Πάλι ξεκίνησε το ίδιο παραμύθι από τους αρμόδιους, τους αναρμόδιους και τα "παπαγαλάκια τους". Πάλι θέλουν να σπείρουν τη φοβία και την ανασφάλεια στους πολίτες, με την απειλή ότι δεν θα μας δώσουν την επόμενη δόση, για να προχωρήσουν και σε άλλα αιμοσταγή μέτρα στην πλάτη τους. Στο "χορό" φυσικά μπαίνουν και τα "παπαγαλάκια " τους, με την αναπαραγωγή της ίδιας καραμέλας.
Η απελπιστική κατάσταση που υφίσταται για την Ελληνική οικογένεια δεν έχει τέλος, και είναι ηλίου φαεινότερο πως θα έρθουν ακόμη πιο δύσκολες ημέρες. Τα προσωρινά μέτρα ανακούφισης που...
παίρνει η εντολοδόχος κυβέρνηση (παράταση τελών κυκλοφορίας, δήθεν σκέψεις για μείωση του ΦΠΑ, μακροχρόνιοι διακονισμοί χρεών στις ΔΟΥ με πολύ μικρές δόσεις, κ.α.), είναι σίγουρα "στάχτη στα μάτια" των πολιτών.
Εμμέσως πλην σαφώς περνάνε τα μηνύματα που θέλουν.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός σε προχθεσινή ομιλία του στην τηλεόραση χρησιμοποίησε αρκετές φορές την πρόταση "δεν φοβίζω κανέναν", και όλοι οι υπόλοιποι μας μιλούν για μια ανταγωνιστική (όπως τη λένε) Ελλάδα, με μισθούς πείνας, χωρίς εργατικά δικαιώματα, και με εργασιακά καθεστώτα ειλώτων.
Βέβαια αυτό η ιστορία της χρεοκοπίας και του θα πεινάσουμε δεν ξεκίνησε τώρα.
Η ίδια ιστορία έβγαλε Κυβέρνηση την παράταξη του Γ. Παπανδρέου,
η ίδια ιστορία μας έβαλε στο ΔΝΤ,
η ίδια ιστορία έκανε τον Καρατζαφέρη και το κόμμα του να γίνει ρυθμιστής των πάντων,
η ίδια ιστορία έκανε τον Σαμαρά να λέει άλλα σήμερα και άλλα αύριο χωρίς να υπάρχει πολιτικό κόστος.
Πόσα ακόμη γεγονότα πρέπει να γίνουν για να καταλάβει ο λαός αυτής της χώρας ότι αύριο δεν θα υπάρχει σωτηρία;
Πόσα ακόμη γεγονότα πρέπει να γίνουν για να συσπειρωθεί και να αντιδράσει;
Πότε θα σταματήσει επιτέλους η καθοδήγηση της αγανάκτησης για οποιαδήποτε σκοπιμότητα;
Η ιστορία του παρελθόντος αλλά και του άμεσου παρόντος έχει δείξει ότι όπου υπήρξε πραγματικά αγανακτισμένος ο λαός μιας χώρας, τότε ή η όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας "έφυγε νύχτα", ή ο εμφύλιος ήταν πραγματικότητα.
Και ενώ τελικά το σύνθημα των Ισπανών ΔΕΝ ήταν "μην ξυπνάτε τους Έλληνες" (γιατί κοιμούνται)...
εντούτοις αυτό θα έπρεπε να ήταν!
