Η αποχώρηση Καμμένου από το ενεργητικό της ΝΔ δημιουργεί αναπόφευκτα ένα παθητικό για το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μετά τη Ντόρα Μπακογιάννη, έρχεται ακόμη ένας βουλευτής της Συντηρητικής Παράταξης να ψαλιδίσει τις ελπίδες του κ. Σαμαρά για μια αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ο Πάνος Καμμένος, με μια άξια παρατήρησης αυξητική δημοφιλία στα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μένει να αποδείξει στην πράξη πόσο απήχηση έχουν οι καθαρά αντιμνημονιακές απόψεις του στη βάση της ΝΔ. Η συγκυρία τον βοηθά, καθώςφαίνεται η ΝΔ να ενδίδει στις πιέσεις για αιώνια υποθήκη της χώρας στο αγγλικό δίκαιο και να επιβεβαιώνει τους φόβους του πρώην βουλευτή της για "συμφωνίες κάτω απ᾽ το τραπέζι". Ειδικά, στη Β' Αθηνών όπου επί σειρά ετών (από το 1993) εκλέγεται ο βουλευτής και "την περπατά με τυφλά μάτια" (όπως λένε ακόμη και οι εχθροί του), υπάρχει ένα πολυπληθές κοινό -εν δυνάμει ψηφοφόροι του- που...
ενστερνίζεται απόλυτα ό,τι το αντιμνονιακό, λόγω κοινωνικοοικονομικών σταθερών στην μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της Ευρώπης. Μια περιφέρεια, που λόγω του πλήθους όσων την κατοικούν, εκλέγει υπουργούς και κυβερνήσεις. Aν, δε, τελικώςΚαμμένος και Δημαράς συνεργαστούν, δεν θα ενείχε ρίσκο η πρόβλεψη ότι θα εισέλθουν εύκολα στη νέα Βουλή.
Ως τώρα, η ΝΔ διέθετε ολίγους αντιμνομηνιακούς λαγούς. Μανώλης-Νικολόπουλος-Μιχαλολιάκος κρατούσαν τα λάβαρα του νεοδημοκρατικού, λαϊκίστικου δεξιού αγώνα κατά του Μνημονίου. Ο κ. Μανώλης φαίνεται ότι κάηκε γρήγορα, καθώς το παράκανε με τι κορώνες και τις χορευτικές στροφές και έτσι τέθηκε σε αργία μέχρι νεωτέρας. Ο κ. Νικολόπουλος, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, δεν γλίτωσε τη γιούχα. Μόνος έχει μείνει ο δήμαρχος Πειραιά, που φαίνεται να ελέγχει το αντιμνημονιακό μπλοκ. Για την ακρίβεια του λόγου, το ήλεγχε, καθώς ήταν ο μόνος εντός, εκτός και επί τα αυτά της ΝΔ που νομιμοποιούνταν να ομιλεί, μιας που ο κ. Καμμένος είχε τεθεί ουσιαστικά εκτός κόμματος.
Τώρα, η μάχη ενός ρέιντζερ με ένα μπουλντόκ έχει περάσει σε ένα μεγαλύτερο γήπεδο, πιο διευρυμένο, όπου ο Π. Καμμένος δεν φοβάται μην καεί και έχει αναμφίβολα περισσότερη ελευθερία κινήσεων. Αντίθετα, ο δήμαρχος, περιορίζεται στο θώκο και το κοινό του συρρικνώνεται. Εξάλλου, αυτή τη περίοδο προωθείται ο... καλός φίλος του δημάρχου, κ. Αρβανιτόπουλος και όλα τα φώτα (τηλεοπτικά και μη) είναι στραμμένα πάνω στον ακαδημαϊκό, στενό συνεργάτη του Α. Σαμαρά.
Έτσι, η μεταφορά και μόνο της αντιμνημονιακής μπάλας σε άλλο τερέν, είναι μια πρώτη νίκη για τον κ. Καμμένο έναντι του βασικού του αντιμηνομιακού αντιπάλου και όσων άλλων, δεξιών καταβολών ευελπιστούντων να καρπωθούν την κοινωνική δυσαρέσκεια...
πηγη