνομιλητή και επιπλέον έχει κουραστεί τα παιγνιδάκια. Θέλει καθαρές λύσεις και αξιόπιστους συνομιλητές. Θα μπορούσε να αποκατασταθεί το κλίμα; Στην πολιτική δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει το οτιδήποτε. Πόσο μάλλον όταν στην Νέα Δημοκρατία υπάρχουν κι άλλα στελέχη, πέραν των μέχρι πρότινος συμβούλων του κ. Σαμαρά, που διαθέτουν ακόμη ισχυρές διασυνδέσεις με την Ευρώπη. Το άσχημο κλίμα μπορεί κάτω από ορισμένες συνθήκες να αλλάξει. Μόνο που χρειάζονται πλέον έργα και όχι λόγια.
Είναι σαφές ότι στο εξωτερικό παρακολουθούν και την τελευταία μας λέξη. Παρακολουθούν οτιδήποτε λέει ο αρχηγός ενός αστικού κόμματος στις δηλώσεις και στις ομιλίες του. Ακόμη περισσότερο προσέχουν τις δηλώσεις και τα άρθρα των στενών συνεργατών ενός εν δυνάμει πρωθυπουργού. Και στην Ευρώπη, κύριε Σαμαρά, δεν αγαπούν τις ακρότητες...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
